ابتداعا تشکر میکنم از اینکه بعنوان تنی چند از ایرانیان مرا در حلقه دوستان خویش در فیس بوک قرار دادید و من این امکان را یافتم که بتوانم حتی روزانه از مسائل مبرم سیاسی در ایران خاور میانه و یا جهان تا شرکت در سالروز تولد جنابعالی که آنرا صمیمانه به شما و خانواده محترم تبریک میگویم شرکت داشته باشم و در عصری که کامپیوتر این امکان را فراهم آورده که انسانها را نیز همچون قطب شمال و جنوب به هم نزدیک کند دانسته ها و دغدغه های حویش را در جهت پیش برد مقاصد انسانی در سطحی گسترده با شما در میان بگذارم.
ابتداعا مسئله ای که بصورتی جدی مشغله ذهنی من و شمار بیشماری از ایرانیان را تشکیل میدهد شرایط ۳۵۰۰ تن از هموطنانمان در شهر اشرف عراق است که دولت آقای نوری مالکی نه تنها همانطور که مطلع هستید با وحشیانه ترین فرم آنان را سرکوب کرده و ۱۲ تن از آنان را به شهادت رسانده و بیش از ۵۰۰ تن را شدیدا مجروح نموده است راه رسیدن غذا و دارو و امکانات اولیه انسانی را بر روی آنان بسته و همانطور که در گذشته نیز خدمتتان معروض داشته بودم خطر یک فاجعه عمیقا انسانی ۳۵۰۰ تن از هموطنان پناه جوی مرا در کمپ اشرف تهدید میکند.
حمله به پناهندگان بی دفاع سیاسی که توسط آقای مالکی و با همکاری رژیم ایران صورت پذیرفته و احمدی نژاد صحنه گردان آن است براحتی خطر مسلح شدن این رژیم را به بمب اتم به نمایش میگذارد و یکبار دیگر تصویر جنگهای تحمیل شده به مردم اسرائیل را از طرف آقای خامنه ای در لبنان و در غزه به رویتی عام میکشاند.
البته تا حدی در جریان گفتگوی های نمایندگان سیاسی شما با مسئولین عراقی و نیز دغدغه های کشور های عربی در فشار بر دولت نوری مالکی قرار دارم ولی چون این اقدامات را لازم ولی کافی نمیدانم از حضور جنابعالی تقاضا میکنم به اخص سیاست های کار آمدی دستور فرمائید تا نه تنها این خطر جدی از روی ایرانیان مقیم در کمپ اشرف برطرف گردد که رژیم ایران نیز این امکان را نیابد که سیاست های کنونی جهان را در قبال خویش چراغ سبزی برای آماده سازی میز مذاکره تلقی کرده و به سرکوبهای داخلی و نیز پناهندگان ایرانی در عراق ادامه دهد.
موضوع دوم ادامه سرکوبهای داخلی و روزانه ایست که رژیم و آقای خامنه ای برای بر سر قدرت ماندن به آن دست میآزد در حالی که جهان مطلع شده که مردم ایران طلسم ولایت فقیه را شکسته و حضور روزانه شان در خیابان گواه آن است که هر نوع مذاکره با این رژیم حتی بر سر مسائل اتمی از مشروعیت برخوردار نیست و اگر دیروز آلمان و فرانسه اعلام میکنند که احمدی نژاد را برسمیت نمی شناسند و به او تحلیفش را نیز تبریک نخواهند گفت فردا هر میز مذاکره ای که بخواهد با این رژیم بر قرار گردد نه تنها از مشروعیت مردمی در داخل ایران برخوردار نیست که در تقابل با سیاست جهانی رد مشروعیت بخشیدن به احمدی نژاد و دولت وی قرار خواهد گرفت.
از پرزیدنت اوباما تقاضا میکنم بجای تاکید بر میز مذاکره که خطر این را از بین نمی برد که رژیم آنرا بدین گونه ترجمه کند که احمدی نژاد سرکوب کند وقتی به آرامش رسیدید میز مذاکره آماده است بر بایکوت نفت و بنزین رژیم و بستن امکانات اقتصادی آنان تاکید نمایند.
آیت الله مصباح یزدی اخیرا گفته است "اگر مردم از طریق مسالمت‌آمیز جهت دهی را پذیرا نشوند، حکومت با توسل به قوه قهریه اهدافش را دنبال میکند".
این تهدید به سرکوب و زندان و شکنجه و کشتار آنهم پس از سی سال و در زمانی که رژیم تا دست یابی به بمب اتم فاصله چندانی ندارد نه تنها مسئولین اسرائیل که رهبران عرب منطقه را به وحشت میاندازد و نخواهد توانست در جهت مبارزه با تروریسم ، ثبات در خاور میانه و بر داشتن تهدید نابودی از روی کشور اسرائیل عمل نماید، شقه و شکاف در راس حاکمیت باعث آمدن نیروی اجتماعی به خیابان برای رسیدن به آرمانهای آزادیخواهانه و دمکراتیکی است که مردم ایران در صد ساله اخیر بر آن پای کوبیده اند و مایلند پرزیدنت اوباما را در تمامی لحظات از فرستادن یک شاخه گل برای تولدش در کاخ سفید تا حمایت از پناهجویان ایرانی در عراق و یا در خیابانهای تهران و در حمایت از تظاهرات های ملیونی شان در سراسر کشور در کنار خویش داشته باشند.
پرزیدنت اوباما تولدت مبارک
دوست شما
نویسنده و شاعر تبعیدی ایران نوید اخگر
تاریخ ۵ آگوست سال ۲۰۰۹ میلادی سوئد استکهلم