تیرم را به چله کمان آرشی جانم می نهم
کلاه خودی که در زیر سرکوبهای دشمن تاب آورد
با کفشهای آهنین
و دستی برای محبت در روحیه رفیق
هر روز به خیابان میدوم
سنگر میبندم،گروه های مقاومت تشکیل میدهم
به پاسداران نظام مذهب حمله میکنم
آری من یک زنم، از تبار مبارزات خلقم
اینجا تاتر نیست و من هنرپیشه دست چندم
سیرکی نیستم که بسیجی و پاسدارش مرا خس و خاشام بنامند
و ولی فقیه اش در زیر حجاب اجباری سرکوبم کند
اینجا صحنه ای از حیات است که سی سال
رزمندگان و آزادیخواهانی برای نفس کشیدن من برایش
جان داده اند
سی سال مرا با رنگ خونین پیراهن هایشان به صحنه ای فراخواندند
که صحنه اصلی حیات بود
تا روزی که باد خاوران انقلابی را که به سرقت رفته بود
به میانه میدان افکند
و من تب آلوده تر از هر زمانی چهره خوش را
در ضمیر خود آگاه خلق دیدم
و تصاویر تلویزیونی آنرا که با خون ندا گلگون شقایق میشد
آری من خویش نقش اصلی را بر عهده گرفتم
و بر دشمنان تاختم
آری من در هر کوچه و خیابان سنگر میبندم
تا آزادی از دست رفته را که با خس و خاشاک گره خورده بود
از پشت میله های محبس نجات بخشم
آری من زنم، زنی که نقش اصلی را در طرد استبداد و فراخواندن آزادی بر دوش گرفته است
آری من پای به میدان مبارزه گذاشته ام
زیرا دیگر مایل نیستم هنرپیشه دست چندم نماز های جمعه و دعا های کمیل
و توسری خوردن ها با روسری و زنی از حرامسرای
مردانی باشم که که نام زن را با سنگسار و تجاوز و کشتار عجین کرده اند
من زنی هستم که در کنار
پدرم برادر و رفقیم جان میدهم
تا آزادی را که دیگرانی که می توانستند بسرایند و نسرودند
من با پیکار خویش به عرصه حیات بازگردانم
من زنی هستم رسته از قید و بند های مذهب
سلاح تیز و سنگ در مشت
به پیشباز پاسداران مذهب می شتابم
و مطمئنم که شاعران مردم سرای غیر موازی
فردا در سنگر هائی که من ساخته اند اشعار خویش را برای مردم خواهند خواند
آری من زنی از تبار شعر و احساس و رزم و پیروزی هستم
من یک مبارز خلقم که فریاد بر میآورد
سرنگون باد حکومت مذهب
زنده باد آزادی
تاریخ ۲۵ جون سال ۲۰۰۹ میلادی سوئد استکهلم
آدرس سامانه اینترنتی نوید اخگر