رویا بحرینى
به اندازه ۴۰ سال پیر شدم ( فقط ۱۷ سال دارد) در این ۵ سال که در زندان هستم خیلی سخت گذشته ، آ دم را زجر میدهند مثل میگویند: فردا یک نفر را اعدام میکنند تن همه به لرز ه در میاد، و هر کس فکر می کند طناب بر گردنش سنگینی می کند،دستبد و پابند میزنند و به انفرادی میبرند، هر شب با ترس میخوابی و هر روز در انتظار مرگ هستی ، هر روز شاهد رفتن وباز نگشتن هم بندی هستی ، خواب نیست همه کابوس هستند، وقتی از خودت دفاع میکنی کار هایی با تو میکنند که صد بار بهمرگ خودت راضی میشوی…….( سعید جزی )
طبق آمار های منتشر شده از طرف سازمان های حقوق بشر در ایران ۱۷۷ نوجوان حکم اعدام در موردشان صادر شده که
بیش از ۳۵ احکام را به اجرا گذاشته، خردسالترین این متهمین " احمد نوروزی" ۱۲ ساله از بلوچستان است،در حال حاضر ۱۱۴ کودک در ایران زیر چو به های دار هستند و فقط اسامی ۷۱ نفر از این افراد اعلم شده و از دیگر کسانی که این احکام را در یافت کرده اند نام و نشانی در دست نیست.
این کودکان که غالبا در بهزیستی ها بسر میبرند و یا کودکانی که کارتن خواب و افغانی تبار هستند که فاقد هر گونه شناسنامه و کارت هویتی میباشند.
چندی پیش جمشیدی سخنگوی قوه قضائیه اعلم کرد: حکم اعدام را لغو می کنیم ولی اعدام با قصاص تفاوت دارد ، ما کودکی را اعدام نکرده و نمی کنیم فقط حکام شرع مئوظف به حکم قصاص میباشند.
که با رضایت اولیای دم از حکم صرفنظر میشود.
محمد حسن زاده از کامیاران در آستانه ۱۷ سالگی در سال گذشته به دار آویخته شد، عاطفه رجبی در شهر نکاء در سن ۱۶ سالگی ، بهنام زارع، رضا حجازی و ۴ نوجوان دیگر در سال ۱۳۸۷ ، این کودکان را به مسلخگاه بردند هم را با روی اها و کودکیشان.صدای بهنام هنوز در خاطرم هست که لحظات آخر چگونه زندگیش را طلب میکرد…..
ایران مفاد کنوانسیون حقوق کودک را امضا کرد مبنی بر این که:".حکم حبس ابد و اعدام نباید برای جرایمی صادر شود که افراد زیر ۱۸ سال مرتکب میشوند."، حال میبینیم که به چه اندازه ایران" متعهد" به قوانین انسانی است، این ماده قانونی به مجلس رفت و مشروط باز گشت .
این نسل کشی جمهوری اسلمی از سال های پیش آغاز شده.
همان موقع که نوجوانان را به جنگ میبردند و در جبهه ها آذوقه توپ های جنگی میکردند تا تنور جنگ را داغ تر نگاه دارند و یا در سال های ۶۰ تا ۶۷ در زیر شکنجه ها و چوبه های دار رژیم جان میباختند ،
دست درازی این رژیم اهریمنی به زندگی انسان ها و کودکان، این انسانی های کوچک هر روزه به قیمت مرگ و تجاوز به هویت انسانی آنها تمام میشود، من بر این باورم که رو آوردن به دولت ها و سازمان های وابسته که هنوز کشور های مانند جمهوری اسلمی را از اعضا پذیرا هستند نه تنها هیچ کمکی به ما نخواهند کرد بلکه به این دولت های مجرم اجازه تاخت و تاز بر زندگی و هویت انسانی م ا را میدهند چرا که با نقض قراد داد های تصویب شده خودشان به حق ما مردم یورش میبرند، خود این دولت ها مجرمین بزرگی هستند که با بهره کشی ، فقر، اعتیاد و ناهنجاری های های اجتماعی که زائیده دولت های سرمایه داری است انسان ها را به تنگنا میبرند.
اعلم جرم ما علیه این دولت ها و سازمان های وابسته به آنان است.
فراخوان ما به شما انسان های شریف و حق طلب این خواهد بود که: با اعتراض به احکام اعدام و قوانین شرع ، منجمله قصاص و حد جلو این قتل عمد را بگیریم ، تمکین کردن به قصاص معنایی جز شریک شدن در این عمل شنیع و ضد انسانی نخواهد بود.
جمشیدی سخنگوی قوه قضائیه می گوید : قصاص حق خصوصی فرد است و فقط با گذشت اولیای دم از آن صرفنظر میشود و قصاص به در خواست حکومت صورت نمیگیرد.
هر بار که رضایتی از طرف خانواده مقتول داده نشود ؛ به قانون ارتجایی و قرون وسطایی این دولت تداوم بخشیدن است و شریک بودن در ادامه حیات ننگین این جلدان انسانیت. اسلم سیاسی بدنبال شریک جرم است.
زمان آن است که ما مردم خود قوانین را بنا نهیم و جامعه را از مصیبتی شوم که بر ما سایه انداخته نجات دهیم.
نه! به قصاص و حد. نه! به قوانین ارتجاعی شرع یعنی نه به حکومت جلدان اسلمی و سرمایه .
هیچ دولتی ،هیچ مرجع قانونی اجازه بردن انسانی را به قتلگاه ندارد.
نهاد کودکان مقدمند در طی هفته گذشته کمپین وسیعی را بر علیه اعدام کودکان در دستور کار خود قرار داده است و خواهان همکاری و همیاری شما مردم شریف، آزادی خواه، برابری طلب و تمامی سازمان ها و نهاد های دفاع از حقوق کودکان در ایران و جهان شده و این کمپین تنها با حمایت شما مردم میتواند به اهداف خود نائل شود. برای به زیر کشیدن این قوانین و نظام سرمایه و جلدان اسلمی ما را یاری دهید.
نگذاریم دفترچه خاطرات کودکان کم برگ بماند.
دنیایی را بسازیم که در آن داشتن نان، خانه ،امنیت، شادی ، رفاه و هویت انسانی رویایی در دور دست نباشد. دنیایی که در آن پر باشد از لبخند شاد کودکانه ، دنیایی پر از رنگ، که در آن هیچ کودکی بجای خواب های رنگی، کابوس چوبه های دار و سیاهی را نبیند.
دنیایی که در آن کودک انسان باشد.