سرمایه داری و مردسالاری خطری برای ادامه  حیات انسان!

از ابتدای بوجود آمدن زندگی در روی کره زمین  همه ی گیاهان، حیوانات و هر آنچه که میتوان نام زندگی برآن نهاد در یک هارمونی رو به رشد و تکامل بوده اند. کشفیات و مطالعات بشر نشان میدهد که گونه های متفاوت چگونه رشد کرده اند و چه جهش هایی را برای تطابق خود با محیط زیست خود انجام داده اند. گونه های مختلف تولید و زاد ولد خود را ادامه دهند. پروسه انقراض وقتی شروع میشود که بنا بدلیل مختلف مثلا عدم تطبیق با تغییرات جوی و یا عدم زایش آن گونه ( حیوان ، گیاه ) از بین میرود.انسان مدرن و تکامل هم بدور از این روند تغییرات نبوده است. Times ofindia  اخیرا گزارشی را  منتشر نموده است  که نشان میدهد مسئولین دولتی بخش هایی از هند متوجه شده اند  در یک پریود سه ماه در ۱۳۲ دهکده هیچ کودک مونث ( دختر) متولد نشده است. تعداد متولدین مذکر( پسر) ۲۱۶ نفر بوده است.

 وزارت مالیه این کشور سال ۲۰۱۸ اعلام نمود که کسری زنان  درکشور ۶۳ میلیون میباشد و دلیل آن را برتری مراقبت از پسران نامید. در پنجاب در مقابل هر ۱۲۰۰ کودک پسر زیر هفت سال فقط ۱۰۰۰ کودک دختر وجود دارد. سقط جنین انتخابی یا(Selectiveabortion) عامل اصلی این روند نامیده شده است. قانون آزادی سقط جنین در ۱۹۷۱ در هند به تصویب رسید و در آن هنگام از آن بعنوان یک راه برای کنترل جمعیت و یک پیروزی برای زنان در هند و قدمی برای برابری  نام برده شد. تصویب این قانون با توجه به شرایط ویژه هند و نابرابری اجتماعی زنان شروع یک فاجعه ی انسانی بود. زنان  فقیرتحت ستم  مردسالاری و جامعه ی نابرابر سقط جنین انتخابی
(selectiveabortion)  بعنوان راهی برای نجات از بدبختهایی خود انتخاب کردند و به کلینک هایی روی آوردند  که یک شبه مثل قارچ های سمی همه جا رویدند. در سر هر کوچه و برزنی کلینکهای کثیف، غیر بهداشتی قانونی، یا غیر قانونی  بدون هیچگونه تضمینی برای سلامتی مادرو وضعیت جسمی او دست به کار عمل سقط جنین  شدند. در عرض کمتر از دو دهه بیش از ده میلیون جنین  دختر از بین رفت.

 آمار منتشر شده در دهه ی نود میلادی نشان داد که صنعت غیر قانونی سقط جنین در یک سال ۲۵۰ میلیون دلار را شامل میشد. صنعتی که در سال یک رشد ۲۰ درصدی را طی می نمود. سالانه ده ها هزار زن برای سقط جنین های غیر قانونی از کشورهای اروپایی  به هند سفر میکردند.طبق قانونی که در سال ۱۹۹۴ تصویب شد سقط جنین به خاطر جنسیت   selectiveabortion  ممنوع گردید. ۱۹۹۵ کشور چین هم قانون ممنوعیت سقط جنین انتخابی را تصویب نمود.

اکنون با نگاهی به این گذشته میتوان گفت که  آزادی سقط جنین چه دستاورد خونینی داشت و نشان داد که جامعه مذهبی، سنتی و عشیره ای هند چگونه چهره ی کریه مردسالاری  عقب مانده  خود را نشان داد و این قانون نه تنها به هیچ تغییری در موقعیت زنان منجر نگردید بلکه حمام خونینی از میلیونها دختری که هرگز بدنیا نیامدند براه انداخت. دخترانی که فقط به خاطر جنسیتشان حق زندگی از آنها گرفته شد. بدلیل عمق فرودستی زنان در پروسه این نسل کشی عظیم هنوز هیچ آماری از تلف شدن مادران در این رابطه وجود ندارد.

این وضعیت فقط مختص هند نیست. در چین هم کاهش زاد و ولد  مدتها از طرف دولت کنترل میشد و مردم بسیاری به راههای غیرقانونی برای کشتن جنین دختران اقدام نمودند.  جامعه چین سالهاست از کسری جنس مونث رنج میبرد.

اگر چه  تصویب قانون، روند کشتن جنین دختران تا حدودی کاهش داد اما  در کلیت خود نتوانست به تغییراتی اساسی در جامعه هند در این رابطه منجر شود و امروز نتایج حاصل از قانون سقط جنین را بروشنی در ناهنجاری های جدی اجتماعی به وضوح میتوان مشاهده نمود.به گفته ی فعالین حقوق زنان در هند این قانون نه تنها به بهتر شدن موقعیت زنان نینجامید بلکه زنان به یک کالای کمیاب هم تبدیل شدند.

 تجاوز جنسی گروهی به کودکان دختر در راه مدرسه و یا بیرون از خانه هنگام کار در مزارع و به قتل رساندن آنها و یا آویزان کردن آنها بر درختان، ربودن دختران کودک، و رشد وسیع خرید و فروش دختر و زنان  را دامن زده است. در شمال میانمار در منطقه نزدیک مرز چین قاچاقچیان انسان،  با تهیه اسناد جعلی برای زنان و دختران جوان، آنها را به امید یافتن کار در چین گول میزنند و بعدا آنها را به خانواده های چینی که موفق نشده اند برای پسرشان همسر پیدا کنند میفروشند. بسیاری از آنها مورد تجاوز و آزار جنسی قرار میگیرند. شهادت بسیاری از این زنان حکایت از این دارد که  بسیاری از دختران جوان مستقیما از طرف خانواده هایشان بفروش میروند.  National CrimesRecords Bureau   گزارشی که در سال ۲۰۱۶ منتشر کرد، نشان میدهد که ۳۴ هزار دختر در هند طول این سال   دزدیده شدند و یا به اجبار ازدواج کردند. یا از طرف خانواده هایشان فروخته شدند و یا نصفی از این ۳۴ هزار دختر  زیر ۱۸ سال قرار داشتند. سقط جنین انتخابی،  ممنوع شده است . اما نسل کشی دهه های گذشته  نتایج خطرناکی  را بوجود آورده است که عوارض آن رامیتواند مشاهده نمود و نسلهای آینده  صدمات بیشتری را در این رابطه متحمل خواهند شد.

اعتراض زنان به خشونت های روزمره در هند  به سازمان دهی زنان و اعتراضات گسترده در شهرهای بزرگ منجر گردیده است. اگر چه زنان و دختران جوان و تحصیلکرده شهرهای بزرگ تاحد زیادی توانسته اند موقعیت خود را درجامعه ی هند تصویب نمایند اما کمتر روزی است که خبر تجاوز گروهی به دختران کودک درجایی از هند منعکس نشود. قربانیانی که اغلب از طبقه ی ضعیف جامعه قرعه بنامشان در می آید.

جامعه هند خصوصیات و پیچیدگی خاصی خود را دارد و توضیح آن در حوصله ی این مقاله نیست. زندانی کردن انسانها در قالب کاست های مختلف و در دورن همین کاستها زیست طبقات مختلف از فقیر و غنی جامعه ی هند را به یک زندان بزرگ بویژه برای زنان تبدیل نموده است. آمار منتشر شده در مورد عدم کاهش مولدین دختر بار دیگر بروشنی نشان میدهد که خسارت و زیان تحجر و سرمایه و عقب ماندگی در جامعه بشر چگونه باعث لطمه زدن بر پروسه ی طبیعی زایش و تولید مثل آورده است.

 کره زمین بشدت از نادانی و جهل سرمایه برای انباشت هرچه ارزان تر سرمایه تنها از لحاظ از بین رفتن منابع طبیعی و چنگلها و محیط زیست نیست که در رنج است بلکه   باهوش ترین و لایقترین گونه ی زمین  یعنی انسان هم در حال زوال و نابودی است. تاثیرات کسری زن در پرجمعیت ترین مناطق کره ی زمین تنها نشان از ستم برزن نیست .بلکه  نشان میدهد که چگونه سرمایه و تحجر در حال نابودی بشر است.

تا زمانیکه سرمایه  جامعه را بر مبنای سود آوری سازمان میدهند بیشترین و زمخت ترین آسیب ها همه ی انسانها را تهدید میکند و ناهنجارهای موجود فقط بخشی از ضررهای ادامه ی این وضعیت است.

***