دوران نسبتا پیچیده ای است، دوران بسیار فریبنده ای است و دورانی است که اگر کارگران آگاه، کمونیستها و مارکسیست ها و آزادیخواهان روشنبین حضور فعال نداشته باشند باز هم انواع خواست های ارتجاعی، اهداف و سیاست های ضد کارگری و ضد آزادیخواهانه و مردم فریب در جامعه جاری میشود و میلیونها نفر را با خود میبرد.
در دوره بعد از انتخابات و با توجیه اعتراض به تقلب های یک رژیم سراپا تقلب، جنبش ارتجاعی "رای من کو؟" با شعار الله و اکبر و مرگ بر دیکتاتور به رهبری موسوی، نخست وزیر یکی از سیاه ترین دوران های جمهوری اسلامی برای مردم ستمدیده ایران، براه افتاد. این حرکت توانست میلیونها رای دهنده را زیر پرچم ارتجاعی موسوی به صف کند و برای جدال و نزاع جناح های مختلف درون حاکمیت رژیم نیروی خیابانی فراهم کند.
این تحرکات ارتجاعی تاکنون در کردستان بازتاب نداشته است. مردم آزادیخواه کردستان طی همه سی سال حیات ننگین جمهوری اسلامی سرراست علیه کل جمهوری اسلامی با همه نسخه ها و جناحهای ارتجاعی آن ایستاده اند. ارزش این تجربه مبارزاتی بسیار بالاست و جا دارد جانانه از آن دفاع شود. در این روزها "حامیان موسوی و کروبی" با نامهای مختلف به تقلا افتاده اند که آب را گل آلود کنند و با فراخواندن اعتصاب میخواهند صف ارتجاعی خود را به عنوان نیروی مردم کردستان قلمداد کنند و ادعا کنند که گویا موسوی و کروبی در میان این مردم مبارزی که همه این جانوران اسلامی را باتجربه خونین خود آزمایش کرده اند حامی دارند! مردم مبارز کردستان به حامیان موسوی و کروبی در فراخوان به اعتصاب چه پاسخی خواهند داد؟ پاسخ منفی خواهند داد. اینها بارها این جواب را دریافت کرده اند اما باز میخواهند دست به تلاش دیگری بزنند. این تلاش ارتجاعی را مردم آزادیخواه کردستان با تکیه به تجربه و آگاهی سیاسی بالایشان بیشک عقب میزنند.
سازمانهایی همچون حزب دمکرات کردستان – ایران ، شماری از دانشجویان کرد دانشگاههای ایران و "فعالان سیاسی و مدنى" کردستان، سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان و پاک ، مردم را در کردستان به اعتصاب عمومی در روز سه شنبه ٢ تیر ١٣۸۸ فراخوانده اند. اینها از جریاناتی بودند که مردم را به دادن رای به کروبی فراخوانده بودند.
آنطور که مساله ابراز میشود بحث بر سر محکومیت کشتار است. این یک طرف مساله است، هر انسان آزادیخواهی کشتار و سرکوب و خفقان جمهوری اسلامی را شدیدا محکوم میکند. اما جنبه اصلی مساله این است که این جریانات که در رکاب سرمایه داران کرد بودند و از مردم خواستند که به کروبی رای بدهند، دستشان به جائی از رژیم اسلامی سرمایه داران بند نشد و مغبون شدند. مردم کردستان دست رد به درخواست ارتجاعی شان زدند اکنون میخواهند در فضای ناشی از شکاف درون رژیم با توجیه اعتراض به کشتار توجه و حمایت مردم را بدست آورند. اما مردم اینها و حمایتشان از بخشی از همین رژیم کشتارگر را میشناسند و باز به آنها پشت خواهند کرد. اینها میخواهند مردم اعتصاب کنند و جان فشانی کنند و خود را در برابر دستگاه رژیم قرار دهند چون خودشان در راهی ارتجاعی که در پیش گرفته بودند شکست خورده اند. مردم چه جوابی میدهند؟ به همان اندازه که به کاندید اینها در انتخابات رای دادند به اعتصابشان هم رای میدهند. و حتی به احتمال زیاد آن درصد پائین هم که فریب اینها را خوردند دیگر فریب نخورند.
بیشک مردم همراه ما به اینها میگویند شرم کنید که رفتید و به مردم گفتید رای بدهید. شرم کنید که تلاش کردید به معرکه گیری رسوای "انتخابات" جمهوری اسلامی مشروعیت بدهید. شرم کنید که نام خود را مبارز میگذارید و این معرکه گیری را انتخابات مینامید. قبل از هر چیز باید این ننگ در کردستان به نام شما ثبت شود که در تاریخ ٢٢ خرداد ١٣۸۸ به درخواست جمهوری اسلامی پای صندوق های رای رفتید. مردم را تشویق کردید که به یکی از ۴ کاندیدای جنایت کار و آدم کش از مهره های مهم رژیم اسلامی رای بدهند. و الان از آنها میخواهید که بروند و باز هم گوشت دم توپ جناح های تا مغز استخوان دشمن با کارگران و مردم محروم در ایران و کردستان شوند!؟
میدانیم که این کار را دقیقا بنا به منفعت و مصلحت سرمایه داران کردستان که همیشه آرزومند بوده اند تا ریزه خوار سرمایه دولتی و در رکاب رژیم سرمایه داران باشند و از طریق احزاب و گروههای سیاسی مثل شما منفعتشان منعکس شود انجام دادید.
به حاکمیت جمهوری اسلامی مشروعیت دادید. عوامفریبی بزرگی را مرتکب شدید. منفعت، مقام و منصب های بسیاری از شما در جمهوری اسلامی و آرزوی دست یابی به مقام و پول تحت نام کردایتی، باز هم شما را به دریوزگی بخش های مختلف رژیم کشانده است. عادت کرده اید همیشه به بخشی از حاکمیت جمهوری اسلامی و به یکی از جناح هایش متکی شوید. از خاتمی تا کروبی و اکنون بقول خالد توکلی از موسوی و کروبی هم باید استفاده کرد (و متقابلا!)، هزار بار آرزو میکنید که چپ ها و کمونیستها نباشند تا شما براحتی در بند و بست با رژیم نه مساله کرد که مساله خودتان را "حل" کنید. سی سال است مردم مبارز کردستان یعنی اکثریت کارگر و زحمتکش با حاکمیت سرمایه داران و رژیمی فاشیست دست و پنجه نرم میکنند. این مردم در صف مقدم آزادیخواهی و عدالتخواهی بوده و تاریخ پر افتخاری در مبارزه با جمهوری اسلامی دارد و شما هر بار تحت نامی میخواهید این مردم را نزد دشمنانش به زانو در بیاورید. این محال است.
کارگران، مردم آزادیخواه کردستان!
کشتار مردم توسط جنایتکاران رژیم سرمایه بشدت محکوم است، باید در مجامع عمومی خود و تجمعات مستقل خود جمع شوید و این کشتار و سرکوب را محکوم کنید و خواهان آزادی فوری همه زندانیان شوید. در عین حال نباید به ع
وامفریبان و مرتجعین حامی موسوی و کروبی فرصت بدهید که باز هم به شغل شریفشان ادامه دهند. سرکوب و کشتار مردم تهران توسط هم پالکی های موسوی و کروبی که در دوران های حاکمیتشان هزاران انسان مبارز و کمونیست را بدار زدند و قتل عام کردند، نباید دستمایه هم پالکی های اینها در کردستان شود تا مردم را به بهانه "به یغما بردن میلیونها رای شما" به زیر پرچم خودشان ببرند. مردم مبارز کردستان باید به حامیان موسوی و کروبی در فراخوان به اعتصاب پاسخ منفی قاطعی بدهند.
۱ تیر ۱۳۸۸
۲۲ ژوئن ۲۰۰۹