علیه تفتیش عقاید و بازجویی ها در تشکیلات کردستان حزب
نوشتۀ زیر متن نامه ای است که حدود یک ماه قبل برای کمیته های مرکزی حزب کمونیست ایران و سازمان کردستان حزب یعنی کومه له، ارسال داشته ام. طی آن نامه، ضمن تقبیح عملکرد دبیرخانۀ تشکیلات در کردستان در خصوص تحت فشار قرار دادن رفقایی که به سیاست های راست روانۀ رهبری امروز کومه له انتقاد داشته و در این راستا در شبکه های اجتماعی تمایلات خود را ابراز داشته اند؛ خواستار پایان دادن به این گونه اعمال ضددمکراتیک بوده و از دبیرخانۀ کمیتۀ مرکزی کومه له خواسته بودم که چنانچه اعمال صورت گرفته ملغی نگردد، به سهم خود متن نامه را به اطلاع عموم خواهم رساند.
از آنجائی که نه تنها پروسه عمل صورت گرفته ملغی نگردیده بلکه در ادامۀ آن، اعمال “تنبیه” و برخورد تشکیلاتی علیه رفقای مزبور نیز صورت گرفته است، وظیفۀ خود می دانم که در واکنش به این عملکرد ناروا متن آن نامه را با تغییرات لازم به طور علنی انتشار دهم.
پویا محمدی
۲۶ مرداد ۱۳۹۸
۱۷ آگوست ۲۰۱۹
*******
- طی روزهای اخیر، دبیرخانۀ کمیتۀ مرکزی کومه له، شماری از رفقای پیشمرگ و عضو حزب در تشکیلات کردستان را به طور فردی احضار کرده و ایشان را به دلیل “لایک” کردن مطالب و نوشته های مورد نظر خود در شبکۀ اجتماعی فیسبوک، تحت فشار قرار داده است.
دبیرخانه تشکیلات در کردستان با هماهنگی کمیتۀ خارج کشور حزب (تحت سیطرۀ جناح راست)، اختیارات و حریم خصوصی رفقا در دنیای مجازی را پایمال نموده و با رصد حساب کاربری رفقا خصوصاً در شبکه جهانی فیسبوک، علیه آنها به پرونده سازی اقدام نموده اند. در این راستا علیه شماری از اعضای حزب در خارج کشور که در نقد خط راست حاکم بر رهبری کومه له، به نحو دلخواه خود ابراز وجود کرده و مثلاً مطالبی را در این زمینه، لایک و یا به اشتراک گذاشته اند؛ احکام برخورد تشکیلاتی صادر شده است.
- چنین اقدامی، مصداق بارز تفتیش عقاید و سلب آزادی بیان است. هیچ فرد و یا نهاد و ارگانی حق دخالت و نظارت بر حضور افراد در دنیای مجازی و حریم خصوصی آنها را در این باره ندارد. چنین اقدامی یک جرم تلقی می شود.
حق هر فرد-در اینجا عضو حزب- است که به طور آزادانه و بدون نگرانی از تعقیب و رصد، در شبکه های اجتماعی حضور یافته و نوشته و یا مطالب دلخواه خود را لایک کرده و یا آنها را به اشتراک بگذارد.
دنیای امروز، دنیای شبکه های اجتماعی است. عصری است که مشخصات و فرهنگِ ویژۀ خود را دارد. هر قدرتی که بخواهد ذره ای از حیطه و اختیارات دنیای شبکه ها را برای کاربران آن-به بهانه های مختلف- محدود و یا مشروط نماید؛ یقیناً که با شکست روبرو خواهد شد. بنابراین اعضای حزب می باید که در چگونگی حضور در این شبکه ها آزاد باشند.( رعایت نکات امنیتی، پرهیز از توهین و بی حرمتی به دیگران، و عدم ضدیت با حزب نیز جزو بدیهیات است.)
- دبیرخانۀ تشکیلات در کردستان، ضمن تهدیدات شفاهی به طور کتبی نیز برگه های بازجویی دو صفحه ایی را به رفقا تحویل داده و از آنها خواسته است به طور کتبی به سؤالات آن پاسخ دهند.(برگه مذکور ضمیمه است.)
از نظر دبیرخانۀ تشکیلات در کردستان، “جرم” این رفقا این است که مطلبی به زعم آن دبیرخانه “اتهام آمیز” علیه کومه له نوشتۀ رفیق عباس منصوران در نقد حضور مخفیانۀ رهبری کومه له در پروسۀ مقدماتی به اصطلاح مذاکره با رژیم اسلامی که به مدت یک سال و نیم به طول کشیده است را در حساب کاربری خود در فیسبوک، لایک کرده اند.
بنابراین از رفقا درخواست می شود که باید از عمل خود پشیمان شده و بطور کتبی نیز اقرار کنند که کارشان اشتباه بوده است. در واقع این رفقا، برای امضای یک “توبه نامه”، تحت فشار قرار گرفته اند. دبیرخانه، طی آن متنِ دو صفحه ای، نوشتۀ رفیق عباس منصوران را “اتهام به کومه له و رهبری آن” دانسته و “لایک کردن” آن نوشته توسط رفقا در فیسبوک را به عنوان “تأیید” آن نوشته با همۀ محتویات آن قلمداد کرده است. براین اساس، رفقا را تحت فشار قرار داده اند که باید پاسخگوی نکات مندرج در نوشته رفیق عباس باشند!!
- دبیرخانه و رفقای رهبری کومه له، مضمون اتهامی مورد نظر خود در نوشتۀ رفیق عباس را در چهار پاراگرافِ سؤالی گنجانده، و بدون اینکه حتی به عنوان “استناد”، نوشتۀ رفیق عباس و یا موارد مربوط به دعاوی مورد نظر خود در نوشتۀ ایشان را بطور مستقیم در آن برگۀ بازجویی درج نمایند؛ آن موارد را با نقل ناقص و به شیوۀ تعلیق، به حالت پرسش درآورده و از رفقا می خواهند که در آن باره پاسخگو باشند!!
- بر طبق دیوان عدالت دبیرخانه، خواننده و تکثیرکنندۀ یک مقاله و یا یک کتاب، به سانِ نویسندۀ آن، می باید که در خصوص محتویات آن پاسخگو باشد! بر طبق چنین “عدالتی”، مسؤلیت نگارش یک مقاله یا کتاب بر عهدۀ خوانندگان و توزیع کنندگان آن، و یا دوستداران و هواداران نویسندۀ آن مقاله و کتاب نیز خواهد بود!!
- در برگۀ بازجویی مزبور، “در دستور قرار گرفتن رسیدگی به تأیید یا در اصل لایک کردن مطلبی که حاوی اتهام علیه کومه له به حساب آمده است”؛ مطابق موازین و دستورالعمل های تشکیلاتی قلمداد شده است. بدون شک، اعمال ناروای انجام گرفتۀ فوق به خوبی نشان دهندۀ این است که موازین و دستورالعملی هم که مؤید چنین اعمالی باشد وجود ندارد. هرچه که باشد تفسیر دلبخواهانه و خودسرانه ای است از موازین و دستورالعمل های موجود و نیز ابراز وجود یک مشی راست روانه در مغایرت و بیگانگی با موازین و اسلوب های انقلابی و کمونیستی.
- دبیرخانه، عمل “لایک کردن” را به معنای “تأیید” به حساب آورده است. از نظر این ارگان، رفقایی که علاقمند بوده اند مطلبی را در نقد رهبری کومه له لایک کنند، الزاماً تأیید کنندۀ همۀ جوانب و محتویات آن مطلب نیز به حساب می آیند. بنابراین، رفقای لایک کننده، از سوی دبیرخانه تحت فشار قرار گرفته اند که باید پاسخگوی نکات مندرج در نوشتۀ مورد لایک خود باشند!!
در اینجا بایستی از دبیرخانه و سایر رفقای رهبری کومه له که متن آن برگۀ بازجویی را تأیید می کنند پرسید که اگر خود شما مثلاً مطلب یا نوشته ای را لایک کردید، حاضرید در مقابل یک چنین بازجویی ای که خودتان امروز در مقابل دیگران قرار داده اید، بایستید؟!
اگر عضو حزب، مثلاً عکس و یا آلبومی از ترانه های یک خواننده را لایک کرد، آیا این به معنای تأیید آن خواننده است؟ آیا بایستی این رفیقِ عضو را به خاطر لایک به آن خواننده، مورد مؤاخذه قرار داد؟ آیا این عضو حزب، در قبال این خواننده باید پاسخگو باشد؟
برای اطلاعِ رفقای صادر کنندۀ آن برگۀ بازجویی؛ بایستی گفت که “لایک کردن” نه به معنای “تأیید”، بلکه به معنای “پسندیدن” است. طبق تعریف ارئه شده توسط شبکۀ جهانی فیسبوک:
“لایک امکان ویژه ای برای بازخورد نظر کاربر می‌باشد که تنها با فشار دادن دکمه لایک زیر نوشته می توان آن را انجام داد، به واقع لایک بازخورد فکر مخاطب در ارتباط با صاحب پست و یا صفحه مربوطه می باشد.”
بنابراین کاملاً پیداست که نگرش و رویکرد رفقا در این خصوص تا چه میزان با مقتضیات عصر امروز، عصر فیسبوک و اینستاگرام…، عصر فیلترشکن ها و حریم خصوصی کاربران؛ بیگانه است.
- هنگامیکه یکی از رفقا، در مقابل عمل ناروای دبیرخانه، با بیان اظهاراتی از خود دفاع می کند؛ مسؤل دبیرخانه به خشم آمده و این متهمِ بدون وکیل را از آنجا بیرون می راند!
براستی که چنین اعمالی، لجن مال کردن شأن دبیرخانۀ کومه له بمثابه سازمان کردستان حزب کمونیست ایران است. چه کسی جوابگوی این قباحت هاست؟ کجاست احساس مسؤلیت در قبال کومه له و اعتبار و محبوبیت اجتماعی و تشکیلاتی آن؟ چه کسانی این محبوبیت و اعتبار را به سخره گرفته اند؟
- در برگۀ بازجوییِ دبیرخانه؛ رفیق عباس منصوران، به آقای عباس منصوران، تغییر نسبت داده شده است. براین اساس، همینکه رفیقی نقد و یا اظهار نظری و یا حتی اتهامی در مورد رهبری کومه له مطرح نماید، از سوی این رفقا، بیگانه محسوب می شود. به عنوان مثال حتی اگر رفیقی، توهین و یا لفظ رکیکی به رهبری کومه له بر زبان آورد، آیا بایستی بلافاصله با چشم بیگانه و غیررفیقانه به او نگریست؟ چه چیزی در رهبری کومه له تغییر کرده است که امروز اینچنین هر گونه انتقاد یا حتی مثلاً اهانت و اتهام به این ایشان، با خشم و غضب و پرونده سازی از سوی دبیرخانۀ متبوع؛ روبرو می شود؟!
دبیرخانه و دیگر رفقای رهبری کومه له، در حالی رفیق عباس منصوران را چنین خطاب کرده اند که ایشان عضو کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست ایران است. یکی از کادرهای فعال رهبری این حزب و تشکیلات و یکی از چهره های خوشنام و پرسابقۀ جنبش کمونیستی ایران می باشند؛ که در حال حاضر نیز با فداکاری و قبول مخاطرات بسیار، مشغول خدمت به مردم کردستان سوریه (روژاوا) می باشند.
رفتار صورت گرفته نسبت به این رفیق، نه تنها نشان دهندۀ ابراز بیگانگی با ایشان، بلکه در واقع از یک سو ابراز بیگانگی با تمامی رفقایی است که با صراحت، دیدگاهها و اعمال راست روانۀ موجود در این تشکیلات را به نقد کشیده و از سوی دیگر ابراز بیگانگی است با هیأت کمیتۀ مرکزی و رهبری حزب کمونیست ایران. بر این اساس است که “پروژه های حذف” به اجرا در می آید.
یک ساعت قبل، “رفیق”؛ الان، “آقا”؛ یک ساعت بعد، “دشمن”! هیچ انسان کمونیست و انقلابی آنهم در یک حزب و تشکیلات، چنین رفتار ناپسندی را در قبال دیگر رفقای حزبی خویش، از خود بروز نمی دهد. با یک چنین روحیه و رفتاری، چگونه می توان در مقابل هر گونه صدای مخالفی ظاهر شد؟ در اینجاست که بایستی به روشنی دید که رفقای رهبریِ امروز کومه له به واقع چقدر به ادعاهای صوری خود مبنی بر حفظ مناسبات رفیقانه و یا دمکراسی و حق آزادی بیان پایبند هستند! اینچنین است که می بینیم ادعاهای گاه و بیگاه ایشان مبنی بر “تحکیم حزبیت”، و یا “تنوع نظر و وحدت عمل”؛ شعار توخالی ای بیش نیست.
- به “یمن” استیلای خط راست بر این تشکیلات، متأسفانه بایستی همچنان شاهد برخوردها و وقایع ناگوار در این حزب و تشکیلات باشیم. یک سال و نیم، حضور خود را در پروسۀ شوم “مذاکره”، مخفی کرده اند، با لبخند و یا سکوت و مماشات، با احزاب مذاکره کننده رفتار می نمایند؛ و اینک رفیقی هم که اینچنین سیاست و عملکردهایی را به زیان کومه له می داند، و در نوشته ای با تبیین خود، آنرا به انتقاد و چالش می کشد، و نیز رفیقی هم که این نوشته را از طریق صفحۀ فیسبوک خود لایک می کند؛ مورد غضب و احکام تشکیلاتی قرار می گیرند!
- بایستی علیه تفتیش عقاید و احکام ناعادلانۀ جاری در این تشکیلات موضعگیری قاطعی اتخاذ شود. وظیفۀ کمیتۀ مرکزی حزب کمونیست ایران و کمیتۀ اجرایی حزب است که در اسرع وقت این موارد را پیگیری نموده و از تداوم این دور حذف و سرکوب در تشکیلات کردستان و نیز خارج کشور، ممانعت جدی به عمل آورد. اعضای حزب در قبال یک چنین هتک حرمت هایی، می باید که واکنش های لازم را از خود نشان دهند.
چنانچه ظرف همین چند روز آینده، پروسۀ بازپرسیِ صورت گرفته و صدور حکم علیه شماری از اعضا و پیشمرگان در تشکیلات کردستان به طور کامل لغو نگردد، و آن برگۀ بازجویی مفتضح از سوی دبیرخانۀ کومه له به طور کامل پس گرفته نشود؛ من این موضوع را به افکار عمومی اطلاع خواهم داد. بگذار کارگران و زحمتکشان بدانند که خط راست چه بلایی بر سر این تشکیلات آورده است.
- چنانچه عدالتی باقی مانده باشد، رفیق مسؤل اداری دبیرخانه به دلیل آن رفتار زشت و خشونت آمیز با یکی از متهمان بی وکیل “پروندۀ لایک”، بایستی مورد برخورد لازم تشکیلاتی قرار گیرد.
پویا محمدی
۲۸ تیر ۱۳۹۸
۱۹ جولای ۲۰۱۹
ضمیمه
برگه بازجویی علیه متهمان بی وکیل
