( ملاحظه ای پیرامون نوشته ی بهمن شفیق)
در نوشته ای تحت عنوان " این تاکتیک درست نیست" نوشته ی بهمن شفیق در تاریخ ۳۱ اردیبهشت ۸۸ (۲۱ مه ۲۰۰۹) مندرج در سایت افق روشن ، – به زعم نویسنده آن مطلب – به تاکتیک کمیته برگزاری اول ماه مه برای جمع آوری امضا اشاره شده است و سپس بر اساس این پیش فرض که این تاکتیک از سوی کمیته برگزاری اتخاذ شده، به تحلیل و بررسی این تاکتیک پرداخته شده است.
ضمن تشکر از همه ی دوستانی که به هدف نقد تحرکات جنبش کارگری برای پیشبرد مبارزات قلم میزنند، نویسنده آن مطلب را به دقت دوباره به اطلاعیه های رسمی کمیته برگزاری مراسم اول ماه مه تهران دعوت میکنم.هرگز چنین چیزی از طرف این کمیته نه در اطلاعیه های رسمی و نه در متن فراخوان خواسته نشده است. کما اینکه آیا تاکتیک دعوت به خیابان کشاندن مطالبات کارگران توسط این کمیته به جای تجمع در بیابان و دشت با وجود سرکوب هایی که همیشه در انتظار است میتواند هیچ نسبت جدی به لحاظ تحلیل و نظر و نیز پراتیک با در غلتیدن به صرفا جمع آوری امضا داشته باشد ؟
اگر نویسنده ی محترم آن مطلب دوباره به سایتی که این پتیشن را تعبیه کرده است باز گردند مشاهده خواهند کرد که این اقدام تنها در سایت رسمی سندیکای واحد انجام گرفته است.این لابد انتخاب دوستان سندیکا ی واحد بوده است و لزوما بیانگر تاکتیک کمیته برگزاری نیست.اگر چه ممکن است این تاکتیک حتا تنها روش پیش گرفته شده توسط سندیکای واحد نبوده باشد.اما هرگونه که هست و هر چند تا، انتخاب و روش آنان است. کمیته برگزاری اما بدون پیشنهاد روشی خاص، در متن فراخوان از کارگران ایران و جهان و از جمله کارگران متشکل شده در نهاد های ذیل نام کمیته برگزاری ،دعوت به اقدامات عملی برای ازادی دستگیر شدگان کرده است.
هر کدام از این کارگران و یا تشکل های مخاطب این فراخوان چه در داخل چه در خارج کشور متناسب با آرایش و توازن قوای خود و صد البته بسته به طرز تلقی خود از اینکه چه ابزاری در این راه سودمند است ، دست به اقدام خواهد زد.شما نیز مخاطب این فراخوان هستید و محتملا به روش خودتان دست به اقدامی زده اید یا خواهید زد.
فراموش نکنیم که کمیته برگزاری چنانچه دستگیری ها و طولانی شدن ان بدین شکل اتفاق نمی افتاد، قاعدتا میبایست چند روز پس از مراسم به کار خود پایان میداد.و اکنون به درستی این وظیفه ی کارگران و تشکل هاست که با تمام توان خود به دفاع از دستگیر شدگان بپردازند.این کمیته تشکل نیست.و به ویژه حالا فقط میتواند با توجه به برآیند نظر گروه های تشکیل دهنده ی ان گزارشات و اخبار و یا تحلیل خود را از شرایط ، در حدی که دستور کاری آن است را ارائه دهد.طبیعتا هر کدام از تشکل هایی که ذیل نام این کمیته هستند مختارند برای دفاع از دستگیر شدگان اقدام مقتضی از دیدگاه خود را ساماندهی کنند.اگر اقدام واحدی مورد توافق همه ی اعضا میبود حتما اعلام میشد، در غیر اینصورت هر کس خود، میتواند سازماندهی حرکت یا اقدامی را انجام دهد.شما نیزدعوت شده اید که اقدامات اساسی که در چنته ی خود دارید را عملی کنید و اگر مایل بودید همانطور که در پایان متن فراخوان امده است گزارش اقدام خود را به کمیته ارسال کنید تا در دسترس دیگران نیز قرار داده شود و سندی باشد ماندگار در مبارزات کارگری.
با تذکر این نکته لازم دانستم تصریح کنم که قصد کمیته ی برگزاری از اعلام فراخوان،جمع آوری امضا نیست.اگر چه کسانی که اقدام عملی دیگری را در توان خود نمی بینند این حق را دارند که با ارسال نام خود و یا تشکل متبوعشان، دست کم حمایت معنوی خود را از این کمپین اعلام نمایند.
نیز قابل ذکر است که کمیته برگزاری مراسم اول ماه مه تا این تاریخ ،تارنما و یا وبلاگ رسمی نداشته است و تنها نوشته های خود را از طریق ایمیل ارسال کرده است.تنها و تنها نوشته ای که با امضا ی رسمی کمیته برگزاری منتشر میشود بیان دیدگاه رسمی و نظر جمعی شکل دهندگان این کمیته است.
پیروز باد همبستگی جهانی طبقه ی کارگر
کاوه اردلان – فعال کارگری در ایران
۱ خرداد ۸۸- ۲۲ مه ۲۰۰۹