همهء تصاویر ازحضور گسترده مردم در خیابانهای پایتخت و شهرهای بزرگ کشور خبر میدهند که بیانگر شعله ور شدن خشم ملتی است که بنا دارد بر ۳۰ سال اسارت تحقیرآمیز حکومت دینی بر ایران پایان ببخشد.
این خشم ملی آغازگرخیزش عمومی است که دیر یا زود بساط ۳۰ سال بیدادگری، چپاول، قتل، زندان و شکنجه رژیم اسلامی را برخواهد چید. تصاویربه آشکار نشان میدهند مردم به میدان آمده اند و بهانه اینبار تقلب رهبر و دارودسته نظامی او در دهمین دور ًانتخابات ً ریاست جمهوری است که قصد دارند برای یک دوره چهارساله دیگر کاندید مورد نظرخود محمود احمدی نژاد را بر ملت ایران تحمیل کنند. در نبود اپوزیسیونی شایسته مردم چشم امید به رهائی را همانند ۱۲ سال پیش به برخی از سرکردگان حکومتی دوخته اند. از پیش روشن بود گزینه میرحسین موسوی از سوی مردم در مقابل نورچشمی رهبر، محمود احمدی نژاد، صرفا ًجهت تودهنی به رهبری و ابراز انزجار نسبت به نظام ولائی است که بنیاد مملکت را درهم ریخته و حاکمیت استبداد لجام گسیخته ای را بر مردم حاکم کرده است.
دیر نخواهد بود که رهبر و اعوان و انصارش بر صحنه ظاهر شوند تا رسما ً ًانتخاب ً رئیس جمهور دست آموزیده را به حواریون تبریک گویند و از سویی جناح رقیب را به آرامش و فرمانبرداری دعوت کنند که در صورت تمرد به حبس خانگی و یا به زندان محکوم خواهند شد. اما تجربه سه دهه فراز و نشیب سیاسی در کشورمان نمایانگر واقعیت دیگری است که این اندیشه خوش باورانه ای است که بپذیریم خواستهای آزادیخواهانه مردم از خلال نزاع های درونی این حاکمیت متحقق خواهد شد. این خوش خیالی است که اگر تصور کنیم جناح بازنده در ًانتخابات ً بنا دارد تا به آخر در کنار مردم و در دفاع از حق مشروع ملت در نفی حاکمیت ولایت فقیه دست به مقاومت بزند.
بیشک آنچه که در این کارزار ملی بر علیه حکومت ملایان مشهود است، نبود یک تشکل اپوزیسیونال انسجام یافته، پیگیر و رهبری شایسته و مصمم است که شور و امید مبارزه برای رهائی را در دل مردم شعله ورسازد.
اما هنوز فرصت برای جبران آنهمه کوتاه کاریها در سالهای گذشته از کف نرفته است. مردم بپا خواسته اند و در انتظارمرکزیتی منسجم هستند تا ندای آزادیخواهانه آنها را به پژواک جهانی مبدل کند. میرحسین موسوی و جبهه مشارکت ًاصلاح طلبان ً حکومتی، تا به آخر برای رهائی مردم از دام بلای نظام ولایت فقیه نخواهند کوشید. رزم آزادیخواهانه مردم را آن دسته از گروه ها و رهبران اپوزیسیونی به سرانجام مقصود راهبری خواهند کرد که به نفی کامل رژیم اسلامی و تحقق یک نظام پارلمانی دمکراتیک وسکولار باور داشته باشند.
هموطن مبارز!
روند مبارزات کنونی مردم در داخل کشور و نیاز مبرم آنها جهت انعکاس ندای دادخواهی شان بر علیه ۳۰ سال جرم وفساد رژیم اسلامی یکبار دیگراین مسئولیت بزرگ را در پیش روی ما قرار داده است که در انسجام خود علیه فروپاشی نظام اسلامی و برقراری حاکمیتی ملی، سکولار و دمکراتیک بپاخیزیم.
کورش اعتمادی
۱۴ ژوئن ۲۰۰۹