به خاطر سی و نهمین سالگرد نبرد قهرمانانه ۱۹ بهمن ۱۳۴۹ در بهار سال ۱۳۵۴، جلادان شاه ، ۹ تن از زندانیان سیاسی دلیر و مقاوم را در نهایت سبعیت بقتل رساندند. هفت تن از این مبارزین جان برکف متعلق بیک گروه انقلابی بودند که بنام گروه جزنی معروف شده است .این هفت تن عبارتند از: بیژن جزنی، حسن ضیاء ظریفی، مشعوف کلانتری،عزیز سرمدی، احمد افشار ، محمد چوپانزاده و عباس سورکی .دوتن دیگر، کاظو ذوالانوار و خوشدل ،اعضای سازمان مجاهد ین خلق ایران بودند .منظومه زیر در بهار همانسال ، ساخته شده است .
نو بهاران بود و در هر گوشه صحرا
لاله های سرخ میروئید بس زیبا
نو بهاران بود و گلشن، رنگ دیگر داشت
جامه های سرخ ، برتن داشت
نو بهاران بود و با امید بس سرشار
مردمی آزاده و بیدار
کاوه ها در بینشان بسیار
جملگی از جور و از بیداد ضحاک زمان، بیزار
گرم پیکار و نبردی سهمگین، با ارتجاع بودند
در نبرد خویش با دشمن،سلحشور و شجاع بودند
تا بساط ظلم را یکسر فرو ریزند
سلطه ضحاک ظالم را براندازند
خلق را سازند از یوغ ستم، آزاد
*****
نو بهاران بود و در اعماق زندانهای وحشتناک
در درون دخمه های تار
ای بسا شیران که در زنجیرها، بودند
قهرمانان دلیر خلق ما، بودند
جملگی با درد مردم ،آشنا بودند
با وجود سالها در دخمه های تیره، جان کندن
بدترین رنجها و بدترین، اشکنجه ها دیدن
همچنان روحیهّ شان، بسیار عالی بود
رزمشان در گوشه های سرد زندانها، تداوم داشت
عزمشان چون کوه بود و صخره صحرا
وندر آن، افسون دشمن را نه تاثیری
*****
شاه ، کز رزم آورانی این چنین سر سخت
قهرمانانی چنین آزاده و بیدار
سخت ، وحشت داشت
تا نهیب پر خروش رزمجویان را کند خاموش
همچنان ضحاک خونخواری که از خون جوانان،
میشود سیراب
نه تن از زندانیان را، حکم کشتن داد
وز پس امضای این فرمان ننگ آلود ضحاکی
در بهارانی که گلگون لاله ها از خاک میروئید
نه تن از آزاده انسانهای بی باک و مقاوم را
دیو خو جلادها، کشتند
خون پاک نه تن از قربانیان راه آزادی
برزمین دشت، جاری گشت
*****
نو بهاران بود و صحرا، رنگ دیگر داشت
لاله های سرخ، در بر داشت
لاله ها از خون فرزندان ایران بود
خون نه تن، رزمجویان بود
*****
اینک اندر دشتهای خرم میهن
هر بهارانی که گلگون لاله ها از خاک، میرویند
خاطر آن نه شهید خلق را تجدید میسازند
لاله ها گوئی که خون آن شهیدانند
خون نه تن رزم جویانند
۱۳۵۴