سودان و علل در خون غرق کردن انقلابیون
کسانی که از انقلااب صحبت می کنند، ولی از تسلیح طبقاتی کارگران و زحمتکشان صحبتی نمی کنند، اینها شبح انقلاب هستند و نه خود انقلاب! انقلاب می فهمد و درک کند که در برابر خویش نیروی تا بن دندان غرق در سلاح و سازمان یافته دارد، برای درگیری با این نیرو و خلع سلاح و درهم کوبیدنش که بدون آن از پیروزی انقلاب نمی توان صحبتی به میان آورد، باید نیروی انقلاب حداقل به همان اندازره سازمان یافته و مسلح باشد و گر نه انقلاب را در خون انقلابیون غرق می کنند.
این درسی بود که مخصوصا کمون با خسارت و خون های زیادی بر کارل مارکس و انکلس هم اثبات کرد وهم آنها را واداشت که در برنامه خویش یعنی مانی فست کمونیست که در سال ۱۸۴۸ نوشته بودند، تجدید نظر نمایند و به نویسند که [ بویژه کمون ثابت کرد که “طبقه کارگر نمیتواند بطور ساده ماشین دولتی حاضر و آماده ایرا تصرف نماید و آنرا برای مقاصد خویش بکار اندازد” … مقدمه بر مانی فست بزبان آلمانی ۱۸۷۲
و لنین از زبان کارل مارکس(کارل مارکس بی تفاوتی سیاسی
) در مارکسیسم در این باره و در رابطه با مخالفین، چنین ممی نویسد : ” اگر مبارزه سیاسی طبقه کارگر اشکال قهرآمیز (مسلحانه – من) را بخود بگیرد و اگر کارگران دیکتاتوری انقلابی خود را جانشین دیکتاتوری بورژوازی سازند در این صورت مرتکب جنایت وحشت انگیز لطمه دار ساختن اصول شده اند، زیرا که آنها بجای آنکه سلاح را بزمین نهند و دولت را از میان بردارند، بخاطر ارضای نیازمندی های دنیوی بی مقدار روزانه شان و بخاطر درهم شکستن مقاومت بورژازی یک فرم انقلابی و موقتی، بدولت می بخشند* . ص ۴۹ – زیر نویس *- استهزا، طرفداران پرودن و باکونین . (لنین) –
پرسیدنی است که واقعا و در حقیقت، آیا امروزه این “استهزا” شامل همه گروه ها، جریانات چپ و باصطلاح کمونیست نمی شود که از انقلاب بدون طبقه ی کارگر مسلح به سلاح آتشین و بکار بردن آن و بدون در همکوبیدن، داغان کردن دولت و نیروهای سرکوبگر سرمایه داری صحبت می کنند؟ به باور من، می شود!
لنین آنگاه به نوشته کارل مارکس . انقلاب و ضد انقلاب در آلمان بر می گردد و می نویسد : [ ص ۱۱۸ : ” حال قیام ( بویژه قیام مسلحانه – من) کاملا مانند جنگ و یا هر چیز دیگر یک هنر است و از قوانین تسلسل پیروی میکند و در صورتی که در نظر گرفته نشوند، برای کسانیکه آنرا از دیده فرو گذارده اند نابودی ببار خواهد آورد. این قوانین، که نتیجۀ منطقی ماهیت طرفین و خصلت شرایطی هستند که باید با آن بروبرو شد، آنقدر واضح و ساده اند که تجربه کوتاه ۱۸۴۸ مردم آلمان را تقریبا بخوبی با آنها آشنا ساخت. اولا هرگز با قیام بازی نکنید، مگر اینکه کاملا مصمم باشید تا به آخر بروید [ تحت اللفظی : ” آماده باشید با نتایجی که به بار خواهد آورد، روبرو شوید”] قیام مانند معادلات جبری مقادیر نامعینی اتخاذ میکند که ارزش آن هر روزه در معرض تغییر قرار دارد؛ و بدون ایجاد مشکلات عظیمی برای آنها،شکست خورده و نابود خواهد شد. ثانیا، زمانیکه بامر قیام دست زدید با قاطع ترین تصمیم وارد عمل شده و در موضع حمله قرار بکیرید. موضع دفاعی برای هر قیام مسلحانه بمعنای مرک است و قبل از آنکه بتواند با دشمن وارد مقابله شود، نابود خواهد شد.( مانند جنبش مقاومت کردستان ایران در سال های ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۰)- من ) آنگاه که نیروهای دشمن پراکنده است، حملات ناگهانی را علیه وی انجام دهید و خود را برای پیروزیهای جدید، هر چند هم ناچیز، آماده کنید، روحیه پیروزمندانه ای را که اولین شورش نصیب شما نموده است در سطح بالا نگهدارید و تمام آن عناصر متزلزلی را که همیشه بدنبال قویترین محرک کشیده میشوند و مدام جویای آن طرفی هستند که از تأمین بیشتری برخوردار است، بگرد خود جمع آورید؛ دشمنان را قبل از آنکه بتوانند نیروهایشان را علیه تان جمع آوری کنند مجبور به عقب نشینی نمائید. بقول دانتون این بزرگترین استاد شهیر سیاست انقلابی تا به امروزه ” شهامت، شهامت و باز هم شهامت ” . – کلیات آثار ].
به باور من، درست همین است که در سودان به علت نبود حزبی – حزب کارگران آگاه، انقلابی و کمونیست مخفی و غیر علنی که خود را با این تئوری تعلیم داده باشد، نادیده گرفته شد. البته، نه تنها، در سودان، بلکه در اکثر انقلابات شکست خورده ای مانند انقلاب ایران سال ۱۳۵۷ و …
رفقای کارگر بدون حزب انقلابی، بدون سازمان یافتن نظامی، بدون مسلح شدن و آمادگی برای پیشبرد یک جنگ تمام عیار طبقاتی، یعنی بدون انقلاب سرخ و به پیروزی رساندن آن، درهمکوبیدن دولت موجود با همه دم و دستگاه هایش چه نظامی – مسلحانه، یعنی دستگاه سرکوب جسمی و چه مذهبی و افیونی و ساید ایدئولژی های موجود مانند دمکراسی خواهی، پارلمانتاریسم، لیبرالیسم ، نازیسم، فاشیسم، ناسیونالیسم، ایجاد دیکتاتوری انقلابی و مسلحانه پرولتاریای مسلح، پیروزی ما ممکن نیست!
کارگران جهان متحد شوید! کارگران جهان مسلح شوید!
حمید قربانی – ۸ جون ۲۰۹۲ سال اسپارتاکوسی
نوشته ای به زبان انگلیسی در رابطه با سودان.