نرفتەایـــــــــم / ابراهیم حیدری

نرفتەایـــــــــم …

ما…

هیچگاە نرفتەایم

کە کنون باز آییم

هیچوقت خستە نبودەایم

تا کنون بیاساییم

هیچ دم بغض بە گلو نماندەایم بە سکوت

چو تندر کنون بە فریاد ونعرە و غرش برآییم

هیچگاە ننشستەاییم

کە کنون برخیزیم

سالیانیست …

از اعماق متعفن و پوسیدە دوران …

تازیانە و شلاق های خون آلود

شکنجە و سیاە چال و زندان

چکاچک شمشیر و نیزە …

صدای غل و زنجیر بردگی

فرمان و شلاق و بیگاری ارباب

و امروزسرمایە داری

بە گواهی رد خون

و نعرە و فریاد سرخ مان

بر سینەی

کوهستانها و خیابانها

کوەها و کوچەها

درەها و گذرها

بە جویها و رودها …

روانیم و جاری

بە قامت یک انقلاب

بە تصویر …

شورشی، بلشویک، کمونارد، پارتیزان، چریک، پیشمرگ …

بە عشق آزادی، برابرای

برای جهانی بهتر

سرخ گام کوبیدەایم

همیشە بودەایم

سرخ و سربلند

سرخ و سر بە اوج

از مزدک و مانی و اسپارتاکوس

از لنینگراد و کمون

از خاوران

از جای جای جهان …

بە هر جا

بر سنگفرش و کوچە و کارگاە

برکارخانە و مدرسە و دانشگاە …

نرفتەایم تا باز آییم

بودەایم تا نگذاریم ، بمانند .

 

ابراهیم حیدری . ٢٠١٩