بدنبال تصمیم دولت حاکم بر ترکیه مبنی بر تعطیل و بستن کارگاههای تولیدی الکل و دخانیات در آخر ژانویهُ امسال، که منجر به بیکار شدن بیش از دوازده هزار کارگر خواهد شد، دهها هزار کارگر شاغل در این بخش تولیدی از حدود یکماه قبل مبارزات وسیعی را علیه این تصمیم ضدکارگری آغاز کرده اند. این تصمیم دولت در ادامهُ فروش بخشی ازاین تولیدات به بخش خصوصی و تعطیل کردن بخشهای باقیماندهُ تحت قیادت و انحصار خود گرفته شده است.
کارگران این بخش تولیدی نیز در مقابل این تصمیم خواهان تضمین شغلی از سوی دولت با حفظ مزایای فعلی خود هستند و به پیشنهاد دولت مبنی بر اشتغال تا ده ماه تن نداده اند. این کارگران برای مقابلهُ موثر و سازمانیافتهُ خود، با تشکیل کمیتهُ اعتصاب تصمیم گرفتند که بمنظور به کرسی نشاندن خواستهای بر حق خود، به مبارزات وسیع و همه جانبه ای دست بزنند.
کارگران این بخش که در اتحادیهُ تکل – ایش متشکل هستند، ابتدا مبارزات اعتراضی خود را با تجمع وسیع در مقابل دفتر مرکزی حزب توسعه و عدالت در آنکارا آغاز کردند. این تجمع وسیع هزاران نفره روز دوم (١۶ دسامبر) با یورش وحشیانهُ  پلیس ضد شورش مواجه شد، اما کارگران از پای ننشستند و مبارزهُ خود را در پارکی روبروی حزب مذبور ادامه دادند. پلیس و نیروهای سرکوبگر باری دیگر به صف کارگران حمله ور شده که در نتیجهُ درگیریهای وسیع بین کارگران و پلیس تعدادی از کارگران مضروب به بیمارستان انتقال یافتند و تعدادی نیز، از جمله مصطفی تورکل (دبیر اتحادیهُ تکگا – ایش که عضو اتحادیهُ بین المللی کارگران مواد خوراکی ست) دستگیر شدند.
کارگران در ادامهُ تلاش خود برای بکرسی نشاندن خواستهای خود در یکماه گذشته چندین حرکت اعتراضی وسیع را در برابر دفتر ستاد مرکزی ترک-ایش، کنفدراسیون اتحادیه های کارگری ترکیه، سازمان داده اند و اعلام کرده اند که اگر تا روز پنج شنبه،  ٢٨ ژانویه، دولت به خواستهایشان تن ندهد، مبارزهُ خود را بصورت اعتصاب غذا ادامه خواهند داد.  کارگران اعلام کرده اند که بمنظور نشان دادن قاطعیت خود در این مبارزه، پس از سه روز اعتصاب غذا اگر همچنان با لاقیدی دولت روبرو شوند اعتصاب خود را بصورت اعتصاب غذای خشک ادامه خواهند داد.
رهبران و فعالین اعتصاب، بخشهای دیگر کارگری را به حمایت و دفاع از اعتصاب و خواستهای برحق خود فراخوانده اند. این تقاضا تاکنون با اعلام حمایت آشکار بخشهای دیگر کارگری روبرو شده است.  روز ٢۴ این ماه، اتحادیه کارگران تنباکو، نوشیدنی و غذا (تگیدا-ایش) از کارگران شاغل در کارخانه های تکل در سراسر کشور خواست به اعتصاب در آنکارا بپیوندند. کارکنان و کارمندان بیمارستانهای شهر آنکارا اعلام کرده اند که کارگران مریض و یا مضروب و مجروح شده توسط پلیس را مجانی تحت معالجه قرار خواهند داد و بعنوان اولین اقدام خود در حمایت از این مبارزات، کلیهُ کارگرانی را که در درگیری با پلیس (١۶ دسامبر) زخمی و یا مضروب شده بودند را مجانی تحت معالجات درمانی قرار دادند. کارگران هم اکنون بصورت هرروزه در مقابل دفتر ستاد مرکزی ترک – ایش تجمع کرده و به تبادل نظر و همفکری برای پیشبرد هر چه بهتر مبارزهُ خود و بررسی جوانب مختلف آن ادامه میدهند و حتی تعدادی از آنان اعتصاب غذای خود را شروع کرده اند. علیرغم تلاش پلیس برای ممانعت از پیوستن تعداد هر چه بیشتری از کارگران به این تجمع، جمعیت حاضر در این مکان روبه ازدیاد است. برای تامین غذا و خوراک روزانهُ این کارگران، تگیدا-ایش  مسئولیت تهیهُ غذا و حمل و نقل آن را بر عهده گرفته است.
مبارزات کارگری وسیع در ترکیه در چند ماه اخیر یکی از داغترین اخبار و رویدادها در این کشور بوده است. تظاهرات وسیع و بزرگ کارگران و کارمندان سرویس آتش نشانی استانبول علیه اخراج و بیکارسازی، و اعتصاب یکروزهُ کارگران و کارکنان راه آهن سراسری ترکیه دراعتراض به بیکارسازیها که در اواخر ماه نوامبر صورت گرفت و چندین شهر اصلی را به تعطیلی کشاند، از جملهُ این حرکتهای اعتراضی سرو صدادار در ترکیه بوده اند. خبر مربوط به این اعتصاب و اعتراضات، بویژه کارگران متشکل در تکل – ایش، در عرض یکماه گذشته، سر تیتر اخبار اصلی و هرروزه در رسانه های خبری ترکیه بوده است. این اعتراضات و سیع، تصمیم جدی و قطعی کارگران مبنی بر ادامهُ مبارزهُ خود و جواب و عکس العمل وحشیانهُ دولت در مقابل آنان (حملهُ پلیس ضد شورش با باتوم و گاز اشک آور و پاشیدن آب سرد توسط ماشینهای آب پاشی، و دستگیری فعالین کارگری)، دولت ترکیه را با معضلات جدی از جمله تشدید اختلافات و درگیریهای سیاسی در داخل مجلس، و گسترش همدردی و همیاری اقشار وسیع مردم در شهرها با کارگران معترض و حق طلب، روبرو کرده است. نکتهُ قابل تعمق در مبارزات اخیر کارگران دخانیات و الکل، تلاش کارگران برا ی تقویت صفوف مبارزاتی خود و در مقابله با تلاشهای یکسال اخیر ناسیونالیستها بود که کارگران ضمن برافراشتن تعداد زیادی از پرچمها و پلاکاردهای حاوی شعار و خواستهایشان، پرچمهای ترکیه را نیز از بالای دفتر ستاد بر داشتند و نیز شعارهایی چون ” کارگران ترک و کرد، اتحاد، همه با هم” را سر میدادند. این تلاش در مقابله با تلاش بورژوازی در ترکیه دریکی دو سال اخیر جهت به انحراف کشاندن مبارزات کارگران و دیگر اقشار حق طلب و ایجاد دسته بندی در جامعه بر مبنای قومیت و تعلق ملی، یکی از اقدامات هوشیارانه و بر مبنای درک همسرنوشتی همهُ کارگران و تعلقشان به یک خانواده بوده است که جای بسی ستایش است.
مبارزات برحق و وسیع کارگران در یکی دو ماه اخیر در ترکیه، حاوی نکاتی مهم و با ارزش است. یکی از نکات مهم این مبارزات، شرکت وسیع تقریبا تمامی خانواده های کارگران در تجمعات و اعتراضات اخیر است که موجب تقویت و گسترش اتحاد و همبستگی مبارزاتی در صفوف خود و همچنین جلب در میان دیگر اقشار معترض جامعه گردیده است. تلاش رهبران و دست اندرکاران این اعتصاب و مبارزات برای جلب حمایت و پشتیبانی دیگر بخشهای کارگران، از جمله اقدامات با ارزش دیگر این دوره بوده است. این تلاشها نشاندهندهُ این واقعیت بسیار روشن است که طبقهُ کارگر، برای خنثی کردن طرحها و تصمیمات آشکارا ضد کارگری و ضدبشری دولت محافظ سرمایه داران، راهی جز مبارزه ای متشکل و همه گیر ندارد.
اعتراض کارگران ترکیه و خواست و مطالبات آنها شایسته بیشترین حمایتها است. امیدارم کارگران به اشکال تا کنونی خود در اعتراض و مبارزه و به جلب حمایت سایر بخشها پرداخته و از اعتصاب غذا به عنوان ابزاری مبارزاتی استفاده نکنند. اما وظیفه همگی ما دفاع بی اما و اگر از همسرنوشتانمان در ترکیه است.