مرگِ من نه رؤیائیست آلوده به وحشت
نه رخداده ایی جاری ز اشک
نه تمنایی به بخشش
نه غمی واپس گرا
و
نه هزیانی زِ ترس
آری مرگِ من ساده ترینِ رخداده هاست
ساده ترین قراردادِ طبیعت
نه راهی به گریز
و
نه راهی به امتناع
پس چنین است که به سوگِ من مَنشینید
بنگیرید به آن چیز که در پیکار است
تلاشی که همیشه در تلاطم است
آری هرگز به مرگ من میندیشید
زیرا که شاخصۀ من زندگی بوده است
زیرا که من شاخصۀ مبارزه و پیکاری هستم
که سلولهایش نمی میرد
پوسیده نمی شود
از یادها نمی ورود
تراکمش را از دست نمی دهد
و
حقیقتش به خاک سپرده نمی شود
پس هرگز به سوگِ من منشینید
زیرا که من زنده ام
و من همیشه زنده خواهم ماند
نه برایِ زیستن اما
برایِ بارآوریِ حقیقتم شاید
زیرا که من اوجِ زیباییم
زیرا که من ثروتِ بشریم
زیرا که من آرزویِ رهاییم
شاید که پر ز خطا
ولی اما امروز من تنها نطفۀ آزادیم
زیرا که من راستین فرزند این پیکر بوده ام
به یاد آر
رفیقِ من
آری من را به یاد آر
از طبقه ام سخن می گویم
به یاد یداله خسرو شاهی، این فرزند خستگی ناپذیر طبقه کارگر
پویان فرد
۰۵ فوریه ۲۰۱۰
۱۶ بهمن ۱۳۸۸