ایران: جنبش برابری طلب و دعوای سردمداران حکومت!

esmail-m@hotmail.com

 در حاشیه تهدیدات امروز خامنه ای در نماز جمعه تهران علیه مبارزات مردم درمقابل رژیم.  

امروز بعد از یک هفته اعتزاضات خیابانی مردم عیله حاکمیت مذهبی، خامنه ای رهبر نظام در نماز جمعه امروز (نماز جمعه تریبون حکومت فاشیست ایران برای ابراز نظرات رسمی خود است) نظر خودرا بیان کرد

۱ دستور به قانون گرایی و حفظ نظام داد.

۲ به لیبرالهای و دوم خردادی ها هشدار داد

۳ انتخاب احمدی نژاد را تاکید مجدد کرد

۴ ادامه اعتراضات از طرف مردم را تهدید به دخالت نیرو های سرکوبگر کرد.

خامنه ای از بدو مضکحه انتخابات موضع و جایگاه خودرا تعیین کرد، در نماز جمعه امروز (جمعه ۲۹ خرداد برابر با ۱۹ جون ۲۰۰۹) دوباره بر موضع قبلی خود تاکید کرد. از همپالگی هایش (رفسنجانی و ناطق نوری) اعاده حیثیت کرد.

در این میان سبز قبایهای درون نظام و دو خردادی های (موسوی و خاتمی و شرکا) شکست خورده تلاش میکنند که در این کشمکش (مضکحه انتخابات ریاست جمهوری) از طرف باج بگیرند. حرکت دوم خردادی خیلی وقت است شکست خورده و کنفرانس برلین در سال ۱۹۹۹ فاتحه آنرا خواند. اکنون بعد از ده سال دوباره به یمن اعتراضات کارگری و توده ای در جامعه جرئت کرده اند سر بلند کنند. ولی لغو تظاهرات از طرف کروبی، نوشته موسوی در روزنامه اطلاعات پنجشنه ۲۸ خرداد۱۳۸۸ . این آقایان باری دیگر جبونی و ترسشان از برآمد توده ای مردم نشان داند. خامنه ای امروز آب پاکی دوباره روی دستشان ریخت. 

مسئله این است که در چند سال اخیر وسعت و گستردگی اعتراضات کارگری در ایران(بخصوص مبارزات اخیر کارگران در اول مه) ، مسئله تحمیل فقر و بیحقوقی به مردم، مبارزات دانشجویی وروشنفکران. جامعه را در مسیر تحولات گسترده ای قرار داده است. همین باعث شده که سردمداران حکومتی دچار انشقاق شوند و برای جلوگیری از گسترش اعتراضات و حفظ نظام جمهوری اسلامی دچار اختلافهای شدید و داخلی شده اند. که در این میان مضحکه انتخابات ریاست جمهوری باعث شد دعوا در بالا آشکار شود. از طرف دیگر مردم بجان آمده از حاکمیت ضد بشری جمهوری اسلامی فرصت را غنمیت دانسته و به خیابانها ریخته اند.

خامنه ای امروز در هشدار به مخالفینش گفت (تسلیم فشار خیابانی نخواهد شد) این یعنی سمبه خیابان پرزور است و به ابواب جمعی هشدار داد اگر مسئله گسترش یابد همه با هم به زیر کشیده میشویم. از ترس این مسئله موسوی در روزنامه اطلاعات روز پنجشنبه نوشت اغتشاش کردن را محکوم میکند. از مردم خواست برای سوگواری به مسجد و تکایا بروند. کروبی تظاهراتی را که فراخوان داده بود بطرف نماز جمعه شب قبلش لغو کرد. 

اینها فاکتورهایی است که وضعیت سران حکومت در بالا را نشان میدهد. اما این اختلافات در بالا یک منطقی پشتش است و آن این است که تحولات و مبارزات روز مره مردم علیه این نظام ترور و خفقان به جایی رسیده که بالایی هارا بیقرار و نا مطمئن از وضعیت خود هستند. چون منطق جنبشهای اعتراضی این است که بالایی ها نمیتوانند به شیوه گذشته حکومت کنند و پائینی ها (مردم) دیگر حاضر نیستند حاکمیت آنهارا قبول کنند و بالایی هارا به چلنج می کشانند. اما همه میدانیم، دعوای موسوی با خامنه ای این نیست که نظام آپارتاید جنسی در ایران از بین برود (خواست اساسی مردم ایران). دعوای موسوی برای شریک بودن در قدرت است، با حفظ اساس و ماهیت حکومت ددمنش جمهوری اسلامی. موسوی خواست برابری زن و مرد و یا خواست آزادی زندانیان سیاسی را ندارد. موسوی فکر میکند حقش خورده شده. کدام حق؟ سهم در قدرت.

در صورتی که خواست مردم سهم دادن به موسوی نیست. خواست مردم آزادی بیقید و شرط بیان، آزادی بیقید و شرط کلیه زندانیان سیاسی و لغو آپارتاید جنسی در ایران است. شرکت میلیونی مردم در تظاهراتها برای این نیست که زندانیان سیاسی در زندان باشند، زنان زیر حجاب باشند و آدمها سنگسار شوند ولی آقای موسوی رئیس جمهور باشد. مردم ایران از اختلاف در بالا که خود بوجود آورده اند دارند استفاده میکنند و میخواهند از فضایی که بوجود آمده اعتراض خود را به نمایش بگذارند. 

خامنه ای امروز نتوانست ترسش از مبارزات مردم را لاپوشانی کند ، به این واقعیت اشاره کرد و به موسوی و خاتمی تمام حامیان نظام هشدارداد. بهمین خاطردر نماز جمعه بر دخالت نیروهای نظامی تاکید کرد و گفت اگر اعتراضات خیابانی را تمام نکنید؟؟!!! آنر روی سکه را نشان میدهم و اشاره کرد این دفعه می آیم اینجا جور دیگری صحبت میکینم با مردم (حزب الله، بسیجی، سپاه و ارتش). 

خامنه ای بی جربزگی دوم خردادی هارا میشناسد و میداند همپالگی خودش هستند. اما خامنه ای از آنطرف دعوا هراسش گرفته و به در میگوید تا دیوار بشنوند. خامنه ای امروز رسما جنبش آزادیخواهی در ایران را تهدید کرد.

در همان حال ترسش از گسترش جنبش اعتراضی را هم بیان کرد. 

حال مسئله روشن است

۱ جامعه ایران دچار تحولی عظیم شده و مردم در صف میلیونی این هفته به نظام قدرت حضور خود در خیابان را نشان دادند.

۲ بر خلاف در خواست میر حسین موسوی در تظاهرات روز پنجشنبه ۲۸ خرداد مردم از مسجد و تکایا برای ابراز همدردی با خانواده قربانیان روز دوشنبه ؛ استفاده نکردند و دوباره در خیابانها رژه رفتند.

۳ مسئله اینجاست آیا اعتراضات خیابانی ادامه خواهد داشت؟  

اعتراضات خیابانی تنها صلاح دست مردم و کارگران است. اعتراضات خیابانی می
تواند صحنه سیاست را بکلی عوض کند و یا امتیازات جدی از حاکمان بگیرد. اما این تنها اعتراضات خیابانی به خودی خود نیست که میتواند امتیاز بگیرد و یا صحنه سیاسی جامعه را عوض کند.، بلکه شعار های اعتراضات چیست و سمت و سوی اعتراضات به کجاست نقش جدی و اساسی در تحولات داردو میتواند اعتراضات خیابانی را به ایجاد تحولی که جامعه میخواهد برساند. بنظر من شعار مردم آزاده و برابری طلب ایران اینهاست:

ما مردم ایران خواهان آزادی بیقید و شرط کلیه زندانیان سیاسی در ایران هستیم.

ما مردم ایران خواهان برابری و لغو کلیه قوانین آپارتاید جنسی در ایران هستیم

ما مردم ایران خواهان آزادی بیقید و شرط بیان و تشکل هستیم

ما مردم ایران خواهان دنیایی آزاد و دور از ستم هستیم. 

برای رسیدن به این خواستها باید خودرا در خیابان شکل دهیم. صف متحد ما اجازه نمیدهد که به مسلخمان ببرند. مردم در این مورد تجربیات و دانش بسیاری دارند. اعتراضات این روز ها در ایران نشان قدرت و تحرک جنبش برابری در ایران است. قطعا هر اعتراضاتی رهبران خودرا به جلو خواهد فرستاد و هیچ کس انتظار ندارد که از جایی وارد شوند. قطعا مبارزان و سازمان دهندگان اعتراضات میلیونی در دل خود شرکت کنندگان هسنند. باید هوشیارانه آنهارا حفظ کرد و هوشیارانه حرکت شروع شده در خیابان را ادامه داد. تصمیم گرفتن در این مورد با مردم آزاده است اما نباید این فرصت خوب برای جنبش مردم ایران را از دست داد. رهبران این اعتراضات باید بدانند که توازن قوا در جامعه به نفع جنبش آزادیخواهی است. 

مرگ بر جمهوری اسلامی

زنده با جنبش اعتراضی در ایران