عالمی از مرگ ندا، اشگبار
شد جگر لاله ، زغم، داغدار
ننگ بر این د ولت آدمکشان
دشمن زن، دشمن نسل جوان
قدرت پوشالی بیدادگر

سلطه خود کامه ضد بشر
وه که به فتوی و بدستور شیخ
لشگر خونخواره و مزدور شیخ
بار دیگر، فتنه برانگیختند
خون ندا را بزمین، ریختند
سرخ شد از خون جوانان، زمین
توده، ازاین ظلم وستم، خشمگین
بود ندا، مظهر پویندگی
نو گل گلزار شکوفندگی
دشمن خود کامگی و زور بود
دختری آزاده و پر شور بود
آه ! چه ها، خصم ستمگر کند
بس گل نشکفته که پرپر کند
خیز که تا رزم دلیران کنیم
 کاخ ستم، یکسره ویران کنیم
تا که شود خون ندا ، بارور
تا که دهد جنبش مرد م ، ثمر
تا که شود خصم ستمگر، زبون
پیکره ظلم ، شود سرنگون

                          ۱۳۸۸