جهل و خرافه گری یک رکن مهم بقای حکومت اسلامی ایران

جهل و خرافه گری یک رکن مهم بقای حکومت اسلامی ایران

 

 اخیرا دوباره همه شاهد مضحکه “قربان” و سلاخی کردن حیوانات به دست مسلمانانی، که به خرافه وسنت ارتجاعی آلوده شده اند، بودیم. شاهد بودیم که از این راه وحشیانه حتی حیوانات را هم با وحشت  و فضای بدور از شان انسان مواجه نمودند و به بهانه دروغین کمک به فقرا سودهای کلانی از جانب دولت و سرمایه داران و بنگاهای خرافی سودجو بدست می آورند. آنچه که در “مکه” حول این مناسک هر سال اجرا میشود گویای دوروئی و سود جوئی یک مشت عنصرعقب مانده و مسلمانان سرمایه دار است که باید مورد انزجار همه قرار بگیرد.

 سنت ارتجاعی قربانی کردن در قرن ۲۱ریشه اش به دوران بربریت بشر بر می گردد. با گذشت قرنهای متمادی و تغییرات پایه ای و گسترده در همه ی عرصه های اقتصادی سیاسی اجتماعی فرهنگی تکنولوژیکی و علمی چرا باز چنین روزهایی در سطح جهانی و با تبلیغات وسیع رسانه های دولتی و غیر دولتی تکرار می شود ؟روزهایی که بخشی از بشر علیه حیوانات بی دفاع در ابعاد جهانی اعلام جنگ می کند و آن ها را در سطح میلیونی قتل عام می کنند. سیستم سرمایه داری این روزها را مانند نور چشم شان حفظ می کنند چرا که پول ساز است. در آن سرمایه داری و صنایع گوشت در همین روزها چند میلیارد دلار بالا می رود بدون این که آنها کم ترین محدودیت اخلاقی و عذاب وجدان از این همه خونریزی خود حس کنند. همین ها هستند که جنگ و خونریزی بین انسانها را راه می اندازند تا با فروش سلاح هایشان دست یابی به منابع مهم و مواد خام سهم بیش تری ببرند. اکثر کسانی که در این روز در مکه و نقاط دیگر جهان از روی قربانیان خود با شادی و سرور می پرند و حتی خون قربانی خود را به پیشانی کودکان نیز می زنند  اغلب حاجی ها و پولدار هایی هستند که خودشان نیز در این کشتار حیوانات سهم مادی و معنوی دارند.

تنها چیزی که مغز انسان را به اسارت می گیرد تعصبات خشک دینی و اعتقاد به خرافات است و این معضل اغلب در کشورهای جهان سوم پررنگ است. گویا هدف اینها توسعه جهل و تسلط بر سرنوشت مردم و ترویج خرافات است. بنابراین مذهب خرافه و ابزاری در دست سیستم سرمایه داری جهانی است. و در طول تاریخ بشر هر جای جهان مذهب به قدرت رسیده فجایع بی شمار انسانی آفریده است.اکنون ر ایرانماه هولناک محرم و عاشورا وتاسوعا در جریان است.

محرم یکی از ماه های پر رونق و پردر آمد و پر جنب و جوش بازار مکاره تبلیغ و ترویج و در آمد آخوندها و دارو دسته های مذهبی است. حکومت اسلامی‌ایران سعی دارد به مناسبت‌های مختلف از جمله ماه محرم و قربان و غیره ایدئولوژی ارتجاعی مذهبی خود را هر چه بیش تر تبلیغ و ترویج کند و با بهره برداری سیاسی و اجتماعی و فرهنگی از نا آگاهی و شعور پایین بخشی از شهروندان جامعه احساسات آن ها را تحریک کند و بدینوسیله به بقای حاکمیت ضد انسانی خود کمک می نماید. بدینترتیب تلاش میشود تا همه مسائل جامعه از بیکاری، تورم، گرانی، اختناق، سانسور، بی حقوقی در جامعه، تشدید سرکوب زنان، کارگران، جوانان، هنرمندان، نویسندگان، روزنامه نگاران و فعالین عرصه های مختلف سیاسی اجتماعی و انسانی را تحت تاثیر این روزهای مذهبی قرار دهند و موقعیت ارتجاعی خود را باز هم تحکیم بخشند.

مرگ مسئله ای است که همواره ذهن انسان ها را در طول تاریخ به خود مشغول کرده است. عموم انسان ها این را نمی پذیرند که بخشی از طبیعت هستند و مرگ مانند هر موجود زنده دیگرپایان کار آنان نیز است. اما مذهب این وعده را داده که پس از مرگ حیات در دنیای دیگر ادامه پیدا خواهد کرد و برای این دنیای فرضی به صورت مدون اطلاعاتی را در اختیار انسان ها قرار می دهد این اطلاعات شامل تصویر گری از آن دنیا از این رو انسان های نا آگاه مذهبی به راحتی جذب این اطلاعات ساختگی می شوند.

یکی از ویژه گی های مهم این دنیا تقسیم انسانها به سیاه و سفید به اروپایی و آسیایی وووو به ستم گران و ستم دیده گان سرمایه داران و مزد بگیران و یا استثمار گران و استثمار شدگان است. به این دلیل است که عموما انسان های تحت ستم و استثمار شده تلاش می کنند خود را از این وضعیت رها سازند. باز در این جا نیز مذهب در دفاع از سرمایه به طور فعا لانه و با تمام قدرت وارد صحنه می شود. و به انسان ها می گوید اگر در این دنیا به شما ظلم شده نگران و ناراحت نباشید بلکه منتظر بمانید تا در آن دنیا آجر و پاداش خود رابا رفتن به بهشت موعود از خداوند بگیرید. البته تصاویری هم از زندگی در بهشت می دهند بسیار فریبنده است. بزرگترین خیانت ادیان به انسان این است که به آنها آموخته مرگ پایان زندگی نیست. اگر عموم انسان ها می دانستند که تنها یک بار و آن هم در دنیا فرصت زندگی دارند. شاید فلسفه زندگی خود را بر مبنای آزادی شادی و برابری بنا می کردند و زندگی و سرنوشت خود را به دست قضا و قدر و خرافات دینی و چیز موهومی به نام الله و دین هایش نمی دادند. در این نوع زندگی جایی برای تبعیض، نابرابری، خشونت، جنگ، و تباهی و نابودی زندگی دیگر انسان ها باقی نمی ماند و خبری از مزخرفات خرافی به اسم خدا و قران و ماه محرم و قربان و بهشت و جهنم و غیره نمی شد و همه آآزاد و انسانی عمر مفید خود رابه بهترین شکل ممکن سپری میکردند. برای رسیدن به چنین دنیا و زندگی واقعی ای بدوا باید حکومتها و جریانات از نوع جمهوری اسلامی را به زبیل دان تاریخ سپرد!

منبع: نشریه سوسیالیسم امروز شماره ١٠٧

٣١مرداد ١٣٩٨

٢٢ اوت ٢٠١٩