نسان نودینیان
فواد عبداللهی از اعضای کمیته مرکزی حزب حکمتیست در مطلبی با تیتر:«ما احتیاجی به اعلام خرد شدن اراده هیچ احد الناسی نداریم» اتهام کثیف و ضد ارزشی را به ایرج فرزاد کمونیست مشهور و از بنیانگذاران حزب کمونیست ایران و حزب کمونیست کارگری٬ وارد کرده است.
خالد حاج محمدی در نشریه رسمی این حزب، تلاش بی ثمری کرده است تا این افتضاح را به عنوان "سیاست غیر رسمی" و در مقوله "آقا ما نظر افراد خود را سانسور نمیکنیم" بشیوه همیشگی این حزب تعمیر و رفو کند. و باز مثل همیشه فکر کرده اند که مردم "قرار و مصوبه" های "رسمی حزب گرانقدر که دست بر قضا با مهر و امضای این "مقام رسمی"، حرمت سیاسی انسانها را در انظار عام "تقبیح" کردند، به این زودی فراموش کرده اند. نه دوستان محترم! فواد عبداللهی بی تقصیر است و او کاری جز اینکه بخش کوچکی از مواضع رسمی تان را طرح کند کاری نکرده است. ما چاره ای نداریم جز اینکه از روش قربانی کردن فواد عبداللهی فاصله بگیریم و بار دیگر در مقابل شیوه و روشهای "مصوب"، "رسمی" و از زبان مقامات رسمی این حزب و مشخصا حاج محمدی و کورش مدرسی و آذر مدرسی و ضد ارزش ها، بددهنی ها و اتهام پراکنی های رهبری این "حزب" بایستیم٬ افکار عمومی٬ مردم آزادیخواه و اپوزیسیون مسئول و احزاب کمونیستی را با پدیده جدیدی در میان اپوزیسیون آشنا وسیاستهای غیر انسانی را که "رسما" از طرف این حزب نمایندگی میشوند را افشا کنیم و هشدار های مسئولانه خود را اعلام کنیم.
دیگر به تدریج برای عموم روشن شده است که مواضع "رسمی" و مقامات رسمی و نشریات رسمی حزب خالد حاج محمدی ها اتهام زنی به کمونیستها٬ به اپوزیسیون سرنگونی طلب و فعالین سیاسی همان روش را بکار میبرد که وبلاگ «تریبون مارکسیسم» بکار گرفته است. افکار عمومی و مردم باید بدانند که روشهای ضد ارزش و نازل رهبری حزب "حکمتیست" دیگر حد و مرزی ندارد. و این از ویژگیهای هر سکت حاشیه ای و فاقد تاریخ و سنت است. این حزب بیست سال بعد از مجاهد، اینبار بشیوه نازل هر کس و منتقدی را که به "سیاستهای" این حزب نقدی دارد٬ «پروکاتور پلیس» میداند. فالانژیسم ضدانتقادی، ممکن است برای مدتی کوتاه اینها را از مخمصه نوسانات سیاسی و تز و تحلیلهای اینها که با تغییر جو و فضای روز "به روز" میشوند، خلاص کند، اما قطعا روش احیا سنتهای انقلاب ایدئولوژیک وبی نزاکتی ناشی از "قاطعیت" در شیوه های ضدانتقادی به نام کمونیسم غیرممکن است. تلاش برای فاصله گرفتن خالد حاج محمدی، این مقام "رسمی" از "نظرات فردی و غیر رسمی" فواد عبداللهی گوشه ای از این تناقض شکننده را به جلو صحنه رانده است.
در ظرف سه سال گذشته رهبری حزب حکمتیست روش اتهام زنی٬ بد دهنی و افترا را در مقابل منتقدین خود و رفقایی که از رهبری سابق این حزب که صفوف حزب حکمتیست را ترک کرده اند٬ بکار برده است. ماجرای مش قاسم٬ و "دنده خلاص" (بقلم یکی دیگر از اعضای رهبری حزب٬ بهرام مدرسی٬ که در سایت شخصی اش بایگانی است)٬ و مطالب پاسخ ۶۷ ٬ «که هر مخالف سیاسی و هر منتقد سیاستهای کورش مدرسی، را به دچار شدن به عارضه "روانی" متهم کرده و آنان را تا مرز "دیوانگی" کشاند بخشی از "تاریخچه" این جریان است. قرار تقبیح در مورد ایرج فرزاد و عبدالله شریفی٬ و اینکه بقلم یکی از اعضای رهبری این حزب آذر مدرسی اپوزیسیون مخالف جمهوری اسلامی و مشخصا کومه له به «شاخه اطلاعات» جمهوری اسلامی وصل شدند٬ و اینکه حرمت انسانی ده ها نفر که به هر درجه درست و نادرست در مقابل سیاستهای این حزب نقد داشته زیر پا گذاشته شده٬ برای خواننده٬ مصاحبه خالد حاج محمدی روشن شده باشد که ادعای تفاوت و دوگانگی بین سیاست رسمی و غیر رسمی یک ژست نمایشی و تلاشی ناموفق برای عبور از تازه ترین افتضاح سیاسی اینهاست. و عجیب است که اینها رویشان شده است که پس از این همه شیرین کاری و افتضاح پشت افتضاح، "دریغ از یک جو شعور" را به رخ مخالفین خود بکشند. کسی که توجیهات نازل خالد حاج محمدی را میخواند باید به اینها بگوید: واقعا که "دریغ از یک جو شعور"!
"باید قاطعانه و به دور از هر گونه حسابگری، علیه این موج که به نام کمونیسم، و بدتر از آن به نام منصور حکمت و "حکمتیسم"، روایتها و سنتهای انقلاب ایدئولوژیکی و فالانژیسم ضدانتقادی را احیا کرده است، ایستاد و سد محکم و غیر قابل عبوری بنا کرد. سابقه و پیشینه دلخوریها و حتی اختلافات سیاسی هر چه بوده است، و مدال و برچسپ حقانیتها و عدم حقانیتها در مباحث چند سال اخیر به گردن و سینه هر کس آویزان و زده شود، در برابر این شارلاتانیسم و هوچیگری که به نام چپ و کمونیسم براه انداخته شده است، باید ایستاد. این را جامعه از ما میخواهد، طبقه کارگر و جنبش انقلاب سوسیالیستی از ما میخواهد و وفاداری به آرمانهای والا و انسانی کمونیسم به ما دیکته میکند".
نسان نودینیان آپریل ۲۰۰۹