(برخلاف سوسیالیسم دولتی- بوروکراتیک مارکسیستی که توسط دولت به مردم تحمیل می شود، سوسیالیسم مردمی ناشی از انگیزه و احساس ضرورت فردی و نیاز و داشتن یک آگاهی و شعور سطح بالا می باشد و با وجود احاطه شدن این کمونهای سوسیالیستی توسط فرهنگ و جاذبه های بسیار قوی سرمایه داری، اما آنان به موجودیت خود ادامه می دهند و یک آلترناتیو واقعی را در مقابل مارکسیسم و سرمایه داری ارائه می دهند.
چندی پیش وقتی که من مطلبی را در مورد معرفی کیبوتص های اسرائیلی منتشر کردم، آن دسته از مارکسیست ها که در پرژه دفاع بی قید و شرط از مارکسیسم سرمایه گذاری سیاسی کرده اند چون منافع خود را در خطر می بینند ضمن اینکه از دادن فحش های مارکسیستی- لنینیستی دریغ نکردند، طبق معمول فرهنگ مارکسیست الهی ها، برای پوشاندن ماهیت اهداف مغرضانه خودشان، آگاهانه این اجتماعات و ابتکارات مردمی را با احزاب مارکسیست عوضی گرفتند و انتظار داشتند تا این گروههای سوسیالیستی مردمی نیز ماهیتی مانند احزاب سیاسی داشته باشند!؟ آیا براستی اگر مارکسیستها واقعأ کمونیست هستند، بجای تبعیت از قوانین نظام سرمایه داری و کار و ارائه خدمت برای مؤسسات استثمارگر سرمایه داری و ثروتمند کردن آنها، چه ایرادی دارد اگر آنان نیز در شرایط کنونی دست از دادن شعارهای توخالی و سیاست بازی بردارند و مانند اجتماعات مردمی در آمریکا و اسرائیل با تشکیل کمونهای سوسیالیستی از نوع خودشان، ضمن کسب تجربه و تمرین، تئوری های خود را به تجربه تبدیل کنند؟ و اگر در کمونهای موجود عیب و ایرادی وجود دارد ضمن رفع این عیوب، کمونیسم نوع بهتری را به جهان عرضه کنند! و از این طریق مردم و خودشان را برای تحقق سوسیالیسم در ابعاد گسترده تر کشوری و جهانی آموزش دهند و آماده بکنند؟! البته کاملأ واضح است وقتی که کسانی که تنها هدف آنها، کسب قدرت سیاسی و استقرار سرمایه داری توتالیتر دولتی و تأمین منافع خودشان است آنان بجای صادق بودن با مردم و کمک به حل مشکلات کنونی آنان، این مشکلات مردم را ابزار تبلیغاتی خود قرار می دهند و با وعده مدینه فاضله و سراب به مردم، تلاش می کنند تا آنان را به دنبال خود بکشند و سکوی دستیابی به حاکمیت دولتی قرار دهند! مارکسیستها مانند مسلمانانی هستند که نه نماز می خوانند و نه روزه می گیرند اما ضمن آنکه خود را مسلمان واقعی معرفی می کنند، تحقق همه چیز را به آینده ای موکول می کنند که هیچگاه نخواهد آمد! )
اجتماعی در ویرجینیا، دموکراسی مشارکتی مردم عادی را تجربه می کند
نویسنده: استیون کافمن
عضو هیئت تحریریه یو. اِس. اینفو
واشنگتن – بیشتر جهان توسط سیاستمداران حرفه ای اداره می شود که برای تصمیم گیری به نمایندگی از رأی دهندگان خود مورد اعتماد بوده اند. در این میان اجتماعی، در ویرجینیا از کوچک بودنش استفاده می کند تا "دموکراسی مشارکتی" را پیاده کند و به جای سپردن وظایف حکومتی به دیگران، تصمیم گیری ها بر پایه داده های مستقیم اعضا انجام شود.
اجتماع تقریباً ۱۰۰ نفری «تویین اوکز» در نزدیکی لویزا، ویرجینیا، بر پایه اصول "عدم خشونت ، برابری و بوم شناسی" بنیاد گذاشته شده است. این جامعه چهل ساله با تولید ننو و اسباب و اثاثیه معمولی، و همچنین فهرست بندی کتاب ها و درست کردن توفو که نوعی غذای معمول در برخی رژیم های غذایی آسیاییست، پا برجا مانده است. اعضا همچنین بسیاری نیازهای کلی جامعه را همچون تولید غذا، آموزش کودکان و مراقبت های بهداشتی غیر فوری را برآورده می کنند. تعداد اعضای آن نیز به واسطه این که بعضی اعضای جدید وارد می شوند و بعضی می روند که زندگی را در جای دیگری از سر بگیرند، دائماً بالا و پایین می شود.
هیچ "رهبری" وجود ندارد که به نمایندگی از دیگران در مورد سیاست ها و عملکردها تصمیم بگیرد. هدف این است که به هر فرد دسترسی یکسان برای تصمیم گیری داده شود. اما با جمعیتی قابل قیاس با یک روستا که می توانست به شکل دیگری توسط یک شهردار و شورای شهر اداره شود، چگونه چنین دستاوردی حاصل شده است؟
برنامه ریزان اجتماع به دنبال تبدیل خواست جمعی به قانون هستند.
والری رنویک به یو. اِس. اینفو گفت: "ما به شکل سلسله مراتبی نیستیم. ما می خواهیم هر کس حرفش را بزند." رنویک که اهل اتاوا است ۱۵ سال در تویین اوکز زندگی کرده است. او سیستم "برنامه ریز- مدیر" را که راهنمای تصمیم گیری جامعه است را شرح داد.
هم مدیران و هم برنامه ریزان در دوره های گردشی یک سال و نیمه خدمت می کنند. مدیران حوزه های کاری خاص همچون تولید ننو یا غذای اجتماع را بر عهده دارند در حالی که برنامه ریزان طی فرایند کارشناسی بلندمدتی درباره مواردی که بر کل اجتماع تاثیرگذار هستند تصمیم می گیرند. رنویک گفت: "برنامه ریزان اطلاعات را تحلیل می کنند و تلاش می کنند اراده جمعی اجتماع را در موضوع مورد نظر و در لحظه مورد نظر تشخیص دهند."
موضوعات مورد توجه از تصمیم گیری در مورد عضویت در اجتماع تا روابط تجاری با فروشندگان خارج از اجتماع که تولیدات تویین اوکز را می فروشند در نوسان است.
اعضای اجتماع می توانند با پیام گذاشتن بر "تابلوی ایده ها و دیدگاه های" تویین اوکز، ایده های جدید یا تغییری در سیاست ها را پیشنهاد کنند و جویای نظرات موافق و مخالف شوند. برنامه ریزان این اطلاعات را برای دانستن این نکته که آیا باید پیگیر پیشنهاد باشند یا نه استفاده می کنند. رنویک گفت: "برنامه ریزان ممکن است
پرسشنامه هایی هم درباره موضوع مورد نظر توزیع کنند که در آن ها سوالاتی با نکات بسیار مشخص پرسیده می شود.
در چنین اجتماع کوچکی ، برنامه ریزان همچنین می توانند برای دانستن خواست جمعی مستقیماً با مردم صحبت کنند یا