تحولات سریع منطقه و آینده مبهم عراق

زاگرس ابراھیمی

طی روزهای گذشته شاهد روند تحولات و رخداد های سریعی در سطح منطقه خاورمیانه و بخصوص در عراق بوده ایم.  بِه باور من آنچه که امروز در عراق و منطقه اتفاق می افتد نظم نوین جهانی است که در حال شکل گرفتن و تثبیت آن است. نظمی که در آن دیگر نه تنها جهان توسط دو الی سه کشور بلکه توسط چندین کشور قدرتمند نو ظهور در عصر حاضر در حال شکل گیری است، اما در اینجا میخواهم دایره بحث را کوچک تر کرده و بِه اوضاع فعلی عراق و نقش قدرت ها در این کشور و آینده مبهم آن بپردازم .

کم و بیش برای کسانی که اخبار منطقه را دنبال میکنند روزانه شاهد تحرکات نظامی و امنیتی و دیپلماسی کشورهای ازجمله روسیه ،ترکیه ، ایران ، آمریکا ، اسرائیل فرانسه و بریتانیا و… در سطح منطقه و عراق هستند که تمامی این تحرکات در جهت اعمال قدرت و گسترش نفوذ استعمارگرانه خود بر منطقه است .

از آنجایی که تا کنون در طَی تاریخ نیز شاهد آن بوده ایم کشورهای خاورمیانه از لحاظ سیاسی بِه دو دسته استعمارگر و مستعمره تقسیم شده اند که در واقع این امر نیز نتیجه ای از نظم جهانی بود که بر منطقه و جھان توسط چند قدرت جهانی تحمیل میکردند اما آنچه که در عراق کنونی و این روزها در حال اتفاق است نتیجه همان تفکر و سیستم حاکم بر جهان است که تاکنون نیز ادامه دارد و کشور ها را بِه دو دسته استعمارگر یا مستعمره تقسیم کرده است.

 برای فهم این موضوع برای خواننده این مقاله یک پرسش را مطرح میکنم برای مثال اگر ایران که در عراق در حال گسترش نفوذ خود است عراق را ترک نماید بِه نظر شما عراق مستقل خواهد بود ؟ یا برعکس اگر امریکا عراق را ترک کند باز عراق مستقل خواهد بود ؟ این سوال برای روشن ساختن سیستمی است که بر جهان حاکم است همانطور که شاهد آن بودیم عراقی که در زمان صدام حسین در اوج قدرت خود نیز بِه سر میبرد مستقل نبود !

پس بِه علت اصلی اوضاع متشنج عراق و امریکا با ایران یا ترکیه و روسیه یا امریکا یا با دولت های منطقه رسیده ایم که نتیجه جنگ بر سر منافع دولت ها و تلاش برای استعمار و اعمال نفوذ خود در منطقه و کشورهای آن است بِه نظر من بِه غیر از یک قیام مردمی پیشرو به رهبری جنبش سوسیالیستی و ضد استثمار و نابرابری در تمامی کشورهای مستعمره به هیچ عنوان نمیتوان سیستمی که بر جهان حاکم است را تغییر داد و تمامی کشور ها را بتوان از مستعمره بودن قدرت های منطقه ای و جهانی رها ساخت. زیرا سازمان های بین المللی که میتوان بِه آن رجوع و شکایتی علیه کشوری که قصد اعمال نفوذ بر آن کشور را دارد خود بخشی از سیستم استعمارگر است.

 و اما عراق ، تمامی رخداد های اخیر در عراق دقیقا در چهارچوب استعمارگری نوینی است که در منطقه در حال اجرا است که بِه هیچ عنوان نیز عراقی که بعد از سقوط صدام حسین تمامی سران آن فاسد از آب در آمده و خود نیز بِه نحوی دست نشانده امریکا یا ایران بوده اند نمیتواند مردم عراق را از شر این استعمارگران نجات دهد. در نهایت افزایش تنش ها در عراق چند گزینه بیشتر را نمیتوان براورد کرد، اول خروج امریکا از عراق و تصاحب آن توسط ایران ، دوم خروج إیران از عراق و تصاحب آن توسط امریکا ، سوم ماندن هر دو کشور نامبرده در عراق با ایجاد توافقی مابین آنها!

گزینه چهارمی وجود دارد که همانطوری که در بالا اشاره شد  یک شورش انقلابی مردم سازمانیافته آماده جنگ با همه دولتها و علیه تمامی کشورهایی که در امورات عراق دخالت میکنند و حضور نظامی دارند است. که در حال حاضر متاسفانه به دلیل شرایط  سخت و چند قطبی کردن مردم جامعه توسط دولتهای نامبرده به ویژه سه دولت جنایتکار ایران و امریکا و عراق، به دلیل نبود آمادگی نیروهای که چنین وظیفه بزرگی را رهبری کنند  هنوز چین چشم انداز روشنی در این باره نمیتوان داشت. اما به عنوان تنها گزینه ی مثبت  باید برای  تحقق آن جانانه و متحدانه انه تلاش نمود.

منبع: شماره ١١٧ نشریه سوسیالیسم امروز

١ بهمن ١٣٩٨

٢١ ژانویه ٢٠٢٠