اول مه روز اعتراض سراسری ٬ صحبتی با دانشجویان و جوانان در ایران

کیان آذر

در ایران خواست اکثریت جامعه برای داشتن زندگی مرفه، شاد، انسانی و مدرن تبدیل به یک امر ضروری و اجتناب ناپذیر شده است. شدت بیحقوقی و محروم کردن انسانها توسط حکومت و مبارزه مردم برای بدست آوردن حقوقشان جدالی بشدت حاد و قطبی شده ای را در سطح جامعه بوجود آورده است. مردم زحمتکش در هر جایی که در آن جامعه باشند بخش اعظمی از توان و وقتشان را برای حفظ زندگی و مبارزه برای بدست آوردن حقوقشان صرف میکنند. این مبارزه هر روزه آشکارتر و شدیدتر میشود. از یک طرف اعتراضات کارگران، زنان، جوانان و دانشجویان برای بدست آوردن مطالباتشان و از طرف دیگر استثمار و سرکوب رژیم که برای حفظ و بقای خود ارعاب را تنها راه نجات خودش میداند.

در این مبارزه نقش جوانان و دانشجویان بسیار ویژه است.جوانانی که مقابل این رژیم ایستاده اند و حکومت اسلامی را نمی خواهیم را فریاد زدند. دختران و پسرانی که طرح های مختلف رژیم را در خیابانها به شکست کشانده اند و دانشجویان که مقابل سیاسیتهای سرکوبگرانه رژیم ایستاده اند و گفته اند که خواستهایشان با مطالبات کل جامعه یکی ست و از این مطالبات حمایت میکنند و هر روزه در دانشگاه ها شاهد اعتراضات دسته جمعی آنها هستیم. ما شاهد بوده ایم که دانشجویان در کنار کارگران در مناسبات و اعتراضات شرکت کرده اند.

یکی از مناسبات و روزهایی که روز اعتراض علیه این رژیم است اول ماه مه، روز جهانی کارگر برابر با یازده اردیبهشت است. این روز متعلق به همه انسانهایی ست که میخواهند زندگی انسانی داشته باشند و در جامعه ای انسانی و برابر زندگی کنند. این روز، روز اعتراض کل جامعه به جمهوری اسلامی ست. باید در این روز اعتراضات را از دانشگاه ها به خیابانها کشاند. باید خیابانها محل رژه کارگران، جوانان، دانشجویان و زنان باشد. باید هر فرد و جمعی و هر نهاد و از هر دانشگاهی بصورت توده ای در این روز به صف اعتراض کارگران و کل جامعه بپیوندند و علیه این شرایط ضدانسانی اعتراض کنند.

دانشجویان و جوانان آزادیخواه! روز جهانی کارگر نزدیک است. باید علیه همه نابرابریها و استثمار، علیه بیکاری وهمه آینده تاریک و سیاه، علیه سرکوبها و فضای خفقان، علیه بازداشتها و احضار به کمیته های انضباطی و دادگاه ها، علیه تبدیل کردن دانشگاه و جامعه به حوزه و مسجد، علیه تنفروشی و اعتیاد و زندگی ضد انسانی و در یک کلام علیه جمهوری اسلامی که مسبب این وضعیت است به خیابانها بیایید و در کنار کارگران  و بخشهای دیگر جامعه در شهرها و دانشگاه های مختلف به این رژیم اعتراض کنید. این روز ما، روز انسانیت و برابری طلبی ست. در این روز خیابانها، شهرها و دانشگاهها مال ماست. باید با اعتراض و اعتصاب سراسری، با پایکوبی توده ای مان ارکان این رژیم را بلرزانیم و گامی مهم در جهت عقب راندن این رژیم وحشی برداریم.

به امید اول مه سوسیالیستی و سراسری