باید با تمام توان جنبش سرنگونی طلب را تقویت کرد!

شعار ما نابودی جمهوری اسلامی، از بین رفتن آپارتاید جنسی در ایران و ایجاد دنیایی بهتر است. 

سی سال مردم ایران به حاکمیت ننگین جمهوری اسلامی گردن ننهاده اند. از به تیر بستن کار گران بیکار در اصفهان در بهار ۱۳۵۸ تا کنون، خرداد۶۰ با موج سرکوب در زندانها وقتل عام زندانیان سیاسی، جنگ ایران و عراق ، سرکوبها و دوبار قتل عام زندانیان سیاسی جمهوری اسلامی با وحشت و ترور و ترس از مردم سرکار خودرا نگهداشته است. برا اینکه همیشه در طول حایتش همیشه با عتراضات مردم روبرو بوده و هست.

از اعتراضات بزرگ و کوچک مردم به جنگ،اعتراضات زنان و مردان آزاده برای برابری و آزادی، اعتراضات و اعتصابات وسیع کارگران در مقاطع مختلف و بعضا عقب نشاندن دستگاه سرکوب جمهوری اسلامی در بعضی موارد ، اعتراضات دانشجویی در دورانهای مختلف. همه و همه نشان میدهند که از بدو سرکار آمدن جمهوری اسلامی مردم ایران و پیشاپیش همه کارگران، زنان و روشنفکران در جامعه اجازه نداده اند که جمهوری اسلامی یک روز آرام و بیدغدغه سیاسی را بگذراند. در نتیجه حاکمیت جمهوری اسلامی همیشه با ارعاب و ترور و وحشت از مردم بوده است و هنوز هم ادامه دارد. این نشان میدهد که مردم آیران برای آزادی و رفاه شاه را سرنگون کردند. در ادامه با توظئه دول سرمایه داری غرب و آمریکا در همکاری با ارتجاع مذهبی به انقلاب ۱۳۵۷ خون پاشیده شد. اما ایده های انقلاب ۱۳۵۷ در دلها ماند و در مقاطع مختلف خودرا نشان داده و میدهد. 

اوضاع کنونی را میتوان از آنجمله نامید. مردم نمیخواهند زیر بار حاکمیت سیاه جمهوری اسلامی زندگی کنند. جنبش برابری طلب دنبال شعار موسوی سبز پوش نیست. مردم معترض ایران در جدال با کل نظام هستند و خواهان سرنگونی نظام اسلامی سرمایه اند. مردم خواهان آزادی و برابری اند. اگر چه به بهانه موسوی اعتراض گسترده ۲۴ جون را با حضور صدها هزاران نفری به نمایش گذاشتند اما آنجا که موسوی گفت به تکیه ها و مسجد ها بروید برای اعتراض مردم گوش ندادند و در خیابان دوباره دشمن را به چالنج کشیدند. مردم باید بدانند که موسوی و کروبی خود از معمارات این حکومت فاسد و ضد زن بوده اند و هم اکنون هم برای برابری زن و مرد اعتنایی قائل نیستند. هم اکنون در حالی که نیروهای سرکوبگر رژیم اسلامی با خشونت بیحد و حصر جلو اعتراضات خیابانی مردم ایستاده اند. تا کنون دهها کشته از مردم مبارز گرفته اند و صدها نفر را زندانی کردن اند. آقایان کروبی و موسوی دارند سر هیات ویژه گذاشتن شورای نگهبان چونه میزنند. دارند تلاش میکنند و حسن نیت نشان میدهند که کل نظام را از زیر ضرب اعتراضات آزادیخواهانه مردم بدر آورند. این آقایان دارند موئدب میشوند و حق خودرا میخواهند از راه قانون طلب کنند. قانونی که آپارتاید جنسی در ایران را برقرار کرده قانونی که ترور و خفقان را سی سال بر مردم آیران گسترانده است.  اگی به نمونه ها و فاکتهای جدی دوران حاکمیت جمهوری اسلامی نگاه کنید هر کدام از این آقایان در خشت خشت این نظام جنایت و ترور نقش درجه اول داشته اند. مجلس اداره کرده اند، صدارت کشور را در دست داشته اند و فرمانده قوای سرکوب و ماشین جنایت بوده اند. و به آن خودرا تعلق میدانند. شعار مردم ایران رفتن یک جانی و سرکار آمدن جانی دیگر نیست. شعار مردم نابودی کل سیستم سرکوب و خفقان اسلامی سرمایه است که هم خامنه ای را در بر میگیرد و هم کروبی و موسوی را سر جای خود مینشاند. 

ما مردم ایران موقعیت جدی و حساسی را با حضور جدی خود در سیاست جامعه بوجود آورده ایم. ما شکاف در بالا را دامن زده ایم، ما کل حاکمیت را به مبارزه طلبیده ایم و اکنون در یک موقعیت حساس و جدی سیاسی قرار داریم. شعار های ما باید بدقت خواستهای مردم آزادیخواه ایران را نمایندگی کنند. شعار مرگ بر دیکتاتور باید روشن شود، و جایش را به شعار مرگ بر کل نظام جمهوری اسلامی تبدیل گردد. شعار آزادی زندانیان اعتراضات اخیر درست اما شعار ما آزادی کلیه زندانیان سیاسی باید باشد. تجربیات تاریخی در جنبشهای سیساسی و اجتماعی جدی نشان داده است که شعار آزادی زندانیان سیاسی شعاری همه گیر و جدی برای سرنگونی رژیمهای دیکتاتور و خودکامه است و بوده. زندانیان سیاسی در جامعه سمبل اعتراضات بر حق آزادیخواهان در جامعه هستند. خواست آزادی کلیه زندانیان سیاسی پله اول مرگ جمهوری اسلامی است. باید در هر اعتراض و تشکلی در هر اجتماع و گردهمایی خواست آزادی بیقید و شرط زندانیان سیاسی را مطرح کنیم. باید این شعا جزو شعارهای اولیه ماباشد. ما مردم ایران برای تقسیم قدرت بین اربابان به خیابان نیامده ایم. ما نمیخواهیم نظام اسلامی روئسایش را عوض کند. ما نباید اجازه دهیم جناح دیگر رژیم جمهوری اسلامی قدرت مارا دسمایه معتملات قدرت خود کند. دعوای آقایان امر ما نیست، ما خواهان سرنگونی سیستم حکومتی جمهوری اسلامی و ماشین ستم و ترور جنایت جمهوری اسلامی هستیم. پس خواست سرنگونی جمهوری اسلامی سر لوحه تمامی اعتراضات ریز و درشت ماست.  این شعارها زمینه ساز برنامه ما برای آینده بعد از جمهوری اسلامی خواهد شد. یعنی پلاتفرم ما و نقشه عمل ما بعد از سرنگونی جمهوری اسلامی را نشان میدهد. شعار ما حکومتی آزاد و برابر و دور از استثمار است. تلاش ما برای ایجاد دنیایی بهتر است. 

اکنون شرایط ما خطیر تر است زیرا قدرت خودرا دوباره بعد از سی سال به دشمن نشان دادیم و از وحشت اتحاد ما به رایزنی ها پرداخته اند. فرمانده جنایتکار سپاه پاسداران، رئیس سابق مجلس شورای اسلامی یا نخست وزیری که ده سال ستم را برما حاکم کرد ، قطعا دنبال حقوق انسانی ما نیستند. اما میخواهند زیرکانه قدرت مارا دستمایه معاملاتی که شروع کرده اند بکنند. اینجاست باید صف خود محکم کنیم و برای نابودی نظام جمهوری اسلامی تلاش خودرا قدرت و گسترش بدهیم. ما هم اکنون در سراسر دنیا اعتراضات خودرا گسترش داده ایم. اشغال سفارت رژیم در استکهلم نمونه خوب و موفقیتی برای نشان دادن قدرت ماست.

جنبش ما باید رنگ و شاخص خودرا مشخص کند و ر