پیام به مردم مبارز و آزادیخواه سقز و بوکان

به مناسبت روز ٢٨ مرداد روز حمله جنایتکارانه جمهوری اسلامی به کردستان 
 

روز ۲۸ مرداد سال ۱۳۵۸ خمینی فرمان حمله به  مردم کردستان را صادر کرد. ما، مردمی که خواهان یک زندگی شایسته و انسانی برای جامعه ایران و کردستان بودیم. ما مردمی که یک دنیای بهتر و یک  زندگی شایسته انسان را میخواستیم و میخواهیم  ، ما مردمی که خواهان آزادی و برابری ،  تساوی حقوق زن و مرد برای جامعه  و خواهان حقوق شهروندی متساوی الحقوق با بقیه جامعه ایران بودیم.

اثرات فرمان جنایتکارانه خمینی در ۲۸ مرداد ۵۸ تا هم اکنون بر زندگی ما مردم کردستان مشهود است، کدام کوچه، خیابان و محل کار یافت میشود که شاهد مقاومت و فداکاری تک تک  شما نباشد؟ کدام روستا و کوه وبرزن شاهد فداکاری و خون سرخ عزیزان ما نمی باشد؟ کدام خانواده در میان ما پیدا میشود فرزندی، عزیزی ، دلبند و جگرگوشه ای آشنا ، همسایه ، همکار، همکلاس، دوست  و یا عزیزی را از دست نداده باشد؟ در نتیجه این فرمان جنایتکارانه چند پدر و مادر، چند هزار،  فرزند، چند همسایه، همکار، همکلاسی و دوست و آشنا دغدار نشده اند؟ چند صد هزار نفر در نتیجه این فرمان جنایتکارانه در جنگ جان باختند و یا دستگیر شدند و در محاکمات فرمایشی چند دقیقه ای و نا عادلانه حکم اعدام گرفتند و سر به نیست شدند؟ هنوز هم نام خلخالی یکی از جانی ترین مهرهای جمهوری اسلامی  که تحت فرمان خمینی جنایتکار ۵۸ نفر را در همان روز های اول حمله تیرباران کرد بر تن بسیاری لرزه میاندازد. ما تا  زنده هستیم این همه قصاوت ، این همه جنایت ، بی شمار توهین و بی حرمتی و وحشیگری را از یاد نمی بریم و سینه هامان پر از  صفحات قطور تاریخی از جهل و جنایت جمهوری خواهد بود برای نسل های آینده و نمیگذاریم آن و این همه جنایت فراموش و از یاد برود. 

ما پرونده قطوری از جنایت سران ریز و درشت  رژیم اسلامی را بعد از فرمان خمینی جنایتکار به کردستان داریم که امروز به پرچم سبز و سیاه تبدیل شده اند! کافیست  لیست عزیزان جان باخته مان را یاد آور شویم که در راه زندگی شایسته انسانی و جامعه ای برابر و انسانی برای ایران و کردستان بوسیله این جنایتکاران اسلامی تیر باران شدند و بابت تیرهای که توسط قاتلین و جنایتکاران در بدن د ارند از پدر و مادر داغدیده پول و شیرینی گرفته اند . کافیست به بی حقوقی مطلق، به تحمیل فقر و گرسنگی ، نابرابری در تمام شئون زندگی در این ۳۰ سال اشاره کنیم که بعد از فرمان جنایتکارانه خمینی به ما و مردم ایران تحمیل شده است.

اما مردم کردستان و جنبش آزادی وبرابری بعد از ۳۰ سال نه تنها تسلیم نشد اند، نه تنها عزیزان خود را فراموش نکرده اند، نه تنها به زیر پرچم سبز و سیاه جناحهای رژیم نرفتند، امروز بیش از هر زمان توازن قوا را برای تحقق آزادی و برابری بیش از هر زمان مناسبتر میدانند.

امروز سران جنایتکار اسلامی به دو دسته تقسیم شده اند، پرچم سبز و سیاه متعلق به سرکوبگران ما هستند که دچار اختلاف وسردرگمی  شده اند! ما باید از این فرصت استفاده کنیم و خارج از صف هر دوی آنها بگویم پرچم سبز و سیاه متعلق به ما نیست و پرچم ما جداست، ، صف ما خواهان سرنگونی جمهوری ا سلامی با همه جناحهایش  است صف ما خواهان آزادی ، برابری است 

۲۸ مرداد سال روز فرمان خمینی را به روز مقاومت، به روز نه رسا و بزرگ  به جمهوری اسلامی، به روز اعتصاب عمومی  تبدیل کنیم  این روز بار دیگر اراده مردم آزادیخواه کردستان را به "بوته آزمایش" می سپارد. باشد دست در دست هم همصدا و متحد روز ۲۸ مرداد به روز خواباندن چرخ تولید در تمام مراکز کاری و اداری و حتی امورات شخصی  و یکپارچه و یکصدا علیه کلیت جمهوری اسلامی و نوحه سرایان محلی که نسخه عزای عمومی را تجویز میکنند تبدیل و   نقش خود را ایفا کنیم . عزا سنت ما انسا نهای رادیکال و آزاده نیست .   

.
 
 

یک سئوال اساسی و داغ در آستانه ٢۸ مرداد امسال اینست که آیا جریانات دنباله رو موج سبز فضای سیاسی کردستان را بسوی جناح موسوی، کروبی، خاتمی، رفسنجانی می چرخانند؟ یا اینکه مردم آزادیخواه در سالگرد این تقابل تاریخی با یک حرکت متحدانه علیه هر دو جناح سیاه و سبز جمهوری اسلامی، بر شتاب و نیرومندی مبارزه خود برای نابود کردن کلیت جمهوری اسلامی می افزایند؟ ویژگی تحولات سیاسی ایران و کردستان در این مقطع، بطور عینی ما کمونیستها و مردم آزادیخواه کردستان را در برابر یک آزمایش مهم قرار داده است.

سی سال قبل پس از صدور فرمان خمینی، قطب کمونیست جامعه کردستان بلافاصله پرچم مقاومت توده ای و دفاع از آزادی و انقلاب را در برابر یورش وحشیانه رژیم اسلامی برافراشت و به همین دلیل در آن نقطه عطف تاریخی به راس و رهبری مبارزه رادیکال و انقلابی جامعه عروج کرد. در نقطه عطف امروز هم، کمونیستها و آزادیخواهان در کردستان با برافراشتن پرچم مستقل مبارزه علیه هر دو جناح جمهوری اسلامی می توانند، نه فقط تلاش جریانات ناسیونالیست برای کشاندن مردم کردستان به زیر پرچم سبز را ناکام بگذارند، بلکه علاوه بر آن یک الگوی مبارزه مستقل پیش پای مردم بجان آمده از جمهوری اسلامی بگذارند، ورق را برگردانند و مبارزه سراسری برای سرنگونی جمهوری اسلامی را روی ریل واقعی اش بیندازند. امروز ضرورت حیاتی دارد که مردم آزادیخواه کردستان و سراسر ایران پرچم سبز را همچون پرچم سیاه  رسوا کنند،  و به آن پشت کنند و نیروی پایان ناپذیر خود را زیر پرچم آزادی و برابری برای پایان دادن هرچه سریعتر به عمر ننگین جمهوری اسلامی و به هرگونه سرکوب و خفقان و ستم و تبعیض گرد آورند.   

  روز ۲۸ مرداد را به نشانه نه به سبز و نه به سیاه به نشانه مرگ بر جمهوری اسلامی و زنده باد آزادی و برابری تبدیل کنیم .

زنده باد آزادی

زنده باد برابری

مرگ بر جمهوری اسلامی 

ابوبکرشر