مظفر پروری

با سلام و خسته نباشید

من مظفر پروری فعال سیاسی و عضو تشکیلاتی حزب دمکرات کردستان ایران مدت ۷ سال میباشد که از دست جلادان جمهوری اسلامی گریخته و به ترکیه آمده ام، زمانی مجبور به فرار شدم که عقاید و فعالیت سیاسی ام از طرف مقامات امنیتی کشورم مضر قلمداد شده و با توجه به نبود دمکراسی، فعالیت سیاسی، خود نوعی اقدام علیه امنیت ملی کشور محسوب می گردد، آنگاه به اجبار مجبور به ترک کشورم شدم؛ من برای احقاق حقوق خود به کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد unhcr در ترکیه پناه آوردم که متاسفانه با وجود داشتن چنین تفکر و فعالیت سیاسی و نبود امنیت جانی و از طرفی دارا بودن بستگان سیاسی، و با توجه به دلائل و مدارکی که در این رابطه به یو-ان ارائه داده ام متاسفانه یو-ان درخواست پناهندگی سیاسی ام را رد نموده و علیرغم تمام مقررات بین المللی و منشور سازمان ملل مرا به کشوری دیپورت نمودند که از آن فرار کرده بودم .

در مدتی که به عنوان پناهجو در ترکیه بودم دو بار به کشورم دیپورت گردیدم و هر بار متحمل زندان شدم و مورد بازجوئیِ همراه با شکنجه های سخت قرار گرفتم و توانستم فرار نمایم و با تحمل سخت ترین مشکلات از راه قاچاق به ترکیه برگشتم، در مراجعه ام به یو-ان و بعد از مدتهای طولانی انتظار مصاحبه ای فرمالیته انجام گرفته و بدونه در نظر گرفتن تمام شرایط و جوانب و خطراتی که مرا تهدید می نماید مجدداً درخواستم را رد کردند .

اکنون مدت هفت سال است در سخت ترین شرایط پناهجوئی به سر می برم و به دلیل شکنجه و زندان و استرس، دچار بیماری روحی و روانی گردیده ام که حتی گواهی های پزشکی قانونی ترکیه در رابطه با شکنجه و گزارش های پزشکی در مورد بیماریهای که اکنون به آن مبتلا شده ام وجود دارد که خود سندی بر حقانیت ادعای درخواست پناهندگی ام میباشد و از طرفی بارها احزاب و سازمانهای امور پناهندگی و مدافع حقوق بشر، که در ذیل به آن اشاره می نمایم کیس من را مورد برسی قرار داده و برای  من تائیدیه ارسال نموده اند و از یو-ان درخواست نموده حق پناهندگی من را به رسمیت بشناسند .

حزب دمکرات کردستان ایران

کانون زندانیان سیاسی ایران در تبعید

سازمان قربانیان شکنجه

فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی

سازمان سراسری پناهندگان ایرانی- بیمرز

کانون فعالین حقوق بشر

کانون اندیشه، گفتگو و حقوق بشر در ایران

امنیستی انترناشنال

وتلکس حمایتی دیگر فعالین حقوق بشری

مرکز پزشکی TIVH  آنکارا

اکنون سوالم این است چگونه کسی به این نکته توجه نمی کند: من مدافع حقوقی انسانی و مدافع آزاد اندیشی بودم مگر شما وکلای مدافع در یو-ان از چه دفاع میکنید؟ و چرا بایستی یک انسان اینگونه مورد ظلم قرار گیرد؟ مگر من به دنبال چه هستم؟ من هم مثل همه انسانهای دیگر و مثل شما به دنبال یک مکان امن برای زندگی هستم .

در پایان از همه ی آزاد اندیشان، تمام احزاب و سازمانها بدون در نظر داشتن مرام و عقیده و تفکر سیاسی و مذهبی؛ من را در رسیدن به حق پناهندگی ام یاری نمایند .