میرحسین موسوی چرا، هوادار اعتراض کنندگان و مخالف قاتلان آنها شده است؟
طبقه کارگر در ایران بداند که فقط به پیروزی رساندن انقلاب قهری کمونیستی ضامن رهائی اش است و لاغیر!
جامعه سرمایه داری ایران در کل و بویژه مبارزه طبقاتی در آن به یکی حساسترین دوران خود رسیده است. هوشیاری سازمان یافتگی و آماده شدن طبقه کارگر برای به پیروزی رساندن یک جنگ طبقاتی و استقرار دولت کارگران مسلح، بیشتز از هر زمان دیگر تا کنون، امکان پذیر گردیده است!
زیرا که هم طبقه کارگر به اکثریت جمعیت زنده آن تبدیل شده است و هم نظم موجود اجتماعی نشان داده است که به هیچوجه رفرم پذیر به نفع کارگران و زحمتکشان نیست و هم توده های زحمتکش آماده هر نوع فداکاری هستند، این را همین اعتراضات اخیر بخوبی نشان داده است. به این دلیل است که طبقه سرمایه دار هم جهانی و هم داخلی بدست و پا افتاده است، زیرا که مرگ خود را بعینه می بیند. بنا براین و
به باور من، رژیم جمهوری اسلامی و با بدرستی گفته باشم، طبقه حاکمه جامعه سرمایه اری ایران تمایل دارد که از تمام ته مانده های خود نیز استفاده نموده و قهرمان سازی نماید تا مدتی بیشتر به سلطۀ جابرانه و استثمارگرانه خویش ادامه دهد. با فهم و درک این مسئله میتوان هم مخالفت های سران دولت های سرمایه داری امپریالیستی مانند ترامپ و آنجلا مرکل و مکرون و سازمان های جهانی و هم مخالفت خوانی نمایندگان مجلس جمهوری اسلامی و هم پیام میر حسین موسوی که تا کنون هم کشتار عمومی زندانیان سیاسی دهه ۱۳۶۰ را مسکوت گذاشته و هم جنگ ۸ ساله که امامش خمینی آنرا ” نعمت خداوند” نامید که در زمان نخست وزیری او اتفاق افتاده اند و غیره، در رابطه با کشتار ددمنشانه اعتراض کنندگان آبانماه ۱۳۹۸ از زندان – حصر خانگی را فهمید و درک کرد.
کارگران آگاه باید خیلی هوشیار باشند که فریب مزدوران سرمایه و حاکمان دیروز و امروز را نخورند. کارگران این نکته را بفهمند که فقط در صورت باور به خویش، متشکل و مخصوصا متحزب و مسلح شدنشان، قادر می گردند که دولت موجود را درهم شکسته و با دولت خود – دیکتاتوری پرولتاریای مسلح – شوراهای مسلح کارگران و زحمتکشان و یا در شکل جدیدی که کشف میشود، به لغو و محو شرایط اجتماعی موجود، یعنی مالکیت خصوصی و کارمزدوری موفق شده و رهائی یابند و اگر نه، همان طور که سال ۱۳۵۷ در خود ایران همین دهه در مصر و تونس و سودان و… حاکمان را ساقط کرده اند، ولی نام های عوض شده اند و محتوا سیستم همان قبلی باقی مانده است، چه بسا که جمهوری اسلامی را ساقط کنند، چیزی در رابطه بین سرمایه دار و کارگر تغییر نمی کند و سیستم استثمارگر سرمایه داری و دولت بعنوان دیکتاتوری سرمایه بر کار سرجایش خواهد ماند!
فقر کارگر سرجایش و سود سرمایه دار نیز، سرجایش باقی میماند! بدانیم که دشمن ما، با یک نام و با یک لباس و فقط حاکمان کنونی نیستند، دشمنان ما کارگران و زحمتکشان سرمایه داران و سیستم طبقاتی و استثمارگر متکی بر کار مزدوری یعنی سرمایه داری است! یا آنرا واژگون می کنیم که انقلاب کمونیستی لازم است یا ادامه استثمار و بهره کشی و در نهایت مرگ ناگزیر همگانی!
انقلاب انقلاب انقلاب قهری کمونیستی، رفقا : کارگران و زحمتکشان! راه و چاره به باور من، همین است و نه چیز دیگری.
البته، این چیزی بود که رفیق در خون خود تپیده ما : ” انقلاب با شکوه است، همه چیز دیگر بیهوده است ” رُزالوکزامبورگ دراواخر دهه دوم قرن گذشته، یعنی درست ۱۰۰ سال قبل، فریادش را کشید!
پیام میر حسین موسوی یکی از جنایت کاران اصلی دهه ۱۳۶۰ را در زیر میتوانید، بخوانید.
حمید قربانی – ۳ دسامبر ۲۰۹۲ سال اسپارتاکوسی