همانقدر رای ندادن در مضحکه انتخابات برای مردم کافی نیست برای جمهوری اسلامی و همه احزاب اپوزیسیون راست رژیم به همان درجه کافی است. تحریم و خانه نشستن و شاید دست آخر رفتن و به یکی هم رای دادن راهیست که جمهوری اسلامی و اعیادی طبقات بالا و نمایندگان آنها درون و خارج رژیم مردم را رهنمون می دهند.

مردم بخوبی بعد از سی سال به ماهیت این رژیم کاملا آگاهی پیدا کرده اند. با تنها افشا گری کاری از پیش نمی رود. این باره عکس دفعات قبل رژیم اکیدا به یک "بازی سیاسی" با مردم دست نمی زند. می داند بازی سر شکستنک داره و این دفعه حسابی سرش می شکند و نقش زمین می شود. بلکه راست و پوست کنده با رشوه و پول و تطمیع از یک طرف و از طرف دیگر چماق سرکوب راه اش را انتخاب می کند. نه فقط کاندیداتوری خاتمی را بر نمی تابند بلکه سخنرانی او در ورزشگاه دانشگاه تهران در حمایت میر حسین را هم نمی توانند تحمل کنند. سیاست های تحریم و در خانه نشستن همان ترفندیست که رژیم بخوبی با آن صد بار بیشتر توافق دارد تا کسی مثل خاتمی بیایدو کل صحنه انتخابات به یک ماجراجویی حتی از طرف توهم بخشی از مردم منتهی شود. وقتی آقایان گنجبخش و حقیقی از" جنبش مطالبه محور" در تلویزیون آمریکا سر کله اشان پیدا می شود واز مطالبات مردم سر سخن باز می کنند که مردم را سر صندوق های رای ببرند، باید دانست که اینباره روبروی ما تنها رژیم و سیاست های رنگ باخته اش نیست که دارد نقش بازی می کند. معلوم نیست چرا این جنبش های مطلباتی یک باره در سر رسید "انتخابات ریاست جمهوری" سر بلند کرده اند این سی سال اینها کجا بودند. بنابراین مشاهده می کنیم همه دست بکاراند.

حزب کمونیست کارگری با کانال جدید اش رادیکالیسم را بسوی مردم برد ولی این یک توهم است که فکر کنیم که این رادیکالیسم تا همین جا در یک سطح توده ای با گرد آوردن جنبش مطالباتی و تنها افشا گری می تواند توقف کند. این رادیکالیسم باید در سطح توده ای سیاست آن جامعه را تغییر دهد و مردم را جلو ببرد. مطالبه از این رژیم حماقت است. در موقعیت استیصال مردم شاید مجبور شوند خودشان را هم گول بزنند و این آنچیزی است که رژیم سعی به انجام آن دارد. مردم در کمال آگاهی وقتی تسلیم قدرت قاهره شوند مثل یک احمق هم رفتار می کنند. این نباید هیچ کس را به تعجب وادارد. تعجبی که ما را باید بدان وادارد آن است که بعضی احزاب رادیکال و چپ این نقش تعیین کننده حزب کمونیست کارگری را در این پیکار نبینند و در فراخوان های آن شرکت نجو یند و به کوچه های فرعی مطالباتی بزنند. راهی که حزب به مردم نشان می دهد و هر روزه از کانال جدید به خانه های مردم می روداین است که: روز مضحکه انتخابات به خیابان و پارک هاو میادین شهر ها بریزید و با پای خود یک " نه" بزرگ به این جمهوری اسلامی بدهید! این رژیم باید برود! این یک مطالبه نیست! حزب کمونیست کارگری همراه توده های میلیونی مردم این رژیم را از جا خواهد کند! 

مهران محبوبی

۲۴ ماه مه