پیروزی ما، ممکن است!  زیرا تولید کننده ما هستیم! بنا بر این، می توانیم حاکم هم، ما باشیم!

یک مسئله برای ما، روشن است  و یا باید باشد که در جامعه طبقاتی، بویژه در عصر ما، هیچ جنبش ماورای طبقاتی به اصطلاح “همه باهمی” نه می تواند، به پیروزی بر علیه طبقه سرمایه دار و دولت اش برسد. همه جنبش های  موجود اجتماعی مانند جنبش زنان، جنبش جوانان، جنبش دانشجویان و حتی جنبش ضد نژاد پرستی ” زندگی سیاهان مهم است” و امثال هم دیر یا زود از هم شکافته خواهند شد و نیروها  بسوی طبقات اجتماعی موجود خواهند رفت.

 ما برای پیروز شدن به یک جنبش طبقاتی کارگران به معنی واقعی نیازمند هستیم! این جنبش کارگران را بدون در نظر گرفتن، نژاد، رنگ پوست، جنس، مذهب و بی مذهب، متولد شده در کشور مورد نظر و یا متولد شده در جای دیگر، جوان یا پیر، شاغل یا بیکار، در سن کار یا باز نشسته را در بر میگیرد و یا باید بگیرد و راهی جز این ندارد.

هسته اصلی این جنبش طبقاتی هنوز هم به عقیده من، کارگران صنعتی تشکیل می دهند که کالاهای مهم و اساسی را تولید میکنند.

این جنبش طبقاتی به پیروزی نه می رسد، مگر اینکه یک حزب سیاسی – حزب انقلابی کمونیستی – حزب کارگران آگاه، انقلابی و کمونیست – حزب مخفی و یا نیمه مخفی، حزبی که آماده است که در ۲۴ ساعت تاکتیک خود را تغییر دهد، ولی حاضر نیست استراتژی خویش را  در ۲۴ سال و یا تا نابودی روابط اجتماعی – نظام اجتماعی موجود – نظام سرمایه داری امپریالیستی جهانی تغییر دهد، در رأس خویش داشته باشد.

در حال حاضر که این حزب موجود نیست، باید هسته های اولیه آن را یعنی کمیته های مخفی – کمیته سرخ  را در زودترین زمان در هر محل  کار و محل زندگی  موجودیت داد،

 این کمیته ها می توانند، مبارزات جاری را سر و سامان دهند و به نیازهای مردم زحمتکش پاسخ گو باشند و آن ها را مسلح نمایند که اساسا از موجودیت جنبش دفاع می کنند، ولی در جاها و فرصت های مناسب  به نیروهای سرکوب گر یورش می برند و مقرها را تسخیر و سلاح و مهمات را برای تسلیح توده ای طبقاتی  مصادره  و استفاده می کنند و قدرت خود را هم به دشمن و به خود نشان می دهند که  ما می توانیم.

 ولی وظیفه اصلی شان، گسترش خود و بهم پیوستن و تشکیل حزب می باشد.

این کمیته ها حتی با تشکیل حزب هم به عمر خویش ادامه می دهند تا در آینده به عنوان شوراهای مسلح  کارگران و زحمتکشان هسته اصلی دولت آینده را تشکیل دهند، اینها همان هسته اولیه و اساسی  دولت – دیکتاتوری پرولتاریا – می توانند باشند که با درهم شکستن دولت موجود، موجودیت می یابد!

پیروزی ما، میسر است، ولی حتی ابتدایی و در سطح یک کشور هم، ساده نیست، برای آن باید، فداکاری کنیم، باید هزینه بدهیم، باید از همه نیروی مان استفاده کنیم، باید به عنوان یک طبقه متحد شویم، باید مسلح هم مغزی و هم دستی شویم و بدانیم که جنگ طبقاتی و یا انقلاب قهری کمونیستی، چیزهای اختیاری نیستند، بلکه برای پیروز شدن اجتناب ناپذیر می باشند.

 این بار جنبش هسته اصلی نظام موجود را یعنی جامعه  کاپیتالیستی – امپریالیستی آمریکا را فرا گرفته است و به لرزه انداخته است. باید قدر این جنبش و لحظه را دانست و آن را سازمان داد و مسلح نمود و مورد پشتیبانی جهانی قرار داد!

نباید بگذاریم که این بار هم مثل ده ها و بلکه صدها و یا… بار دیگر شکست بخوریم. ولی شکست و پیروزی ما، هر دو محتمل هستند!

 ما باید پیروز شویم، چرا، آن اکنون نباشد! باید باور کنیم  که انقلاب آمده است. برای پیروزی آن،  سازمان یابیم و سلاح را بدست آورده، اموزش ببینیم  و آن را برگیریم! هرگز سلاح نقد جای نقد سلاح را نه می گیرد! هرگز، هرگز تا نابودی سرمایه داری امپریالیستی جهانی! تا ساختن کمونیسم جهانی!

https://www.facebook.com/watch/?v=613691339344563

۱۳ ژوئن سال ۲۰۹۳ اسپارتاکوسی!