…
…
شورای کانادایی برای پناهندکان به مدت بیش از ۰ ۳ سال است که درارتباط با حفاطت پناهندکان در کانادا و احقاق حقوق آنان فعالیت میکند این سازمان نهادی است ائتلافی که حدودأ از۰ ٢۰ سازمان مدافع حقوق بشر و حقوق پناهندگی از جمله عفو بین الملل و سازمان حمایت از شکنجه شدگان تشکیل شده است. سی سی آر سالی ٢بار در شهرهای مختلف کانادا کنفرانس خود را برگزار میکند که کلیۀ اعضا میتوانند در آن شرکت کنند در این کنفرانس ها سیاست ۶ ماه آیندۀ این سازمان از طریق قطعنامه هایی که توسط سازمانهای عضو ارائه و به تصویب میرسد مشخص میشود کنفرانس امسال این سازمان در شهرکبک و در روزهای ٢۸ ٢۹ و۰ ۳ ماه مه برگزار شد در این کنفرانس من بار دیگر فرصت آن را یافتم تا به عنوان یک فعال حق پناهندگی شرکت کنم.
کنفرانس سی سی آر ۳ جلسۀ عمومی داشت که تمام اعضا در آن شرکت داشتند همچنین در طی ۳ روز کنفرانس کارگاههای مختلف از جمله سیاست کارگاه ایمیگریشن در قبال پناهندگان، ویزا، پناهندگی و زنان، اسپانسوری ،پروسه های پناهنگی در کانادا، مالی و … برگزار شد و اعضا توانستند از میان آنان کارگاهی را انتخاب و در آن شرکت کنند.
کنفرانس سی سی آر در روز ٢۸ مه توسط خانم لیز-مک وینی دبیر کل شورای پناهندگان افتتاح شد ایشان در سخنرانی افتتاحیۀ خود به کنوانسیون ژنو در ارتباط با حقوق پناهنده اشاره کردند و اعلام داشتند که کانادا از جنبه هایی، رهبریت حفاظت از پناهندگان در سطح جهان را به عهده دارد دولت کانادا سالیانه
١١۰۰۰ پناهنده را از کشورهای مختلف می پذیرد که حدود۰۰ ۷۵ نفراز آنان را برای استقرار مجدد به کانادا میآورد و بقیه از طریق منابع خصوصی مانند کلیساها و سازمانهای قومی به کاناده آورده میشوند . همچنین۰۰ ۰۰ ٢نفرازطرق قانونی و غیر قانونی وارد کانادا شده و تقاضای پناهندگی می کنند. در مقایسه با سایر کشورهای پناهنده پذیر کانادا دارای پیشرفته ترین دادگاههای پناهندگی میباشد که به صورت مستقل از دولت عمل میکنند. دولت کانادا در تدوین کنوانسیون ژنو و در ارتباط با پناهندگان که در سال ١۹۶۹ آنرا تصویب کرد نقص مثبتی را اجرا میکند خوشبختانه پس از تصویب این کنوانسیون کانادا هیچ تبعیضی را در ارتباط با کشورهای مبدأ پناهندگی قائل نشده است و هر کس از هرجای دنیا به کانادا وارد شود میتواند تقاضای پناهندگی کند .
در سال ١۹۷۰ کانادا به خاطر حفاظت از پناهندگان جایزۀ ویژۀ نانسون را به خود اختصاص داد و این افتخار بزرگی برای کانادایی ها بود که حدود صد هزار پناهندۀ ویتنامی را اسپانسور کردند.
در سال ١۹۵۵ دادگاه عالی کانادا رأی داد که از لحاظ حقوق انسانی مانند حق زندگی و حق برخورداری از امنیت شخصی بین یک کانادایی و یک غیر کانادایی هیچ تفاوتی وجود ندارد .
در دعوای مشهور سینگ علیه دولت کانادا (رأی دادگاه عالی کانادا که به سینگ معروف شد) تا به امروز چندین بار قانون مهاجرت و پناهندگی کانادا تغییر کرده است که آخرین قانون در جولای٢ ٢۰۰ پیاده شد و طبق آن مفهوم پناهنده تعریف بسیار وسیعتری پیدا کرد و شامل افرادی که مورد شکنجه قرار می گیرند نیز شد و همچنین در این قانون ازدواج همجنسگرایان و آوردن همسری از جنس موافق به کانادا مورد موافقت قرار گرفت.
خانم لیز-مک وینی دبیر کل شورای پناهندگان درادامۀ سخنان خود گفت : مسائلی که بدان اشاره کردم نکات مثبت سیاست وعملکرد پناهندگی دولت کانادا بودند اما سیاست پناهندگی در اینجا جنبه های منفی نیز دارد از جمله متأسفانه سیستم پناهندگی در کانادا نسبت به آوردن خاواده ها ی پناهندگان حساسیت چندانی نشان نمیدهد و گاهی ۹ سال طول میکشد تا اعضای یک خانواده که در دو سوی اقیانوس قرار دارند در کنار هم قرار گیرند.
در سیستم پناهندگی کانادا فرجام خواهی به شکل معنی داری وجود ندارد و کوشش نهادهای پناهندگی در این ارتباط به جایی نرسیده است. نکتۀ منفی دیگر این است که دولت کانادا امریکا را یک کشور امن اعلام کرده است و پناهندگانی که از امریکا به کانادا میآیند را مورد حمایت و حفاظت قرار نمیدهد در حالیکه امریکا در قیاس با کانادا به هیچ وجه یک کشور امن مجسوب نمیشود زیرا هم نرخ قبولی آن پایین تر از کانادا است و هم دادکاه های پناهندگی آنجا مستقل از دولت نمیباشند.
از دیگر مشکلات پناهندگی در کانادا وسواس دولت نسبت به متقاضیان است که گاهأ آنها را در فرودگاهها نگه داشته و در مواردی پناهندکان را هنگام ورود زندانی میکنند.همچنین دولت کانادا بدون توجه به اینکه فرد ممکن است در کشور مبدأ خود مورد شکنجه و آزار قرار بگیرد بسیاری از پناهندگان رد شده و حتی کسانی که حق پناهندگی آنان برسمیت شناخته شده است را از کانادا اخراج میکند.
در طول کنفرانس و در کارگاهها ی مختلف قطعنامه هایی ارائه شدند که در آخرین روز و آخرین جلسۀ عمومی به رأی گذاشته شدند و از میان آنان اعضا به قطعنامه های زیررأی مثبت دادند که این قطعنامه ها سیاست و عملکرد ۶ ماه آینده شورای کانادایی پناهندگان را تعیین میکنند.
خلاصۀ قطعنامه ها
سریلانکا
۰۰۰ ۳ نفر انسان در شمال و شرق سریلانکا محاصره شده اند که این یک معضل انسانی است و آنها آوارگان جنگی محسوب میشوند
شورای کانادایی برای پناهندگی از دولت کانادا بخواهد در صورتیکه خانوادۀ آنها ساکن کانادا
میباشند آنها را به کانادا آورده و کانادا از دولت سریلانکا بخواهد به جنایت جنگی رسیدگی کند .همچنین از سازمان ملل بخواهد از این آوارگان حمایت کند.
حفاظت از کمپ اشرف
شورای کانادایی برای پناهندگی از دولت کانادا میخواهد با جابجایی اجباری یا هرگونه بد رفتاری با ساکنین اشرف که ناقص استانداردهای بین المللی است مخالفت کند و بر محافظت و رفتار انسانی با ساکین اشرف تأکید کند که این موضوع مورد نگرانی بین المللی است که نظارت نیروهای چند ملیتی و بعد از آن جامعۀ بین المللی را میطلبد.
حمایت و بازگرداندن شهروندان کانادایی به کانادا
شورای کانادایی برای پناهندگی از دولت کانادا بخواهد که از شهروندان خود در صورتیکه در کشور اولیه دچار مشکل میشوند حمایت و برای باز گرداندن به کانادا کمک کند همچنین از دولت کانادا بخواهد تا شهروند کانادایی سودانی به نام ابوسفیان عبد الزکی را به کانادا برگرداند ابوسفیان ۶سال در بلاتکلیفی بسر میبرد و سفارت کانادا در سودان به وی پاسپورت نمیدهد .
جلوگیری از دیپورت پناهچویان عراقی از جمله پناهجویان کرد از کشورهای اروپایی
شورای کانادایی برای پناهندگی از دولت کانادا میخواهد که از کشورهای اروپایی بخواهد تا به دیپورت پناهچویان عراقی از جمله پناهجویان کرد از کشورهای اروپایی خاتمه دهد.
تغییر قانون
یک عضو خانواده در کانادا که همسر و فرزندانش را اسپانسور میکند اگر به خاطر مصلحتی بودن ازدواج وی رد شود باید به دادگاه فدرال برود از آنجا که دادگاه فدرال وقت میگیرد این قطعنامه ضروری میداند تا شورای کانادایی برای پناهندگان در جهت تغییر قانون فعالیت کند به نوعی که بخش فرجام خواهی هیأت پناهندگی و مهاجرت بتواند به موضوع رسیدگی کند.
و یک مورد برای فعالیت سی سی آر
شورای کانادایی برای پناهندگی از پناهجویان (اوگونی ) ساکن در" نیجردلتای" نیجریه که به مدت ١۰ سال در کمپ پناهجویان زندگی میکنند حمایت کند.
مینو همیلی ١ ژوئن ٢۰۰۹