عزای عمومی یا اعتصاب عمومی ؟

تحرک جدی به مناسبت ۲۸ مرداد روز حمله جمهوری اسلامی به کردستان در جریان است . 

این روز از سوی بسیاری از فعالین و شخصیت های ناسیونالیست در کردستان به عنوان عزای عمومی اعلام شده است.

کمونیستها و حزب حکمتیست اعتصاب عمومی را بعنوان یک تاکتیک مبارزاتی در مبارزه مناسب و درخور وضعیت امروز در کردستان برای ۲۸ مرداد طرح کرده ا ند. عزای عمومی و اعتصاب عمومی، هر دو، ابزار های متفاوت جنبش های مختلف هستند. 

صادر کننده گان بیانیه عزاداری در این روز در کردستان مردم را از هر حرکت مبارزاتی میخواهند دور نگهدارند. کمونیستها بعنوان بخشی از مبارزین جنبش کارگری در کردستان و بعنوان سازمان دهندگان مبارزه برای آزادی و برابری در تمام طول مبارزه طبقاتی در کردستان و در هر اعتراض و مبارزه ای روش ها و سیاست هایشان در تلاش برای بودن در این جبهه بوده است. ما کمونیستها اعتصاب عمومی را پاسخ مناسب فعالیت رادیکال و انقلابی کارگران و جوانان و زنان در ۲۸ مرداد امسال میدانیم. جامعه تشنه این نوع فعالیتهاست.

اعتصاب عمومی اما، به  مردم در کردستان روش مبارزه ای فعال را توصیه میکند. شکلی برای اعتراضی عموی به سرکوب آزادی مردم است و تا هم اکنون هم توانسته است راه حلی رادیکال و منطقی برای ابراز وجود مبارزاتی در کردستان را پیش پا بگذارد. هرگونه بی تحرکی و یا عزای عمومی در خانه ها و در دل ها، ابزاری از مبارزه ما نمیتواند باشد. تلاش برای قانع کردن همه کسانی که در این روز خواهان فعالیتی هستند، تلاشی برای اجتماعی کردن این حرکت است.این کار بوسیله اعتصاب عمومی ممکن است و راهی در ادامه مبارزه توده مردم است. عزای عمومی متضاد این است. اکنون هم بحث در مورد اقدامات در این روز به میان بسیاری از مردم کشیده شده است و مطرح است. مبارزین با گرایشات مختلف در جنب و جوش برای اقدام در این روز هستند. صف بندی ها مشخص است. اعتصاب عمومی راه حل کمونیستها و فعالین رادیکال و چپ برای فعالیتی موثر و متحدانه است. راه حل عزای عمومی فعالیتی را پیش پای کسی قرار نمیدهد.
 

قطعا در این روز همه وابستگان جانباختگان  در آغاز حمله به کردستان در ۲۸ مرداد ۵۸ ، بیاد عزیزانشان در سوگ خواهند بود، همه وابستگان به جانباختگان جنگ تحمیلی به مردم مبارز در این روز بیاد عزیزانشان در سوگ خواهند بود. این ربطی به تاکتیک برگزاری عزای عمومی برای اعتراض از سوی شخصیت و سازمانهای سیاسی نمیتواند باشد. اعلام عزای عمومی فراخوان به همه این خانواده و بستگان جانباختگان و مردم برای بی تحرکی است. اقدامی برای دور شدن از اعتراض مردم مبارز به کشتار و جنایاتی است که فاشیستهای اسلامی در آن روز ها و در ادامه حضورشان در کردستان کرده اند، راهی و شکلی از مبارزه  که در این روز انقلابیون و کمونیستها شروع کردند نیست. بسیاری راه ها برای برگزاری اعتصاب عمومی در شهر و روستاهای کردستان، در هر محله و کارگاه و شرکت و محل کار و کسبی وجود دارد. تصمیم برای اعتصاب عمومی فضای فعال و پاسخ درخور به کشتار مردم، به سرکوب و بی حقوقی اکثریت جامعه است. هر شکلی از این تحرک باید به هم مرتبط شوند و حتی به همه کسانی که عزای عمومی را مناسب تشخیص داده اند باید توصیه کرد که بهترین راه در عزا دار بودن، تعطیلی مراکز کار و کسب و توقف زندگی عادی در هر شهر و روستاست. بهترین راه سوگواری انجام عملی به محکومیت اعمال رژیم اسلامی در ۲۸ مرداد ۵۸ است.این کار از جمله با تعطیلی کار و کسب و زندگی عادی و فراخوان به دیگران به قبرستانها و تجمع بر مزار جانباختگان و همراهی مردم با آنها میتواند صورت گیرد. با تعطیلی کار در هر ساعاتی از روز و یا تمام روز و انجام کاری در یادبود عزیزان جانباخته این ممکن میشود. هر اقدام دیگری برای رسیدن به تحرکی اجتماعی در این روز که به اعتصاب عمومی منجر میشود را لازم است انجام داد.
 

همه کارگران، زنان و جوانان، تشکل هایشان، دارندگان محل هر کسب و کاری، ترانسپورت عمومی و … را فرامیخوانیم که در ۲۸ مرداد اعتصاب عمومی را ممکن کنند. 

۲۰ مرداد ۸۸

۱۳ آگوست ۲۰۰۹