عالمی از مرگ ندا، اشگبا ر

شد جگر لاله ، زغم، داغدار

ننگ بر این د ولت آدمکشان

دشمن زن، دشمن نسل جوان

قدرت پوشالی بیدادگر

سلطه خود کامه ضد بشر

وه که به فتوی و بدستور شیخ

لشگر خونخواره و مزدور شیخ

بار د گر، فتنه برانگیختند

خون ندا را بزمین، ریختند

سرخ شد از خون جوانان، زمین

توده، ازاین ظلم وستم، خشمگین

بود ندا، مظهر پویندگی

نو گل گلزار شکوفندگی

دشمن خود کامگی و زور بود

دختری آزاده و پر شور بود

آه ! چه ها، خصم ستمگر کند

بس گل نشکفته که پرپر کند

خیز که تا رزم دلیران کنیم

کاخ ستم، یکسره ویران کنیم

تا که شود خون ندا ، بارور

تا که دهد جنبش مرد م ، ثمر

تا که شود خصم ستمگر، زبون

پیکره ظلم ، شود سرنگون
                          ۱۳۸۸