مشتاق زنی هستم که رمز سرانگشتانش
بر نُت سرانگشتان روحم غزلواژه های اشعارم را
به ضیافت ماه دعوت کند
و رمز تنهائی و بوسه هایش مرغان خفته دلم را
به پرواز طوفانی دریای زندگی بکشاند…
مشتاق زنی هستم که آوازهایش کلید واژه گشایش
برای دربندان پشت میله های قرون و اعصار است
دربندانی که در زندان افکار خویش با سنگ سنگین تاریخ تحجر وداع نمیکنند
و پرواز کبوتران بلند پرواز آزادی را فراموش کرده اند
مشتاق زنی هستم زنی که خنده هایش
در بازی گمشده کودکان کار ذوب میشود
و حجم آرزوهایش در فضای زنان سرکوب شده جهان
چهچههء قناری های ایوان خانه قدیمیمان است
مشتاق زنی هستم که در صحنه رزم زنانه او
تصویر انار اشتیاق و دهان خواهش را
بر بوم زندگیم نقاشی کنم
مشتاق زنی هستم
نوید اخگر
دوم فوریه سال ۲۰۲۰ میلادی سوئد استکهلم