در ابتدای راه ( شعر )

خون تازه را

در تصویر پُر از نقش و رنگ و دود و تاریکی

در نور زیبا و دلفریب ماه ِ جاودان

بر سرپنجه انگشتهای من ببین

که از سطح سنگ

از کف سخت ِ جامعه

در پی خاموشی سرکوبهای روز

                                          آن را آغشته کردهام

خون را بر چهرهام

بر سطح پائینترین نقطه محروم زندگی

بر رخسار مردمی که

حالا دیگر

در سرفصل تعیین سرنوشت

در انتهای جهان ایستاده اند

                                  ببین

خون سرزمینم را

همین آن

این لحظه

که انقلاب

           ندای تازهای سازمیکند

                                         ببین

 

ببین و فریاد بزن

از ته گلو

از ته وجود ِ رنج

بیدریغ نگاهش کن

ببین چگونه میجوشد ازچشمههای دل

از فراز درد

از عمق بیقراریهای دلاورانه عزیزان ناشناس ِ دیرآشنای ِ من

من با توهستم برای همیشه

ما با همایم

ما در انتهای این راه

سالهای دراز است چیزی یافتهایم

چیزی غریب

خوش رنگ و رو

با بوی تازه هستی

با رنگ شاد           

     

ما قصد کردهایم کشور تازهای بنا کنیم

تردید نکن

ما با همایم

اما نگاه کن

             ما چه کردهایم برای ره یافت آرزوها

             تشکل ما کجا ست

                                            * * *