اتحاد، اتحاد، مبارزه، مبارزه تنها راه رهایی ما است! ( جابر کلیبی- پروانه قاسمی )

djaber_ka@yahoo.ca

ghassemi2@yahoo.ca

بحرانی سراسری رژیم و جامعه ایران را در بر گرفته و توده های زحمت کش و مردم آزادی خواه ایران بار دیگر وارد نبردی تاریخ ساز با رژیم اسلامی شده اند. این بار بهانه ی اعتراض ها و تظاهرات وسیع مردم، تقلب در انتخابات است. با اینهمه از آن فراتر رفته، به تدریج روند تبدیل شدن به جنبشی اجتماعی علیه تمامیت رژیم را طی می کند. این تظاهرات که بیان خشم فرو خورده ی توده های مردم طی ۳۰ سال ترور، خفقان، سرکوب و سیاست های ضد مردمی رژیم اسلامی است، یاد آور روزهای قیام توده های مردم درسال ۵۷ می باشد؛ با این تفاوت اساسی که اگر در آن سالها توانستند جنبش ضد امپریالیستی و دموکراتیک توده های مردم را به کمک امپریالیست ها و بورژوازی حاکم به سوی روحانیت و اسلام منحرف سازند، این بار با استفاده از تظادهای درون رژیم، جنبشی دموکراتیک و آزادی طلب به صحنه سیاسی ایران وارد شده است که در حافظه تاریخی جامعه ریشه های تنومند خود را دارد.

کارگران، معلمان، دانشجویان، کارمندان و کارکنان بخش های تولید و خدمات!

جامعه بار دیگر در بحرانی سراسری فرو رفته و شرایط بسود رشد و توسعه جنبش های اجتماعی بیش از هر زمان دیگر فراهم شده است.

شما که نبض تولید و توزیع جامعه را در دست دارید، جنبشی که آغاز شده بیش از هر چیز منافع شما را در بر دارد، آن را درمقابل توطئه های سرکوبگرانه ی رژیم تنها نگذارید! شرکت فعال شما، بویژه از طریق اعتصاب، کارشکنی در برنامه های ضد مردمی رژیم و همه ابتکارهایی که می توانید در همبستگی با جنبش بکار گیرید، پایداری و سلامت سیاسی جنبش را تضمین می کند. تاریخ بار دیگر وظیفه تحقق آزادی و برابری را به دوش توانای شما گذاشته است. اعتصاب عمومی در مراکز تولید و خدمات و سازماندهی مبارزه ی انقلابی در شهرها و روستاها علیه رژیم اسلامی تنها راه جلوگیری از سرکوب مردم و رسیدن به آزادی است.

نیروهای انقلابی! شرایط کنونی را می شود به سود تکوین یک جریان انقلابی که جامعه را بسوی دگرگونی بنیادی رهنمون شود، تکامل داد. می توان بر بستر چنین شرایطی عناصر سیاسی و ابزار سازمانی انقلاب را سامان داد و با تجربه هایی که تاکنون بدست آمده، راه انقلاب را هموار ساخت. اینک رسالت تاریخ بر دوش نیروهای اصلی جامعه، بویژه کارگران و کارکنان بخش های مختلف اقتصاد، خدمات، هنر و فرهنگ، علم و دانش قرار گرفته و همین نیروهای اجتماعی هستند که می توانند با سازماندهی در شوراهای محل کار و زندگی خود ، در مقابل قدرت ارتجاعی حاکم، نظامی مترقی، انسانی و دموکراتیک را قرار دهند.

نابود با جمهوری اسلامی!

زنده باد آزادی!

یا سوسیالیسم یا بربریت!