فاز تعرض برای آزادی معلمان زندانی!
بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در اعتراض به ادامه سرکوب فعالان صنفی، اقدامی تعرضی با پشتوانه ای وسیع و گسترده حمایتی از جانب هزاران معلم، اقدام و فاز تعرض برای آزادی معلمان زندانی است.
در بیانیه اعلام شده: اگر روند سرکوب فعلی متوقف نگردد، شورای هماهنگی از تمام ظرفیت‌ها و توان خود برای حمایت از فعالان صنفی و معلمان استفاده خواهد نمود. هر معلم در هر جای ایران اگر بخاطر فعالیت صنفی مورد ستم واقع شود مورد حمایت شورای هماهنگی و تشکل‌های عضو قرار خواهد گرفت.
در چند سال گذشته شاهد اعتصابات وسیع، سراسری و متحدانه معلمان با خواستهای افزایش حقوق و تامین معیشت و استاندارد شدن سطح تحصیلات، تحصیل رایگان و برای آزادی معلمان زندانی بوده ایم. در سال ۱۳۹۸ شاهد چند اعتصاب و تجمع های مبارزاتی و اعتراضی معلمان برای پیگیری خواستهایشان و آزادی معلمان زندانی بوده ایم. و در ۵ خرداد ۱۳۹۸ بیانیه شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در اعتراض به ادامه سرکوب فعالان صنفی، اقدامی تعرضی و جدی و آمادگی معلمان برای رو در رویی با سیاست سرکوب است.
دستگیری و تحت فشار قراردادن فعالین و سخنگویان معلمان و کارگران جدال مستقیم و جنگ علنی دیگری است که حکومت اسلامی قصد تحمیل آنرا به طبقه کارگر دارد. در عین حال دستگیری و زندانی کردن فعالین معلمان و کارگران جدید نیست! به قدمت حاکمیت حکومت اسلامی فعالین کارگران و معلمان دستگیر، و در مواردی اعدام شده اند و تعدادی از آنها در اثر فشارهای روحی و جسمی جان خود را از دست داده اند.
اتهامات واهی و نخمای دستگاه قضایی رژیم اسلامی همچون “تبلیغ علیه نظام”، “عضویت در جمعیت های معارض” برای مردم آشنا است! با این اتهامات واهی و نخنما صدها کارگر، معلم و فعالین جنبش رهایی زن و مدنی و اجتماعی به حبس های طولانی مدت و احکام شلاق، محکوم شده اند!
همچنانکه پیداست حکومت اسلامی با احکام جلب و دستگیری ها وارد رو در رویی جدید علیه کارگران و معلمان شده است. دولت روحانی در دو دوره در قدرت بودنش با طرح و اهداف تعریف شده و آگاهانه ای به مقابله با اعتراضات کارگران و معلمان برخاسته است. امنیتی کردن فضای اعتراضی کارگران و معلمان ثقل سنگینی در سیاستهای دولت روحانی دارد.
در چند سال گذشته کارگران و معلمان یک گام بجلو برداشتند و با اعتراضات خود صحنه رو در رویی با دولت و نظام اسلامی سرمایه را به چلنچ سیاسی مهمی علیه اتهامات واهی و نخنمای دستگاه قضایی رژیم همچون “تبلیغ علیه نظام” و “عضویت در جمعیت های معارض” تبدیل کردند. این عرصه مهم بود. این عرصه میبایست با پتانسیل بالایی توسط فعالین معلمان و کارگری پیگیری بشود، که خوشبختانه اکنون وارد فاز جدید و تعرضی و عمومی تر شده. ما در مطالب شماره های قبلی کارگر کمونیست درباره اهمیت همراهی مادران و خانواده های دستگیر شدگان و حمایت فعالین کارگری و معلمان و دیگر عرصه های اجتماعی و هنری، برای آزادی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی نوشته ایم و در اینجا تاکید میکنم که برپائی جنبش قدرتمندی برای آزادی این عزیزان ممکن است و میتواند جمهوری اسلامی را به عقب نشینی وادار کند.
رویارویی کارگران و معلمان با دولت و کارفرماها در حساسترین شرایط سیاسی ـ تاریخی قرار گرفته است. معلمان و کارگران دیگر نمیتوانند تا این حد افت معیشت و گرانی شدید و سطح دستمزد پائین را قبول کنند. مبارزه برای معیشت و رفاه و تامین زندگی مکفی همراه با مبارزه برای آزادی و دفاع از کرامت انسانی به امر مشترک کارگران و معلمان تبدیل شده است. اوضاع سیاسی جامعه پر التهاب است. طبقه کارگر و معلمان در محور این اوضاع دارای نقش تعیین کننده ای شده اند. این جنبش اعتراضی کارگران و معلمان، و اقشار مزدبگیر جامعه است که هر روز پرچم اعتراض رادیکال و مطالبات رادیکال در دفاع از کرامت و حرمت انسان را برافراشته کرده است.
۶ خرداد ۱۳۹۸ – ۲۷ مه ۲۰۱۹