بستیز با شیخ و دین اجانب در این وطن
با دل بیا که مسخر کنی مرا
بعد از شکست باز مظفر کنی مرا
با عشوه های پر از پیچ و تاب خود
با رقص دلبرانه که شاعر کنی مرا
بستیز با شیخ و دین اجانب در این وطن
بر پا بخیز و بخوان تا که معاصر کنی مرا
ای خاک خوب کشور ایران که عنبری
بر دیده ام بنشین تا که تصور کنی مرا
پر بوسه های پیچ پیچ پر از التهاب عشق
از جان که ریخت مصور کنی مرا
مفهوم عشق پر از باختن که شد
با شمع دل بیا که منور کنی مرا
شاید نبینی ام که غم از پا فکنده ام
با تب بیا که پر از شر کنی مرا
اخگر کنار هر غزلش عشق مینوشت
دیوان بنام توست چو رهاتر کنی مرا
نوید اخگر
۴ جولای سال ۲۰۲۰ میلادی سوئد استکهلم
غزل شماره ۷۲