اگر انقلابی نیست
پس چیست
که از هر گوشه و جا
میخروشد که
این بساط ورد و جنبل را
نمی خواهد …
به آگاهی
این دروغ بیشرم را
نمی خواهد…
این سفره های خالی
پر ز درد را
نمی خواهد…
این دالان های تاریک مرگ را
نمی خواهد…
پس چیست اگر این انقلابی نیست
پس از کجا می آید
این صدا های همه گیراوج گیرنده و بزرگ
آخر دیگر همه میدانند
که ریشه دشمن کیست
دشمن چیست
چه جنسی دارد از تیغ
چه شب و روز های شومی
بپا ساخته است
نسیم گرم بهار
با شکوفه های بیقرار
در خاطره ساکنان شهرک های سیاه
رو به شتابان گرفته بود
پس چیست اگر این انقلابی نیست
پس از کجا می آید این انرژی پیگیر
این داد ها در دهلیز های مخوف بیداد ها
آه ! ایران آرزو های زیبای من
ای ایران پر جهان من
می بینم که بیداری و می بینی
و میخواهی
پس چیست این ایده های نیک
که از هر کنج و سو
بر در و سر قلعه های مهیب میکوبند
میبارند و میشکفند و بر سماجت سنگواره پیر
ترک بر ماترک میزنند
دیگر همه می بینند
دیگر کسان می فهمند
و بیدار میشوند
که نو روز زمانش رسیده است
جشن مردمان به دهل دمیده است
پس چیست اگر این انقلابی نیست
و شاید خوابی نیست . . .
که از سر انتظار بر من نشسته است
که کاشکی این بار پیروز و بهروز بیدار شوم
ر. آبان
۲۲ مه ۲۰۰۹ ( ۲ خرداد ۱۳۸۸)