انقلاب به پیش! تا نابودی جامعه طبقاتی با مالکیت خصوصی!
ما می توانیم، ما قادریم، زیرا که جامعه کنونی بر روی شانه های ما – کارگران و زحمتکشان بنا یافته است. هیچ چیز به روشنی این نیست! جامعه را ما ساخته و می سازیم و باید که اگر حاکم لازم است، آن حاکم ما، باشیم!
مرگ فجیعانه جورج فلوید بوسیله پلیس فاشیست دولت سرمایه داری امپریالیستی آمریکا و اعتراضات بر علیه فاشیسم و راسیسم که در سیستم موجود یعنی سرمایه داری تعبیه شده اند و از آن جدایی ناپذیر هستند، همه گیری و رادیکال شدن هم در شکل و هم در محتوی اعتراضات و تظاهرات های دهها و صدها هزار نفره که دنیا را لرزانده است، به روشنی نشان داده است که هر چه اعتراضات رادیکالتر نه تنها در شکل، بلکه بویژه در محتوا ( خواستهای بنیادی ضد نظام موجود اجتماعی ) گردد، بر تعدادشان افزوده گردد، طبقه سرمایه دار و دم و دستگاهش مجبور به عقب نشینی بیشتر میگردد. حتی شخص ترامپ را هم به شکر خوردن وا داشته است.
اما دیگر نباید به تغییرات سطحی که بوسیله همان سیاسیونی پیشنهاد میشوند که هر کدام در مسند قدرت سیاسی – دولت – قرار گیرند، دست به همان اعمالی می زنند که مسند داران کنونی می زنند. زیرا که این خود نظام سرمایه داری است که از ابتدا تا کنون در خون انسان و بویژه کارگر و زحمتکشان و بویژه و بویژه انسان سیاه پوست و سرخ پوست متولد شده و رشد کرده است، باید از بنیاد تغییر کند و نه این جا و آن جایش تغییر کند و اصلاح گردد و از بودجه فلان ارگان سرکوب گر کم گردد و یا افزوده گردد، باید که نظام موجود زیر و رو گردد و حاکمان با زور سازمان یافته انقلاب به پایین پرتاب گردند، راه و چاره دیگری نیست، برای درمان درد مشترک.
آری، وقت آن است که جامعه طبقاتی با طبقات اجتماعی محو شود و بر جای آن و بر خرابه های آن، یک جامعه بدون طبقات جانشین گردد. چرا ؟ باید انسان به دو گروه دارا و نادار تقسیم گردد؟ اینکه انسان به دو گروه استثمارگر و استثمار شونده تقسیم شده نه ازلی بوده و نه ابدی است. جامعه طبقاتی هم، مانند تمامی پدیده های هستی یافته، در زمانی موجودیت یافته و باید در زمانی پایان یابد و اکنون آن زمان است.
این به خوبی در این سخنان کارل مارکس هویداست : « تا آنجا که به من مربوط می شود، هیچ امتیازی به واسطۀ کشف وجود طبقه ها در جامعۀ مدرن، یا کشف پیکار میان آنها ازآن ِ من نمیشود… کاری که من انجام دادم و تازگی داشت نشان دادن این نکته ها بود:
۱ )هستی ِ طبقه ها صرفاً وابسته به مرحلۀ تاریخی ِ خاصی در تکامل تولید است.۲) پیکار طبقاتی به طور ضروری به دیکتاتوری ِ پرولتاریا منجر می شود.۳) این دیکتاتوری صرفاً پایۀ گذار به انحلال تمامی ِ طبقه ها و استقرار یک جامعۀ بدون طبقه خواهد بود.»، تاکید از من است. کارل مارکس، سال ۱۸۵۲ در نامه ای به دوست اش ژوزف واید مایر آلمانی تبار که ساکن نیویورک بود.
باید این نظام را محو نمود تا رها شد. دیگر بس است، رفورمهای فربیکارانه! انقلاب آمده است دستهای تولید کننده بهم پیوسته و مسلح شوید!
انقلاب قهری کمونیستی مورد نیاز است، برای داشتن زنده گی انسانی و ادامه حیات بر روی کره زمین و نه رفورم های حیله گرانه و یا خیرخواهانه ی شالارتان های سیاسی و یا خیرخواهان مصلح اجتماعی!
مبارزه طبقاتی تا کنون نشان داده است که هر چی که با دست چپ داده شده است، با دست راست گرفته اند.
جنگ ما کارگران و زحمتکشان هنوز بطور واقعی شروع نشده است، این جنگ را با شعار “انقلاب مداوم”، باید شعله ورتر نمود و تا نابودی جامعه طبقاتی سرمایه داری، در سطح جهانی، ادامه داد.
رهایی ما، کارگران ( رهایی کارگران فقط، توسط خود کارگران مقدور است.) در پیروزی انقلاب قهری کمونیستی ماست! پیش بسوی پیروزی جنگ طبقاتی و ایجاد جامعه کمونیستی جهانی!
ما باید به “عرش اعلای مقدس” استثمارگران سرمایه دار – مالکیت خصوصی حمله بریم! هدف ما، نابودی جامعه طبقاتی با مالکیت خصوصی است! ما جامعه ای را خواهانیم که محصولات آن، برای رفع نیازهای آحاد آن مصرف گردند و نه برای انباشته شدن در دستان خون آلود سرمایه داران سیر ناشدنی و مفت خور و جلاد!
انقلاب قهری به پیش! کارگران جهان اتحاد اتحاد اتحاد! سازمان سازمان! تسلیح طبقاتی ما، ضامن رهایی ما!
مقاله زیر گویا زور و قهر انقلاب و عقب نشینی طبقه حاکم است .
حمید قربانی – ۸ جون ۲۰۹۳ سال اسپارتاکوسی