یکی از ابتکارات جالب کشاورزان دلیر اصفهان در مقطع مبارزات قهرمانانه کارگران و زحمتکشان که از دیماه ۹۶ شروع شد، اشغال صحن نماز جمعه در مسجد جامع اصفهان بود ، مسجدی که یکی از مهمترین پایگاه های ایدئولوژیکی رژیم جمهوری اسلامی به شمار می رود .در این محل، روستائیان مبارز اصفهان در جریان مبارزات خود علیه رژیم منفور جمهوری اسلامی با خواست “حقابه”، با پشت کردن به امام جمعه اصفهان و نشستن پشت سر تصاویر دو دیکتاتور جمهوری اسلامی یعنی خمینی و خامنه ای با صدای بلند فریاد زدند: “پشت به دشمن، رو به میهن”. فراموش نکنیم که کشاورزان و روستائیان اصفهان در محلی به دادن این شعارها پرداختند که ظاهرا نشان از باورهای مذهبی آنان دارد. اما این توده ها با همه اعتقادات مذهبی شان نشان دادند که به آن مسجد جز به چشم محل سرکوب خویش نگاه نمی کنند. آن ها نشان دادند که فریب مزدوران رژیم را نخورده و به طور قاطع خط و مرز خود را از آدمکشان رژیم جدا کرده و با آگاهی و جسارت انقلابی خود رهبران رژیم، خامنه ای و خمینی را دشمنان خلق خطاب کرده و در ادامه مبارزات خود خواستار سرنگونی رژیم و به دست آوردن خواستهای عادلانه خود شدند .
کشاورزان دلیر شرق اصفهان برای دست یابی به حق آب خود از زاینده رود، به مدت بیش از یک سال به طور پیگیر دست به تظاهرات و اعتراضات گسترده زدند. با توجه به انتقال آب زاینده رود که یکی از بزرگترین رودخانه های فلات مرکزی در ایران است به یزد و خشک شدن این رودخانه، بیکاری و فقر ۳۵۰ هزار کشاورز در این منطقه به یک واقعیت انکار ناپذیر تبدیل شده است. زمینهای کشاورزی شرق اصفهان که کشت بیشتر آنها گندم، جو، و یونچه بوده ، امروز محلی برای منشاء ریز گردها شده است و امروز شرایط زندگی نزدیک به یک میلیون کشاورز در استان اصفهان (که بیشتر در مناطق شرق) زندگی می کنند ، بدلیل کمبود آب با بحران مواجه است.
اعتراضات کشاورزان شرق اصفهان از سال ۱۳۹۱ با شکستن لوله های انتقال آب به استان یزد شروع و نطفه بست.
“یگانهای ضد شورش جمهوری اسلامی در روز چهارم اسفند ماه به معترضین حمله کرده و با گشودن آتش به سوی کشاورزان بی دفاع ، در جریان دو روز درگیری و زد و خورد، مطابق گزارشات منتشره حداقل ۵ کشاورز بیگناه را کشته و شمار زیادی را نیز زخمی کردند… در جریان اعتراضات کشاورزان و مقابله آنها با نیرو های سرکوب، بخشی از لوله انتقال آب از زاینده رود توسط کشاورزان منهدم شد و حداقل ٣ دستگاه اتوبوس حامل نیروهای سرکوبگر رژیم به آتش کشیده شدند و کشاورزان به جان آمده به این وسیله قهر انقلابی خود را در مقابل سرکوب و قهر ضد انقلابی مزدوران رژیم ، به نمایش گذاردند. بنا به برخی گزارشات منتشره، حوزه علمیه و یکی از پایگاه های بسیج ضد خلقی نیز آماج حمله مردم قرار گرفت.” (نقل از اعلامیه چریکهای فدائی خلق ایران به تاریخ ۱۲ اسفند ۱۳۹۱ تحت عنوان “کشتار کشاورزان زحمتکش “ورزنه” محکوم است.”
این مبارزات و اعتراضات کشاورزان اصفهان با هر چه بدتر شدن شرایط زندگی شان در سال ۱۳۹۶ شکل گسترده تر وجدی تری به خود گرفت. توده های مبارز کشاورز برای دفاع از حقابه و شیوه توزیع منابع آبی، با مبارزات دلیرانه و قهر آمیز خود توانستند قشر وسیعی از مردم مبارز اصفهان را بسوی خود بکشانند و همچنین از حمایت و پشتیبانی وسیع مردم ایران برخوردار شوند. برای مقابه با مبارزات برحق این توده ها، رژیم حاکم چندین بار با گسیل نیروهای سرکوب و نیروهای یگان ویژه ضد شورش خود به سوی کشاورزان بی دفاع اصفهان، به آنها حمله برده و مبارزات آنان را با زور سرکوب و اسلحه که شیوه همه نظام های دیکتاتور می باشد قلع و قمع نمود.
شعارهایی که کشاورزان اصفهان در مبارزات و اعتراضات شان سر می دادند به درستی منعکس کننده خواسته های مبارزاتی و یا نمودی از شرایط دشوار زندگی امروزی آنان می باشد. همچنان که یکی از کشاورزان اصفهان چنین گفت: “زمین داشتم ، رعیت بودم ، پدرم هم کشاورز بود، زمین هم کم و بیش زندگی ما را می گذراند. اما آب کم شد و دیگر به ما آب نرسید. مجبور شدم به شهر بیایم فکر می کردم بهتر می شود ، این جا هشتم گرو نه است.” از جمله شعارهای کشاورزان عبارت بودند از: “فولاد اگه آب می خواد، کشاورز هم نون می خواد”، “روحانی دروغگو زایند رود ما کو” ،”مرک بر مسئولین بی غیرت” و شعارهای دیگر که بیانگر خشم و کینه این توده های عاصی از رژیم مستبد جمهوری اسلامی می باشند و نشان می دهند که آن ها می دانند که رژیم منفور جمهوری اسلامی خود عامل اصلی فقر و بیکاری کشاورزان اصفهان می باشد. همچنین این مبارزات و شعارهای مطرح در آنها نشان داد که سلطه رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی چگونه زندگی کشاورزان اصفهان و همه زحمتکشان میهن را رو به اضمحلال و تباهی کشانده است.
بعد از گذشت ۴۰ سال از عمر سراسر ننگین رژیم جمهوری اسلامی، نه فقط قیام های توده ای دیماه بلکه در هر گوشه و کنار کشور، موج اعتراضات و مبارزات قهرمانانه کارگران، زحمتکشان ، کشاورزان و ارتش گرسنگان آشکار ساخت که مردم تحت ستم ایران عمیقا و با همه وجود، خواهان نفی رژیم سرمایه داری وابسته حاکم بوده و خواهان پایان دادن به فقر، بیکاری، چپاول اموال عمومی، اعدام و زندان و دیکتاتوری هستند.
در اینجا به نمونه هائی از مبارزات کشاورزان دلیر اصفهان در سال ۱۳۹۶ اشاره می کنم .
در ۱۸ اسفند ۱۳۹۶ هزاران تن از کشاورزان اصفهان برای تحقق خواست های خود دست به مبارزه علیه رژیم زدند و به همین خاطر با سرکوب قهر آمیز نیروهای مسلح رژیم مواجه شدند. اما آنها نه تنها از پای ننشستند بلکه برای به دست آوردن حق آبه خود به قهر انقلابی متوسل شدند. در این مورد در اعلامیه چریکهای فدائی خلق تحت عنوان “با همه توان از حرکت انقلابی کشاورزان اصفهان حمایت کنیم” به تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۹۶ ، آمده است: “مزدوران حکومت ابتدا با گاز اشک آور و باتوم ، به ضرب و شتم کشاورزان گرسنه و محروم پرداختند و بعد زرهپوش های جنگی و یگانهای ویژه ضد شورش به کشاورزان و مردم بی دفاع ، مسلحانه حمله کردند. توده های به جان آمده و پایدار، روی خواستهای برحق خود، با شجاعت به مقابله برخاستند – هر چند دستانشان خالی بود و جز سنگ و آجر پاره ، سلاحی برای مقابله نداشتند ، اما درگیری قهر آمیز بین توده ها و نیروهای مسلح رژیم حافظ منافع امپریالیستها و سرمایه داران وابسته داخلی به دنبال شلیک مستقیم نیروهای سرکوب به مردم زخمی کردن حداقل هشت نفر از آنها به شهر اصفهان کشیده شد. گزارشات ارسالی از سوی معترضین بیانگر آن است که کشاورزان به جان آمده و مردم پشتیبان آنان با مشاهده وحشی گری مزدوران رژیم ، در برخی موارد اسلحه بیرون کشیده و قهر ضد انقلابی ماموران رژیم را با آتش سلاحهای خود جواب دادند.”
در ۱۹ اسفند ۱۳۹۶ این اعتراضات به شهرهای ورزنه ،اژبه و اصفهان کشیده شد و تا آخر اسفند ۱۳۹۶ ادامه پیدا کرد. در ۲۵ اسفند همان سال اعتراضات آنان به نماز جمعه رسید که در حین سخنرانی امام جمعه ، پشت به امام جمعه نشسته و شعار “رو به میهن ، پشت به دشمن” را سر دادند. در ۱۱ آبان ۱۳۹۷ کشاورزان قهدریجان برای به دست آوردن حق آبه شان در مسجد به تحصن نشسته و خواهان ریشه کن شدن تمام خائنین به مردم شدند. در ۴ آذر ماه ۱۳۹۷ کشاورزان ورزنه اصفهان در اعتراض به بی آبی در کنار خط انتقال آب یزد تجمع کرده و با نیروهای سرکوبگر رژیم درگیر شدند… بیشک روند این مبارزات همچنان ادامه خواهد داشت. همچنان که این کشاورزان زحمتکش در یکی از شعارهایشان گفته اند “تا آب نیاد تو رودخونه، بر نمی گردیم بخونه”.
مبارزات قهر آمیز نه تنها کشاورزان دلیر اصفهان، بلکه مبارزات توده های وسیعی از مردم در سراسر ایران که به مقابله قهر آمیز با مزدوران رژیم پرداختند، این حقیقت انکار ناپذیر را آشکار کردند که توده های تحت ستم ایران می دانند که قهر ضد انقلابی رژیم حاکم را فقط باید با قهر انقلابی جواب داد .اما این وظیفه کارگران آگاه و روشنفکران انقلابی است که مبارزات این توده ها را سازمان دهند که این امر تنها با ایجاد تشکل های سیاسی – نظامی از طرف پیشروان جامعه امکان پذیر است.
امروز بر کسی پوشیده نیست که مبارزات بی دریغ و انقلابی توده های رزمنده ایران، رژیم جمهوری اسلامی رابه لبه پرتگاه کشانده است. در این شرایط وظیفه همه نیروهای انقلابی است که به هر شکل ممکن با پشتیبانی و بیشتر سوق دادن مبارزات انقلابی توده های زحمتکش به پیش، به پیشبرد جنبش انقلابی کشورمان یاری رسانند و با بردن ایده های انقلابی در میان توده ها باعث تقویت روحیه مبارزاتی آنان شوند. بدون شک سرانجام توده های انقلابی ایران، کلیت رژیم ارتجاعی جمهوری اسلامی رابه گورستان تاریخ خواهند سپرد.
پیروز باد مبارزات کشاورزان دلیر اصفهان
نابود باد رژیم وابسته به امپریالیسم جمهوری اسلامی
زنده باد انقلاب
خرداد ۱۳۹۸