پس از سی سال حکومت ظالمانه و جنایتکارانه جمهوری اسلامی شاهد تظاهرات و اعتراضات گسترده ای هستیم و یک بار دیگر مردم دارند نشان میدهند صدای اعتراضشان لرزه به پیکر جانیان و غارتگران حرمت انسان انداخته است و از توپ و تانک و کشتار نمی هراسند و در برابر ارتجاع بدونه هیچ هراسی قدعلم میکنند، اما در عمق این اعتراضات وقایعی عینی هست که به صراحت میتوان آن را دید، این اعتراظات حق مردم است و هر نوع سرکوبی محکوم است، درک مردم از وضعیت موجود و تغیر در آن امری ضروری برای یک زندگی مرفه و بهتر بسیار مهم است چونکه امروز جمهوری جنایتکاراسلامی و مبلغین آن و رسانه های وابسته به آن نه نتها با توپ و تفنگ بلکه با ابزارهای دیگری طبقه کارگر و قشر زحمتکش و محروم جامعه را به نبرد طلبیده است .
امروز در برابر نیرنگها و ترفندهای دماکوژیسمانه سرمایه داری و مدافعان نظام ظلم و زور و خفقان و پرچم داران بربر صفت که همه سر به یک آبشخور دارند و همگی کفتار صفتانی در لباس بره هستند قرار گرفته ایم ، مردم نباید که یک بار دیگر و مخصوصاً پس از تجاربی مثل انقلاب ۵۷ و دولت سازندگی و دولت دوم خردادی ها و دولت مهر ورز احمدی نزاد فریب بخورند، مردم ایران کوله باری از این دست تجربیات را دارند که هنوز داغ خونین عوام فریبی قبلی سرد نشده باز هم فریبی اینبار رنگین تر از قبل بخورند و سنگر آزادی خواهی و برابری طلبی خود را از یاد ببرند سنگری که هنوزصدای غرش آهنین آن جلو دانشگاه ها بر جای است سنگر کارگران خاتون آباد و چوب بری های شمال و سنگر اعتراض و لغو سنگسار کودکان در مریوان و صدای نیشکر هفت تپه هنوز در گوشهایمان است .
سنگر بی سنگ سبزهای رفرمیست و سیاه های تندرو و خط امامی دستاوردی جز تیره بختی و توق لعنت و بردگی برای مردم به ارمغان نخواهد آورد و این را چندین بار تجربه کرده ایم و این جنگ بین سگ زرد و شغال که منتهی به ادامه حکومت کفتارصفتان برای بار دیگر می شود، سنگری که دانشجویان آزادی خواه و برابری طلب را تشویق به هم خطی با تحکیم وحدت میکند, سنگری که بی بی سی و سی ان ان و وی او ای با همه پرونده ننگینشان خود را رسانه صداقت و حقیقت برای مردم جای میزنند، سنگری که رنگ سبز اسلام خندان به آن زده اند و پرونده آنها نیز به اندازه پرونده همه جنایتکاران دیگر حکومت اسلامی رنگین است سنگری که هیچ ربطی به مبارزه آزادیخواهان و برابری طلبان ندارد و هیچ ربطی به نوع زندگی مدرن و متمدن انسانی ندارد و با هیچ یک از خواستها و مطالبات بر حق کارگران و محرومان جامعه و زنان و همه ی انسانهای شریف جامعه مربوط نمی باشد .
مردم، کارگران و زنان و طبقه محروم و زحمتکش جامعه و دانشجویان، این جنگ ما نیست، سنگر اسلام خوش خیم و اسلام بد خیم و اسلام سبز و اسلام سیاه و جنگ این ارازل و اوباش و خونخواران واقعی و بختکهای افتاده به جان زندگی مردم، نه سنگر ما است و نه جنگ ما است؛ سنگر آزادی خواهی و برابری طلبی و خواست رسیدن به دنیائی عاری از ظلم و جلاد و جانی و حکام خون خوار سنگر ما و پرچم سرخ ما است، باید با انسجام و اتحاد میلیونی هر روز بیشتر از دیروز به خیابانها رفت و صدای اعتراض و ضدیت با نظام اربابان سرمایه را سر داد و صدای نه گفتن به کل بنیان حکومت اسلامی را سر داد، تنها با این سنگر و این پرچم به رهائی بشریت از توق کثیف این نظام ننگین خلاصی میابیم .
نه سبز ، نه سیاه ؛ مرگ بر جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی و برابری ؛ زنده باد حزب حکمتیست