Solidarity Committee in defense of “freedom, equality & prosperity” for Iran

گفتگو با آذر ماجدی

یک دنیای بهتر: خیزش عظیم توده های مردم ایران توجه مردم آزادیخواه جهان و بشریت متمدن را به این اعتراضات جلب کرده است. نمونه ها بسیارند. این اعتراضات اکنون بعد جدید و جهانی پیدا کرده است. ابعاد این تحول سیاسی را شما چگونه می بینید؟ کلا نقش و جایگاه اعتراض مردم بپاخواسته ایران را در جهان چگونه می بینید؟

آذر ماجدی: ابعاد حمایت بین المللی از مبارزات مردم در هفته های اخیر کاملا یک پدیده غیرمنتظره بود. بنظر من کلا این چند هفته همه را غافلگیر کرد؛ هم رژیم اسلامی، هم جریان موسوم به اصلاح طلب و کاندید هایش برای ریاست جمهوری، هم خود مردم، اپوزیسیون، ایرانیان مقیم خارج کشور و مردم جهان را. هیچکس انتظار چنین خیزش عظیمی را نداشت. از حدود دو هفته پیش از انتخابات میشد فضای متفاوت را تشخیص داد. راهپیمایی های وسیع چند صد هزار نفری تحت نام کمپین موسوی و کروبی دیگر کاملا خصلت متفاوت این حرکت را برملا کرد. مسلم شد که مردم آماده یک خیزش عظیم هستند. روانشناسی عمومی مردم و جامعه یک تغییر اساسی کرده بود.

انعکاس این اخبار در خارج کشور سریعا به راس اخبار بین المللی منتقل شد. توجه به سوی ایران متمایل شد. و آنچه رفت که شاهد بودیم. یک وجه قابل توجه این حایت بین المللی که بیانگر عمق توجه دنیا به اتفاقات در ایران است، نمایش همبستگی هنرمندان مشهور با مردم ایران است. جون بائز، بون جووی و یو ۲ هر سه ترانه هایی را به این جنبش تقدیم کردند و یا به فارسی خواندند.  چنین حرکت هایی هم خود بیانگر عمق تاثیر جنبش مردم ایران بر دنیا است و هم بنوبه خود بر گسترش و تعمیق این همبستگی تاثیر میگذارد.

بهم پیوستگی جامعه بین المللی از طریق اینترنت و تکنولوژی نوین شرایطی را بوجود آورده است که علیرغم سانسور شدید در ایران، اخبار این همبستگی به مردم ایران میرسد و در مردم امید و افتخار میافریند. بنظر من اهمیت این همبستگی بین المللی بسیار زیاد است. اهمیتی که مردم در ایران به این مساله میدهند را میتوان از تلاش گسترده شان برای ارسال فیلم و خبر از اتفاقات و اعتراضات به خارج کشور دریافت.

اکنون بر همه روشن است که دنیا با هیجان و توجه بسیار وقایع در ایران را دنبال میکند. احساس همبستگی عمومی با مردم ایران بسیار بالا است. مردم در دنیا دارند متوجه میشوند که تبلیغات رسانه ها و آکادمیای باصطلاح ایران شناس چه تصویر نادرستی از مردم و جامعه ایران ارائه میداده است. این تصویر که جامعه ایران یک جامعه اسلامی است و مردم فقط یک رژیم اسلامی اصلاح شده میخواهند. این تصویر کاملا رنگ باخته است. طی دو هفته اعتراضات مردم و درگیری شان با اوباش اسلامی این واقعیت را که ما سالیان است میکوشیدیم به دنیا بقبولانیم برای همه روشن کرد.

مردم جهان فقط به خاطر انسان دوستی به مبارزات مردم ایران خیره نشده اند. آنها خود در شکست جمهوری اسلامی و سرنگونی آن ذینفع اند. جمهوری اسلامی ۳۰ سال یک ارتجاع خونین و تروریسم اسلامی را رهبری کرده است. مردم جهان این رژیم را یک دشمن مهم آزادی و انسانیت و ایمنی می شناسند. روشن است که بخش عمده جهان از سوی دیگر نگران تحریکات و تحرکات دولت آمریکا بودند و از حمله نظامی به ایران بسیار نگران. اکنون مردم ایران خود به خیابان ها آمده اند تا این رژیم را به زیر کشند. این موجب شادی بسیار است و احساس احترام را در دنیا نسبت به مردم ایران برانگیخته است.

یک دنیای بهتر: مبارزه علیه رژیم اسلامی مبارزه ای محدود به جغرافیای ایران نیست. امری جهانی است. منصور حکمت بارها و بارها تاکید کرده بود که خارج کشور پشت جبهه داخل کشور نیست٬ یک حوزه قائم به ذات فعالیت است. چه الگوهای تاکنونی در سطح جهان داشته ایم که میتواند در این زمینه راهگشا باشد؟

آذر ماجدی: این گفته منصور حکمت در این چند هفته اخیر بخوبی به اثبات رسید. هم ایرانیان مقیم خارج طی این چند هفته انگیزه بسیار بالای خود برای سرنگونی رژیم اسلامی و نفرت عمیق خود از این رژیم را وسیعا نشان دادند، هم مردم جهان در این خواست مردم ایران سهیم شدند. کاملا میتوان دید که خارج کشور یک جبهه قائم به ذات مبارزه علیه رژیم اسلامی است. از این رو جمهوری اسلامی هم به سهم خود بسیار تلاش میکند که بر این جبهه تاثیر گذارد و مانع رشد رادیکالیسم آن شود.

در دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی یک جنبش وسیع بین المللی علیه سیستم آپارتاید نژادی در آفریقای جنوبی شکل گرفت. همبستگی و حمایت بسیار وسیع و گسترده بود. نلسون ماندلا به سمبل آزادیخواهی و انسانیت در سطح جهان بدل شده بود. بخوبی بخاطر دارم که در ۱۹۷۶ زمانی که ارتش بر روی نوجوانان و کودکان در شهر سوئتو رگبار گرفت، چگونه دنیا به درد آمد و موج همبستگی با جنبش علیه نژاد پرستی سرازیر شد. این جنبش روز به روز قدرت و وسعت بیشتری یافت. تازه در دهه ۷۰ چنین پیوستگی ارتباطی میان مردم جهان وجود نداشت.

جنبش ضد آپارتاید نژادی بنظر من الگوی بسیار مناسبی برای فعالیت ما بدست میدهد. البته باید گفت که ما از برخی نظرات از شرایط مناسب تری برخورداریم. جمهوری اسلامی در دنیا بسیار شناخته شده تر است. نیروهای اپوزیسیون در خارج کشور نقش موثری در انتقال اخبار و شرایط در ایران داشته اند. تکنولوژی ارتباطاتی بسیار رشد کرده است و دیگر برای انتقال اخبار مجبور نیستیم کاملا بر رسانه ها اتکاء کنیم. اینترنت به مردم امکان میدهد که بخشی از این کار را خود مستقلا بدست گیرند. بعلاوه جنبش اسلام سیاسی و ماهیت زن ستیز آن نفرت عمومی را در دنیا برانگیخته است. در مقابل جنبش آزادی زن در ایران یک جنبش وسیع و توده ای است. از تمام این شرایط میتوان و باید برای سازماندهی و بسیج یک جنبش بین المللی استفاده کرد.

یک دنیای بهتر: حزب طرح "کمیته های همبستگی در