وقتی با یاران سخن نگویم
آوازهادرگلویم خاموشند-
اَوازها،اَوازهایم
زیباوگرم وپرشورترین اوازهایم را-
تنهاباشماخواهم خواند.
اماگاه باشما سخن نگفته باشم –
کلمه برزبانم میمیردو
بی جان میشود.
وقتی حضورتا ن –
وجودتا ن
دردوردستهای دور
دست نیافتنی است-
وقتی شما نباشید…
ومن دیریست که
دشواروکوتاه سخن گفته ام
درعدم حضورخوب شما یان.
وقتی که هستید
هزاران کلمه به صدا
نزدیک میشود.
صدابه آواز
غریوشادی ام
تادوردست ها
تادورترین ها
وقتی که هستید
وقتی که….
بنفشه کمالی
۱۰سپتامبر ۲۰۰۹