در اپوزیسیون ایران، شاید حزب حکمتیست کورش مدرسی تنها حزبی باشد که به فراخوانهای خانه نشینی و پاسیفیسم افتخار کرده و عکس می گیرد. محمد فتاحی از اعضای رهبری این حزب به تاریخ ٢٣ ژوئن نامه ای خطاب به "اتحادیه آزاد کارگران ایران" نوشته، و مثل همه موارد دیگر از این بخش از جامعه هم خواسته است که "نکنند"، که اکنون وقت مطرح کردن مطالباتشان نیست!
این اولین باری نیست که محمد فتاحی و دوستانش در این حزب شکست طلبی از مردم و کارگران می خواهند علیه رژیم منحوس اسلامی دست به اقدامی نزنند و کاری نکنند. هنگام تشکیل همین اتحادیه قلمفرسای کردند و گفتند الان وقتش نیست و تشکل خودتان را درست نکنید. کارگران هم با تشکیل اتحادیه آزاد کارگران ایران و متشکل کردن بخشی از کارگران در کارخانه های مختلف جوابشان را کف دستشان گذاشتند. در همین اول مه ٨٨ هم، در کمال ناباوری خطاب به کارگران نوشتند اول مه را هم برگزار نکنید!؟ چرا که رژیم سرکوب می کند. ولی کارگران با وجود سرکوب وحشیانه رژیم اسلامی مهمترین اول مه و بخصوص مهمترین قطعنامه تاریخ جنبش کارگری ایران را منتشر کردند و همه تشکلهای موجود کارگری را به پای این قطعنامه آوردند. دوستان دروغین کارگران که دیگر کسی نه به آنها گوش می دهد و نه جدیشان می گیرد باز هم کارگران را فرا می خوانند که "الان وقتش نیست. این جنگ جنگ ما نیست و نکنید." محمد فتاحی و هم حزبی هایش در چند سال گذشته مشوق اعتراض و تلاشی برای خلاصی از جهنم رژیم اسلامی نبوده اند. اما تا بخواهی رهنمود و فراخوان "نکنید" به کارگران، زنان و جوانان عاصی از رژیم اسلامی داده اند. آدم می ماند که مگر برای کاری نکردن هم احتیاجی به حزب هست؟!
بهرحال در مورد تلاشهای شکست طلبانه حزب حکمتیست کورش مدرسی در چند سال گذشته و بخصوص مواضع ارتجاعی کسانی مثل محمد فتاحی در قبال اعتراض، مبارزه و تلاش ما کمونیستهای کارگری در حزب کمونسیت کارگری و اکثریت عظیم جامعه ٧٠ میلیونی ایران علیه رژیم اسلامی با ارفاق می شود گفت که اینها تشخیص نمی دهند. بعد از ده روز از اعتراضاتی که می رود کل رژیم اسلامی را جارو کند این چنین بی شرمانه نامه دادن به کارگران برای مطرح نکردن مطالبات خود و پشت کردن به اعتراض بحق و میلیونی مردم عاصی از رژیم اسلامی دیگر حتی از این جنس هم نیست. تلاش برای بزیر کشیدن رژیم اسلامی و انقلاب، دیگر فقط ما در حزب کمویست کارگری نیست که می گویم؛ این را سی ان ان و بی بی سی هم اقرار میکنند. این را جوانانی میگویند که شعار دیروزشان در تهران "مرگ بر جمهوری اسلامی" بود. این را کسانی می گویند که شعارشان این است که "موسوی بهانه است؛ کل رژیم نشانه است."
من خطاب به محمد فتاحی حرفی برای گفتن ندارم. خط و سیاستش به اندازه کافی روشن و ضد انقلابی هست. خطاب من به کسانی در صفوف حزب حکمتیست، که هنوز احترامی برای منصور حکمت، برای تلاش در راه مبارزه برای سرنگونی رژیم اسلامی و برای سابقه کمونیستی خود قائلند این است که حزب حکمتیست را ترک کنید. این جریان دیگر جریانی برای مبارزه اعتراضی کارگر نیست. جمع شکست طلبانی است که قصد دخالت انقلابی در هیچ اوضاعی را ندارد. دیگر هیچ اعتراض و مبارزه ای برای اینها بر حق نیست. در شرایط امروز ایران و در قبال این وضعیت، سیاستهای مثل سیاست محمد فتاحی دیگر فقط راست نیست، فقط شکست طلبانه نیست، بلکه ضد انقلابیست. این سیاستها همطراز سیاستهای خامنه ای هستند. این حزب کاری به نفع مردم نمی کند. این پیشکش؛ بلکه عملا و علنا خود را در مقابل تلاشهای مردم برای رهائی از بختک اسلامی قرار داده است. افتخار می کنند که در هر اعتراضی خود را در مقابل تلاش مردم قرار می گیرند! انسانهای شریف باید حزب حکمتیست را ترک کنند و به حزب انقلاب، به حزب صدای میلیونی مردم ایران، حزب کمونیست کارگری ایران بپیوندند. فراخوان حمید تقوائی به سوسیالیستها و کمونیستهای ایران، به شما هم هست. این حزب با آغوش باز از همه شماهائی که در همین ده روز به فراخوان و رهنمودهای کورش مدرسی مجبور شدید گوشه ای ایزوله بمانید و فقط به تلویزیونها نگاه کرده و شاهد جنگ خیابانی مردم با رژیم هار اسلامی باشید، باز است.
زنده باد انقلاب
زنده باد حزب کمونیست کارگری ایران
٢۴ جون ٢٠٠٩