Nawid_Akhgar@hotmail.com
خانم کلینتون!
جنابعالی بعنوان بانوی اول ایالات متحده در زمان ریاست جمهوری پرزیدنت کلینتون
که توانستید در اوج بحرانهای مختلف دوران ریاست جمهوری همسرتان بعنوان بانوئی
توانا و بطور کلی آگاه به رموز حیات از جنبه های گوناگون عمل نمائید تحسین جهانیان را برانگیختید.
من همیشه به شخص شما بعنوان انسانی که در حساس ترین لحظات زندگی انسانها
عملا وارد صحنه شده و با گفتار های گویا و خط و مرز های قابل قبولی که ارائه داده راه را نه تنها به سیاستمداران جهان که به مردم کوچه و خیابان نیز نموده است مینگرم.
خانم کلینتون !
من اگر چه به پوزیسیون رسمی جنابعالی بعنوان وزیر خارجه ایالات متحده امریکا و بر اهمیت آن در سطح بین المللی واقف هستم ولی بار مسئولیت معنوی دیگری را بر دوش شما می بینم که گاه میتواند از پوزیسیون رسمی جنابعالی بعنوان وزیر خارجه ایالات متحده فرا تر رود.
به لحاظ تاریخی بر خود میبالم که در عصری میزیم که نه تنها نگاه جهان در برابری انسان از هر رنگ و نژادی دستخوش تغییر گشته است که نگاه جهان به بانوان که نیمی از نظام اجتماعی بین المللی را تشکیل میدهند نیز تغیر کرده و بانوان نه تنها در پست های ریاست جمهوری که در پست هائی نظیر راهبری سیاست های خارجی قاره ها نیز در مصدر کار عامل تغییرات و کنش و واکنش هائی میشوند که جهان مرد سالار و پاتریاکال نسل های گذشته فاقد آن بوده است.
خانم کلینتون!
همانطور که استحضار دارید در کشور اشغال شده من ایران حاکمیت یک سکت مذهبی مسلمان شیعه که جهانی را به آتش خون کشیده و در صورت قطع شدن ترور و تروریسم که نان شب و شریان حیاتش است جان بجان تسلیم آفرین خواهد کرد نه امکانی میدهد که زنان به مقامات رسمی و اداری برسند و نه بعنوان ریاست جمهوری یا وزیر خارجه انتخاب شوند و نه حتی اجازه میدهد که لباس و نوع پوشش خود را انتخاب کنند و اگر از دستورات ولی فقیه سرپیچی کنند در طی ۳۰ سال حکمشان شکنجه و کشتار و زندان و سنگسار بوده است و قوانین متحجر شریعت شیعه دمار از روزگار زنانی کشیده که امروز دلیرانه و متوهرانه برای احقاق حقوق حقه خودشان پای به میدان نهاده اند و چشم به دهان زنانی همچون جنابعالی دوخته اند که به یارشان برخیزید و به جهانیان نشان دهید که چگونه زنانی اینچنین سرکوب شده به یکباره در میانه میدان به چنین رقص شکوهمندی برمیخیزند و آزادی و آزادگی را با دهان های گلگون خویش همچون ندا ها برای زنان جهان لغت به لغت هجه میکنند.
خانم کلینتون !
من مردی هستم که در مقابل چنین زنانی که خون فشان قلبشان،سرود خوانان و با دهان هائی گلگون پرچم ایستادگی ملتی را در مقابل ارتجاع هار مذهبی تا عرش آزادگی انسان بر میآفرازد احساس کوچکی و سرافکندگی میکنم
و چون سلاحی جز قلمم ندارم که به دفاع از این انسانهای آزاده و شریف برخیزم قلمم را که با خون ندا جوهر انباشته است به حضورتان تقدیم میکنم باشد تا حمایت و نوشتار های شما جامعه جهانی و زنان جهان را به حمایت از زنان ایران ارگانیزه و تهیج کرده و به این همه بی عدالتی تاریخی در ایران خاتمه دهد و پرچم آزادی زن را در آینده و برای آیندگان بر فراز قلل رفیع تر آزادی به اهتزاز در آورد
خانم کلینتون!
نشستن بر سر میز مذاکره با رژیمی توتالیتر و خونخوار که روزانه این چنین مردمش را بی مهابا در جلو دوبین های تلویزیونی لت و پار میکند از اهمیت استراتژیک برخوردار نیست این برافراشتن پرچم آزادی زن است که در این مقام جای گرفته و استراتژیکمان حاوی تفاهم بین فرهنگ ها میشود.
با احترامات فائقه نوید اخگر نویسنده تبعیدی ایران
تاریخ ۲۳ ماه جون سال ۲۰۰۹ میلادی سوئد استکهلم