صالح سردارى
این روزها نوشته فواد عبدالهی در جوابی به اتهامات و توهین ها و بغض و کینه های ایرج فرزاد به حزب ما دوباره به رفتگان دوسال قبل مجا ل داده است تا حضور سیاسی خود را در سایت های انترنتی اعلام دارند و بگویند که هنوز هستند. کسانی که متاسفانه به جای فعالیت سیاسی و شرکت در مبارزه بر علیه رژیم و سرمایه داران مبارزه کردن با حزب حکمتیست را در دستور خود گداشته اند. اینها روزانه آرزو می کنند کادری عضوی از حزب ما اشتباهی را مرتکب شوند تا دستاویزی برای حمله به ما پیدا کنند جقدر مایه تاسف است چقدر این رفقای سابق ما به گدشته خود نیز لطمه می زنند. ما گناهی نداشتیم انتخاب سیاسی خودشان بود.
.مسئله اینها همه میدانند دفاع از حرمت کسی نیست آنطوریکه خود ادعا می کنند چون در این مدت اوج بی حرمتی ها را به کادرها و اعضای این حزب کرده اند. روزانه در گوشه و کنار این دنیا در کوچه و خیابان و محل کار و مدرسه و دانشگاه ومحل سکونت انسان به بشریت بی حرمتی می شود و اینها لال اند و در خلوت خود شب را به روز می رسانند . امآ ارزومندند یکی از ما پایش جایی بلعزد تا خوراکی برای حمله بما پیدا کنند.
وقتی فواد عبدالهی این برکت الهی را برای آنها آفرید جنجال بپا کردند که چرا این حزب سکوت کرده است و هنگامی که دبیر اجرایی حزب توضیح داد که این نظر شخصی فواد است اینباربه کل حزب و مقاماتش حمله کردند اینها خود را تا حال ظاهرا مدافع خط منصور حکمت می دانند و به او مراجعه می کنند برای روشن شدن قضیه توجه همه را به نامه منصور حکمت که در این مورد نوشته شده است در آخرجلب می کنم تا همه بدانند این رفتار دوستان سابق ما چقدر با متد و روش منصور حکمت خوانایی دارد.. .خلاصه مشکل اینها نه روشن شدن حقیقت بلکه فقط دنبال بهانه هستند که چیزی به حزب ما بگویند.
من به همه رفقای حزبیم توصیه می کنم که با چنین اشتباهاتی سوژه فعالیت سیاسی برای این دوستان پیدا نکنند. حزب ما در یک جنگ همه جانبه با رژیم است رژیم با تمام توانش برای ضربه زدن به حزب جنگ سیاسی و امنیتی بر علیه حزب براه انداخته است. انرژی و توان خودمان را صرف این مبارزه با رژیم بکنیم . باید این دوستان را به حال خود گذاشت. برد دشمنی اینها با حزب ما در محدوده سایت های انترنتی است.
ما درست یا غلط هرچی را بگوییم و بنویسیم این دوستان سابق با آن سر دشمنی دارند. به این مناسبت این پاراگراف از نوشته خداحافظ رفیق منصور حکمت را دراینجا یادآور می شوم که می نویسد.
هیچ کس هنگام استعفا از حزبی آن را به عرش اعلا نمی رساند. هیچ کس هنگام کناره گیزی از صفی آن را تحسین نمی کند. هیچ کس هنگام رفتن ماندن را مایه افتخار چلوه نمی دهد.
همه اینها را از رفقای مستعفی انتظار می داشتیم و داشتیم. رفیق رضا مفدم در جراید شکست ما را اعلام کرد و ما از او بخاطر تلاش های مشترکش با ما در این حرب از او تشکر کردیم و دستش را فشردیم.
در این میان ادعاهای زیادی هم شد. مانند همیشه ادعا شد که رفتگان از یک حزب کمونیستی از ماندگان در آن عزیزترند. انسان ترند مظلوم ترند با اصول ترند گفته شد آنها که می روند برجسته ترند تاریخی ترند.
سکوت شان گویاتراز کوه ادبیات و سلسله طولانی جدل هایی است که بنیاد این حزب را می سازند. بنیانگذارترتد. رهبرترند زنده باد ابهام رفقای بزرگی که می روندو فرخنده باد سکوت رهبرانی که چیزی برای گفتن نداشتند و …….۳
صالح سرداری ٢٨ آوریل
٢٠٠٩
ضمیمه
ایسکرا: یکى دو سال است کادرها و فعالین حزب بر سر مسائل متنوعى با امضاى شخصى اطلاعیه میدهند. لحن و مواضع این اطلاعیه‌ها همواره با موضع رسمى حزب در مورد مسائل مختلف منطبق نیست، آیا این تناقضى در کار حزب ایجاد نمیکند؟ آیا هیچ کنترلى روى مضمون این اطلاعیه‌ها نیست یا نباید باشد؟
۶
منصور حکمت: این روش هم مثل نشریات مجانى!، از دستاوردهاى مهم ما در این سالها بوده است. ما از سنت تاکنونى چپ بى‌چهره، که انگار اطلاعیه‌هایش به قلم خودِ شخصِ تاریخ یا کلِ ماشین سازمانى است و در همان حال رهبرانشان را در انظار عام "ممد" و "آتقى" خطاب میکنند، به شدت فاصله گرفته‌ایم. کمونیستها، فعالین جنبش کمونیسم کارگرى، انسانهاى واقعى‌اند، با قلم و بیان و تشخیص فردى خودشان در قبال مسائل. بگذارید در مقابل خیل وزیر وکیل‌ها و دکتر مهندس‌ها و تیمسارها و آیت‌الله‌هاى طبقه حاکم، مردم طیفى از چهره‌هاى ملموس، قابل دسترسى و واقعى از قطب شرافت و انسانیت در جامعه را ببینند و نسبت به تک تک آنها قضاوت و محبت داشته باشند. ما داریم صف خودمان را به جامعه معرفى میکنیم. این روش بسیار ما را قوى‌تر میکند.
۷
هیچ مرجعى در حزب کمونیست کارگرى اجازه این جسارت را به خود نخواهد داد که اعلامیه فردىِ رفیقى را کنترل یا سانسور کند. این رابطه‌اى است بین آن فرد و جامعه‌اى که در آن زندگى میکند. مقدار زیادى صلاحدید و مشورت و نصیحت طبعا در این میان رد و بدل میشود. این اعلامیه‌ها فردى است. حتى بهترین و کمونیستى‌ترین آن سند رسمى حزب نیست. در ابتداى کار برخى ناظرین اینها را به پاى حزب خواهند نوشت، اما به تدریج جامعه خواهد پذیرفت که حزب کمونیست کارگرى متشکل از طیف وسیعى از انسانهاى مستقل و صاحب فکر است که با همه گوناگونى لحن و عواطف و بیانشان، به یک جنبش واحد تعلق دارند. فردیت تک تک ما در کنار وحدت سیاسى‌مان به رسمیت شناخته خواهد شد. کارى که جنبشهاى طبقات دیگر کرده‌اند و ما هنوز از آنها عقبیم. تفاوت و بعضا نواقص مضمونى و لحنى اطلاعیه‌هاى فردى فعالین حزب کسى را در رهبرى این حزب نگران نمیکند. طبعا همه دوست داریم که لحن‌ها و مضامین مناسب باشند و به لطف اینترنت امکان نظرپرسى از رفقاى حزبى قبل از انتشار اطلاعیه‌هاى فردى کاملا وجود دارد. اما کلید مساله در تحلیل نهایى تقویت انسجام سیاسى یک جریان است. و بالاخره واضح است که نشریات و ارگانهاى حزبى از میان کوه اطلاعیه‌ها آنهایى را منعکس خواهند کرد که خود میپسندند.
۸