چرخش به راست و دوری از مواضع پایه ای کمونیسم کارگری و منصور حکمت یک نتیجه و بازتاب تغییر و تحولات اجتماعی و محصول عملکرد سیاسی گرایشات پوپولیستی و توده ایستی حاکم بر "حزب کمونیست کارگری" و "حزب حکمتیست" است. یک شبه خواب نما نشده اند. مدتی است که در مسیری پا گذاشته اند که نتیجه ای جز مواضع کنونی نمیتوانست داشته باشد. خیزش عظیم توده های مردم برای سرنگونی رژیم اسلامی به این سیر تغییر و تحولات شتاب فزاینده ای داده است بطوریکه شناخت برخی از مواضع کنونی این احزاب از مواضع پایه ای کمونیسم کارگری در قبال حاکمیت اسلامی و مبارزات سرنگونی طلبانه توده های مردم امری غیر ممکن شده است. این یادداشت نقدی به مواضع اخیر "حزب کمونیست کارگری" در قبال اصلاح طلبان حکومتی و نگرش پوپولیستی حاکم بر این نقطه نظرات است.
"در کنار مردم"٬ "همراه ما مردم"
هیچ استدلالی به اندازه کلام صریح و روشن رهبری این جریان نشاندهنده عمق این مواضع پوپولیستی و راست آنها نیست. حمید تقوایی در برنامه "گفتار روز حمید تقوایی٬ سه شنبه ۱۳ مرداد" تحت عنوان "جنگ جناحها و جنگ مردم" میگوید: "جناح موسوی٬ جناح به اصطلاح مغضوب٬ جناح مغلوب تا جائیکه دارد علیه احمدی نژاد و خامنه ای می جنگد در کنار مردم است." (دقیقه ٢۱:۴۵) این مواضع ناشی از یک اشتباه لفظی در یک بیان شفاهی نیست. ناشی از لغزش زبان و یا لکنت فکری در یک برنامه زنده تلویزیونی نیست. سیاست بیان شده توسط یک کادر کم تجربه این حزب نیست که میتواند درک یا فورمولبندی نادرستی از مواضع رسمی حزب ارائه دهد. خیر٬ یک سیاست رسمی است که از زبان بالاترین مرجع سیاسی این حزب٬ یعنی لیدر حزبی٬ بیان شده است. نگرش سیاسی ای است که بروزات متعدد آن را در عرصه های متفاوت شاهدیم. بی دلیل نیست که ایشان چند دقیقه بعد در همان گفتار بار دیگر تاکید میکند که "تا جائیکه اینها می آیند و علیه خامنه ای٬ علیه احمدی نژاد٬ یا علیه دادگاههای فرمایشی٬ یا تنفیذ٬ یا تحلیف و غیره صحبت میکنند٬ ما میگوئیم دارید همراه ما مردم حرکت میکنید" (دقیقه ٢۴:۴۰) برای ما اتخاذ این مواضع تعجب آور نیست. عمیقا تاسف آور است. ما تمامی اجزاء این نگرش فکری پوپولیستی را میشناسیم٬ بر علیه آن جنگیده ایم. به نکات متعددی در این چهارچوب باید اشاره کرد.
۱- این یک سیستم فکری عمیقا پوپولیستی است. مبنای نگرش این جریان در برخورد به کشمکشهای جاری در جامعه نه تاکید بر تقابل جنبشهای اجتماعی و جدال جاری طبقاتی بلکه تقابل "مردم و ارتجاع" و یا به بیان قدیمی تر پوپولیستی "تقابل خلق و ضد خلق" است. در این سیاست طبقات اجتماعی٬ جنبشهای اجتماعی در یک ظرف واحد قرار داده شده و در هم مستحیل میشوند. تخاصم اهداف و منافع متفاوت اجتماعی و طبقاتی تماما به کناری گذاشته میشود. بخشهایی از طبقه حاکم و حتی بخشهایی از خود رژیم سیاسی حاکم٬ که در برپایی بزرگترین قتل عامهای تاریخ کنونی ایران شریک و سهیم بوده اند٬ در کنار طبقه کارگر و در "صف مردم" و ملقب به "همراهی با مردم" میشوند. این سیاست بدون تردید در یک قدم آنطرف تر به اعلام حمایت صریح خود از "مبارزات" این جناح از حاکمیت سیاه اسلامی٬ البته بشرط آنکه و مسلما "تا جائیکه علیه خامنه ای و احمدی نژاد باشد"٬ تبدیل خواهد شد. همانطور که اکنون یکی از اعضای دفتر سیاسی این حزب قادر به کشف جریان "سبز انقلابی" شده و از نقد "رادیکال" خاتمی به وجد آمده است!؟
اتخاذ چنین مواضعی عملا منجر به باز گذاشتن دست جناح اصلاح طلب حکومتی در مهار و کنترل مبارزات مردم آزادیخواه و برابری طلب و قرار دادن آن در چهارچوب دعواهای جناحی و مقابله با جناح دیگر رژیم اسلامی است. این سیاست در شرایطی که اوج گیری مبارزات مردم عملا امکان سازش و بند و بست میان جناحهای رژیم اسلامی را کور کرده است٬ در شرایطی که جناح راست حاکم در تقلای ارتجاعی خود مبنی بر حفظ رژیم اسلامی کمر به حذف جناح اصلاح طلب خود بسته است٬ در شرایطی که جناح اصلاح طلب حاکم میداند که بقاء خود و تداوم نظام مطلوبش در این شرایط در گرو مقابله با جناح راست است٬ عملا بیشترین کمک به این جناح در جدال جناحی و در تلاش ارتجاعی برای قالب زدن به مبارزات توده های مردم سرنگونی طلب است. این نگرش دارای شباهتهای مهمی با نگرش جریانات اصلاح طلب و توده ایستی در قبال دعواها و کشمکشهای جناحی است. تنها تفاوت در این است که دفاع شان از "مبارزات این جناح" مشروط و تا زمانی است که این جناح علیه "خامنه ای و احمدی نژاد می جنگند".
این مواضع در تقابل کامل با مواضع رسمی حزب کمونیست کارگری در دوران منصور حکمت است. یک نگاه اجمالی به بیانیه دفتر سیاسی حزب در آن دوران عمق ضدیت این سیاستهای پوپولیستی را با مواضع کمونیسم منصور حکمت در قبال این جناح رژیم اسلامی نشان میدهد. "یک فصل مشترک همه شاخه های اپوزیسیون طرفدار رژیم در تقسیم رژیم اسلامی به جناحهای "مترقی و ارتجاعی"٬ "مردمی و ضد مردمی" و غیره است." (منصور حکمت٬ قطعنامه دفتر سیاسی در باره "انتخاب خاتمی و عروج مجدد "اپوزیسیون طرفدار رژیم") و این عین سیاستی است که اکنون به مبنای ارزیابی رهبری "حزب کمونیست کارگری" از جناح اصلاح طلب حکومتی تبدیل شده است.
٢- تاثیرات مخرب این سیاستها و نگرش پوپولیستی فقط به اتخاذ سیاستهای راست در قبال یک جناح از حاکمیت اسلامی محدود نمیشود. سیاستهای ناشی از این نگرش در قبال جنبش ناسیونالیسم پرو غربی به همان اندازه مخرب و راست است. جنبش ناسیونالیسم پرو غربی یک جنبش تماما ارتجاعی و دست راستی است. هدفش در مقابله با رژیم اسلامی ایجاد یک نظام تا مغز استخوان ضد کارگر و استثمارگر و تماما پرو غربی و مبتنی