متن موجود، سخنرانی بهرام رحمانی در سالن بزرگ اجتماعات آ.ب.آف استکهلم، در همبستگی با مبارزات آزادی خواهانه مردم ایران و به یاد جان باختگان راه آزادی و برابری است. این شب همبستگی، روز جمعه ۲۸ اگوست ۲۰۰۹ برابر با ۶ شهریور ۱٣٨٨، توسط کانون نویسندگان ایران در تبعید، برگزار شده بود.

قبل از این که سخن خود را آغاز کنم اجازه بدهید هم از طرف هیئت دبیران کانون نویسندگان ایران در تبعید و هم از طرف خودم به عنوان عضوی از این هیئت، از شما حضار محترم و خانم مریم هوله، آقایان شاهین نجفی، سهراب مختاری، علی کامرانی، عباس سماکار و یاور استوار، سپاسگزاری کنم که دعوت ما را پذیرفتند و در این برنامه شرکت کردند. 

ما به سهم خود باید سپاسگزار همه‌ جوانان دختر و پسر و زنان و مردان آزاده ای باشیم که حرکت بزرگ و عظیم مردمی را راه انداخته اند و آن را به اشکال مختلف در داخل کشور و خارج از آن، پیش می برند. از همه انسان های مترقی و پیشرو سپاسگزاری کنیم که در سطح جهانی همدوش و همراه با ایرانیان آزادی خواه، همبستگی قدرتمند و با شکوهی را با مبارزات آزادی خواهانه مردم ایران به وجود آورده اند. 

در مقابل پدران و مادران و خواهران و برادرانی سر تعظیم فرود آوریم که در سی سال حاکمیت جمهوری اسلامی، به ویژه در دوره اخیر عزیزان خود را از دست داده اند و با وجود این که داغ بزرگی بر دل دارند اما برای تغییر وضع موجود بی وقفه مبارزه و تلاش می کنند.

امروز دیگر حکومت اسلامی، حکومت دو سه ماه پیش نیست. زیرا مردم با راهپیمایی های میلیونی خود با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور»، «آزادی اندیشه، همیشه، همیشه»، «زندانی سیاسی آزاد باید گردد» و غیره، قدرقدرتی این حکومت و در راس همه علی خامنه ای، رهبر حکومت اسلامی را شکسته اند. اکنون کارنامه سراسر سیاه حکومت اسلامی، بیش تر از پیش از پرده بیرون افتاده است. خیزش امروز مردم آزادی خواه ایران، سیمای واقعی و عملکردهای حکومت اسلامی را در ابعاد مختلفی در مقابل همه جهانیان قرار داده است. 

خیزش امروز مردم ایران، یکی از درخشان ترین و با شکوه ترین حرکت های اعتراضی، در تاریخ اخیر ایران و منطقه پرتلاطم خاورمیانه است. چرا که این خیزش در مدت کوتاهی که از عمر آن میگذرد، توانسته است افکار عمومی مردم جهان را علیه حکومت اسلامی برانگیزد و پشتیبانی قدرتمندی برای خود به وجود آورد. 

خیزش امروز مردم ایران، حاصل سی سال مبارزات گوناگون بر علیه حکومت اسلامی است که در دو ماه اخیر به اوج خود رسیده است. جامعه ما، فضای امروز را مدیون سی سال پیکار بی امان کارگران، زنان، دانشجویان، روشنفکران و دیگر اقشار تحت ستم مردم، با هارترین و جانی ترین حکومت جهان است. 

این خیزش توانسته است پس از سی سال، کارنامه و چهره واقعی سران و مقامات حکومت اسلامی را به ‌جهانیان نشان بدهد و سیاست های آپارتاید جنسی، شکنجه زندانیان و تجاوز به آن ها، شکستن زندانی زیر شکنجه و به طور کلی سیاست های ضدانسانی و ضدآزادی حکومت اسلامی را عیان تر سازد.

دستاورد این خیزش، در عرض نزدیک به سه ماه، چشم گیر و قابل لمس است، به ویژه می توان به چهار دستاورد مهم آن تاکید کرد:

یکی از دستاورد مهم در تحولات جاری، نقش جوانانی است که در حکومت اسلامی متولد شده اند در صحنه سیاسی و اجتماعی جامعه به عنوان یک نیروی قدرتمند خواهان تغییر و تحول ظاهر شده اند. این جوانان در صحنه سیاسی ایران نشان داده اند که ظرفیت و قدرت تغییر نظم موجود را دارند. این نسل عزم کرده است که تاریخ خویش را بنویسید و سرنوشت خودش را با قدرت خویش رقم بزند. 

دوم این که نقش زنان در این اعتراضات بسیار برجسته و چشم گیر است. این بار دختران جوان و زنان بر خلاف انقلاب ۵۷، نه در ته صف مردان، بلکه در صف مقدم مبارزه با نیروهای سرکوبگر قرار گرفته اند.

سوم بهره برداری وسیع از تکنولوژی مدرن، این امکان را برای جوانان فراهم کرده است که دیوار بزرگ سانسور حکومتی را بشکنند و گزارشگر، تحلیل گر، مفسر و فیلم بردار واقعی مبارزه خودشان باشند و از این طریق افکار عمومی مردم ایران و جهان را نیز مستقیما با واقعیت های مبارزه جاری خود آشنا کنند و راه های برگونه تحریف و تفسیرهای ژورنالیسم رسمی بورژوازی ببندند.

در این حال، یک سازمان آمریکایی به نامComScore که حوزه کارش شبکه مجازی است در آخرین گزارش خود اعلام کرده است که در ژوئن گذشته، مشاهده فیلم های اینترنتی در مورد اعتراضات مردم ایران و مایکل جکسون پس از مرگ وی به اوج رسید. این سازمان آمریکایی تصریح کرده است که در ژوئن گذشته در بیش از ١۵٧ میلیون کاربر اینترنت قریب ١٩٫۵ میلیارد، فیلم های کوتاه در مورد اعتراضات مردم ایران و مایکل جکسون را تماشا کرده اند.

چهارم این که تحولات وضعیت اخیر سبب شد که تابوهای سیاسی حکومت اسلامی، به ویژه قدرقدرتی آن و در راس همه علی خامنه ای، رهبر حکومت اسلامی بشکند. اکنون در جامعه ما، در سطح گسترده ای توهم به حاکمیت ریخته شده و ترس مردم از نیروهای سرکوبگر نیز کم تر شده است.

خیزش امروز مردم آزاده ایران، خیزشی نه برای به قدرت رساندن جناحی از حکومت در مقابل جناح دیگر، بلکه حرکتی در جهت تغییر نظم موجود است، یکی از با شکوه ترین حرکت هایی در جهت تحقق آزادی و برابری و عدالت اجتماعی است. خیزشی که در این مدت کوتاه، درد مشترک را فریاد می زند، نشان داده است که به دنبال جامعه ای درخور و شایسته انسان است.

این خیزش نشان داده است که از ظرفیت سیاسی و اجتماعی بالایی برخوردار است و می تواند با نقد اشتباهات گذشته تاریخی به ویژه