یدى محمودى : بعد از اعلام اتحادیه ” علماى دینى کردستان ” در اواخر آبانماه امسال از طرف حزب دمکرات کردستان ایران بحثهاى زیادى در میان اپوزیسیون جمهورى اسلامى راه افتاده است. از دهها مطلب و مقاله در این باره حتى یک نفر هم پیدا نشد که روی خوشى به این تلاش عبث حزب دمکرات نشان دهد.
اما اخیرا حسن امینی عضو شورای رهبری مکتب قران کردستان از جریان احمد مفتی زاده، این سیاست حزب دمکرات را بعنوان عملی شجاعانه ستوده و آن را گامی مهم در برگشت حزب دمکرات به اصل خویش نامیده است. قبل از پرداختن به اظهارات حسن امینی بهتر خواهد بود نگاهی کوتاه به خود این جریان مذهبی و نقشش در اوایل انقلاب بیندازیم تا ببینیم چرا تشکل علمای مذهبی حزب دمکرات با استقبال اینها مواجه می شود.
بعد از قیام بهمن ١٣۵٧ و علنی شدن سازمانهای سیاسی در کردستان یک جریان عقب مانده، اسلامی و طرفدار رژیم اسلامی تازه به قدرت رسیده، در شهر سنندج هم پیدا شد به اسم مکتب قران که مردم کم و بیش آن را با اسم رهبر این جریان مفتی زاده می شناختند. جریان مفتی زاده با جمع کردن تعدادی افراد مسلح قصد نفوذی در میان مردم سنندج را داشت. اما با رشد سریع جریانات چپ و بویژه کومله در سنندج و افشای همکاریها و خوش رقصیهای این جریان برای جمهوری اسلامی جریان مفتی زاده عملا شکست خورد و حاشیه ای شد. آنها نتوانستند مانع جدیی در مقابل مبارزه مردم رادیکال و انقلابی سنندج ایجاد کنند. این جریان با پیوستن به جمهوری اسلامی عملا دود شد و به هوا رفت. اما بعد از سالها مزودری برای جمهوری اسلامی هنگامیکه رژیم خود را در موقعیت تثبیت شده دید و بی نیاز به اینها شد، با تیپا آنها را از ارگانهای حکومتی بیرون انداخت. همان کاری که در ابعاد سراسری با حزب توده و سازمان چریکهای اکثریت کردند در کردستان با جماعت مفتی زاده کردند.
اکنون بعد از ٣٠ سال خفت و شکست و منفور بودن، پس مانده های این جریان مرتجع و عقب مانده با راه انداختن تشکل علمای دینی کردستان از طرف حزب دمکرات سر از گور بیرون آورده و با موضعی حق به جانب به یاری حزب دمکرات شتافته اند. حسن امینی در ارزیابی از سیاست جدید حزب دمکرات این چنین بیان میکند:
“همه می دانیم مؤسسین و گردانندگان آن از رهبران دینی مطرح زمان خود بوده اند. کسانی همچون پیشوا قاضی محمد رهبر حزب و رئیس حکومت کردستان در مهاباد، حاج بابا شیخ سیادت نخست وزیر وی، حاج رحمان آقای مهتدی از وزرای آن حکومت و دهها عضو برجسته دیگر از علمای دینی کردستان که پدر خود اینجانب بنام حاج ملا عبید الله امینی عضو فعّال آن حزب بوده است. با این سابقه ای که بیان شد طبیعی و معقول به نظر می رسد که رهبران کنونی این حزب این گونه رویکردی داشته باشند زیرا گفته اند:«کلّ شی یرجع إلی أصله» هر چیزی به اصل خویش برمی گردد”.
و یا در مورد سیاستهای گذشت حزب دمکرات از موضعی حق به جانب این چنین آنها را نصیحت و تشویق میکند: ” هر گاه فردی یا تشکّلی مؤثر در جامعه در چنین مسیری قرار گیرد و قدم بردارد گذشته وی نزد خدا و خلق نادیده گرفته شده و حتی اگر بصورت حقیقی در این رهگذر بکوشد خداوند اسلام زشتیهایش را با زیبایی ها مبادله کرده و به حساب می آورد: “.
اما ایا گذشته حزب دمکرات و دفاع امروز مکتب قرانی ها ازآن می تواند حزب دمکرات را از سیر رو به افول خود در میان مردم کردستان نجات دهد؟ آیا مانع رشد و نفوذ حزب دمکرات تا کنون عدم دفاع مکتب قرانیها و جریان مفتی زاده بود که امروز با دفاع آنها برطرف شود؟ واقعیت این است مشکل حزب دمکرات وجود جنبش چپ کارگری و مبارزاتی آزادیخواهانه و برابری طلبانه است که خواسته هایشان دیگر نه مثل چپ سابق بوی از ناسیونالیزم و مذهب دارد و نه توهمی به حزب دمکرات و ناسیونالیسم و قومپرستی در آن دیده میشود. وجود و نفوذ این چپ و رشد آگاهی مردم در کردستان حزب دمکرات و کل اردوی قومپرستان را نگران کرده است.
حزب دمکرات نه تنها در گذشته بلکه هیچگاه در تاریخ خود جریانی مترقی و غیر مذهبی نبوده است. این حزب در ٣٠ سال گذشته هم که مکتب قرانیها به آن نقد دارند، نه تنها علیه مذهب نبوده بلکه با توسل به عقب مانده ترین لایه های جامعه و مذهب در برابر هر گونه پیشرفت و آزادیخواهی قرار داشته است. اما هیچ وقت با این گستاخی به سازمان دادن جریانات مذهبی مبادرت نورزیده بود. حزب دمکرات دوره ای طولانی عملا علیه کارگران و کمونسیتها در کردستان دست به اسلحه برد وتلاش کرد که مانع فعالیت کمونیستها بشود. اما در این اقدام خود نه تنها شکست خورد بلکه در نتیجه تناقضات این سیاست با واقعیات جامعه، به دو بخش تبدیل شد و انشعابی در آن رخ داد.
تاریخ شصت و چند ساله حزب دمکرات با مذهب عجین بوده است. همیشه بخش مهمی از رهبرانشان را سران عشایر و آخوندهای تشکیل داده اند که جزو مرتجعترین اقشار جامعه کردستان بوده اند.
اما مشکل امروز حزب دمکرات و بی اعتباری آنها در کردستان ناشی ازبی افقی رهبران این جنبش در کردستان عراق و وجود صف وسیعی از کارگران و کمونسیتهای در کردستان است که نه تنها در جامعه کردستان بلکه در ایران هم نقش نیروی اصلی عرصه های سیاست در تقابل با جمهوری اسلامی و دیگر جریانات راست هستند. این جنبش بخشی از رهبرانش جزو چهره های شناخته شده بین الملی در دفاع از حقوق انسانی هستند. در بیست سال گذشته در کردستان پرچم آزادی و برابری در هر اعتراض