از جدال تاریخی بین اسلام و یهودیت تا معامله قرن !
زاگرس ابراهیمی
مسئله اصلی اختلاف بین یهود و اسلام این بود که سلطه خواهی یهود برای حکومت زیاد بود و همین باعث شد که تمامی ادیان دیگر را رد کند و به ستیز با آن ها بپردازد و همچنین کسانی که کم تا بیش با نوشته های تلمود اشنا هستند میتواند شهادت دهند که چقدر مردم را از جامعه ی خارج از یهود و یا حتی کسی که از یک مادر یهودی اصل زاده نشده متنفر کرده اند و دیدگاهایشان چقدر مغرضانه و فناتیزمی است و حتی بعضی از ربی های یهود تلاش بسیاری کردند که یهود را به عنوان یک نژاد جا بندازند که همین مشکل عامل بروز اختلاف در رم بین مسیحیت و یهودیت شد.با تمام اختلاف پراکنی های یهود در زمان پیامبر اخر اسلام، او میخواست که با سیاست های مدبرانه تمام ادیان را زیرسایه صلح تفکر اسلامی نگه دارد و حتی انجام فرایض یهودیت و مسیحیت را برای پیروان این ادیان آزاد گذاشت.اختلاف میان یهودیت و اسلام اختلاف فکری عمیقی است که این دو ایین دارند و همچنین اینکه از دیدگاه اسلام که در چند ایه ی قران نیز به آن اشاره شده یکی بر سر مسئله ی حضرت موسی است که یهودیان با او همانند نبی برخورد نکردند و یکی اینکه یهودیان حاضر نشدند دین اسلام را قبول کنندو اختلاف های ریشه یی دیگری که از حوضه ی این مقاله خارج است.اسرائیل که بعد تسلط رومی ها با رضایت خودشان بر بخش چهارم فلسطین(که آن موقع فلسطین به چهار بخش تقسیم شده بود و اداره می گردید)و کم کم شروع شدن اختلافات در قرن ٧میلادی و آواره شدن یهودی ها و پراکنده شدن آن ها در نقاط مختلف جهان که درصدی به علت زیاده خواهی خودشان و درصدی به علت سلطه خواهی رم و یونان در آن ها زمان متحمل سختی های زیادی شدند و همین باعث شد که عقده ی تسلط دوباره بر فلسطین همیشه بر دل یهودی ها باقی ماند.
این فرصت زمانی برای آن ها رخ داد که انگلیس خود را در مرحله ای ضعیف در خاورمیانه می دید و کشور های مستعمره خود را کم کم از دست میداد و همچنین به علت بی اعتمادی به اعراب موقعیت فکری و دیپلماسی خود را در آینده منطقه بی تاثیر تخمین می زد.به همین علت (که حتی تا اخرین لحظات سران آمریکا و کشور های غربی و بریتانیا از این تصمیم مردد بودند)تصمیم به اختصاص دادن یک دولت به یهود گرفتند که اول نقشه هایی را در آرژانتین پایه ریزی کردند و بعد به علت فشار سران یهودی و اهمیت تاریخی و دینی بیت المقدس برای آن ها کم کم ادعای فرستادن یهودی ها به زادگاهشان بر طبق سنت های من درآوردی از طرف ربی های یهودی از تورات و پیامبران را مطرح کردند و با حیله گری و پشتیبانی انگلیش و تا حدودی آمریکا پایگاه دیپلماسی غربی را در خاورمیانه تأسیس کردند و بعد طی سه مرحله و جنگ هایی بین فلسطینیان و یهودیان مانند جنگ ٣٣روزه و تشکیل جبهه های آزادی خواه از طرف فلسطینیان و … شهرک سازی های غیر قانونی و تجاوز هایی که حتی جامعه بین المللی نیز آن را به رسمیت نمی شناخت و فشار روحی و تسلیحاتی بر فلسطینیان اسرائیل تجاوز گری خود را ادامه داد و به اراضی بیشتری دسترسی پیدا کرد ، بعد از استعمار ارضی فلسطین در صدد ایجاد روابط دیپلماسی با کشور های منطقه بر آمد مخصوصاً اعراب که نقشه های زیادی برای آن طرح و اجرایی کرد مانند (تحریف تاریخ و برداشتن حساسیت دینی بین اسلام که دین رسمی اکثر کشور های خاورمیانه است )و یهودیت.
اما وقتی صحبت از اختلاف شدید بین اسلام و یهودیت به خصوص در ١۵سال اخیر به میان می آید اولین مسئله ای که برای اکثر مردم مورد سؤال است این است که منشأ این اختلافات نزاع سیاسی است یا یک اختلاف دینی و عقیدتی بین مسلمان و یهودیان خب باید بگویم هر دو مورد درست است ریشه اختلاف عقیدتی بین مسلمان و یهود از زمان قرن های نخست حاکمیت اسلام شروع شده است و چیز تازه ای نیست.همزمان با هجرت آخرین پیامبر اسلام ازمکه به یثرب، سه طایفه یهود در آن شهر زندگی می‌کردند؛ با ورود او به شهر یثرب، بعضی از یهودیان آیین اسلام را نپذیرفتند زیرا از دیدگاه آن ها پیامبری به بنی اسرائیل منحصر بود. سرانجام به دلیل نقشه های یهودیان برای مسلمانان در جریان جنگ احزاب (با وجود اینکه قرارداد صلح بین مسلمانان و یهودیان منعقد شده بود و یهودیان متضمن شده بودند که با مسلمانان در صلح باشند و علیه شان جنگ نکنند) اما سه جنگ بین مسلمانان و یهودیان درگرفت و هر سه قبیله بنی قیناق ، بنی قریظه و بنی نضیر سرکوب شدند همچنین یکی دیگر از بزرگترین برخوردهای اسلام و یهودیت که طرف سوم آن مسیحیان بودند در زمان صلاح الدین ایوبی رخ داد. این برخورد چند جانبه بر سر بازستانی اورشلیم و فلسطین صورت گرفت که سرانجام به سلطه مسلمانان منجر شد.در دوران سلطنت محمد رضا شاه پهلوی ، روابط ایران و اسرائیل، بسته به منافع مشترک ایران و اسرائیل از جمله رویارویی با قدرت‌طلبی کشور های عربی منطقه خلیج فارس با خط مشی سیاسی جهان میهن بینی عرب، همانند صدام بود. و اسرائیل و ایران رابطه حسنه ای باهم داشتند بِه حدی که در همین راستا اسرائیل به‌طور منظم تحرکات سیاسی مصر در میان اعراب منطقه وگزارش‌های مرتبط با فعالیت زیرزمینی کمونیست ها در ایران را در اختیار دولت سلطنتی ایران قرار میداد و اختلاف چندانی میان حاکمیت اسرائیل و ایران وجود نداشت اما بعد از انقلاب در سال ١٣۵٧و قدرت گرفتن متفکران اسلام سیاسی شیعه در ایران و تعیین کردن یک روز به نام قدس برای آزادی فلسطین از طرف آیت الله خمینی معادلات منطقهً و روابط مابین دو کشور را کاملاً تغییر داد که در نهایت منجرب به گسترش جئوپولتیک شیعه و نفوذ آن در منطقه و ایستادگی در مقابل تجاوزات اسرائیل بر سرزمین فلسطینیان شد . با گسترش تفکر اسلام سیاسی شیعه و با تشکیل یا پیوستن بسیاری از گروه های اسلامی در سراسر خاورمیانه و همچنین افزایش قدرت تسلیحاتی ایران در منطقه تنش ها را بِه اوج خود رسانده است ، اسرائیل نیز با استفاده هولوکاست و مظلوم نمایی های خود جوامع بین الملل را راضی به اشغال فلسطین ساخت و شهرک های غیر قانونی همراه با اعمال زور را در درون خاک فلسطین بنیاد گذاشت که ملات آن را نیز خون زنان و جوانان بی دفاع فلسطینی تشکیل داد در حال حاضر مسئله قدس و فلسطین یک مسئله ی عقیدتی و حیثیتی برای مسلمانان است چون بعد از مکه و مدینه در دین اسلام چه شیعه و چه سنی سومین شهر مقدس، اورشلیم است
بِه نظر من اسرائیل و حامیان غربی آنها باید به اشغالگری ۶٠ساله خود و ریختن خون مردم بی دفاع فلسطین پایان دهند و با ابزار یهودیت و مظلوم نمایی مشروعیت بِه جنایات خود را بِه اتمام برسانند و بیشتر از این افکار عمومی مردم جهان را به نفع سیاست های خصمانه خود علیه مردم فلسطین تغییر ندهند ! به همان ترتیب دیگر دولتهای اسلامی و نژد پرست در منطقه که شهروندان خود را بی وقفه سرکوب می کنند نبای اجازه داشته باشن به بهانه دفاع دروغی از مردم فلسطین اتش خنگ و تروریسم خود را در منطقه گرم نگاهدارند و همزمان به سرکوب مردم تحت حاکمیت خود ادامه بدهند. در نهایت به این ستم ظالمانه بر مردم فلسطین که از هر سوی اعمال میگردد باید پایان داده شود و حق ایجاد کشور مستقل با اتکا به مراجعه به آرا خود شهروندان به آنها داده شود!