موضع اپوزیسیون در مقابل اتخاذ موضع انقباضی از طرف رژیم چیست؟
الف : ضربات پی در پی استراتژیک بر پیکر ضد تاریخی جمهوری اسلامی را باید برشمرد تا به راه کار امروزی برسیم.
سیاست تحریم و بایکوت و با ایران همچون آفریقای جنوبی زمان آپارتهاید برخورد کنید منابع نفتی ایران را ببندید تنگه هرمز را ببندید یعنی فروش نفت آخوند را به صفر برسانید. به رژیم بنزین و تسلیحات نظامی نفروشید بعنوان بزرگترین دست آورد اپوزیسیون مترقی و حامی سرنگونی رژیم و خلیفه گری اسلامی محسوب میگردد و مهیب ترین ضربه استراتژیک را بر اسلام و خلیفه گری جمهوری اسلامی وارد آورد.
ب: افشای گروه های نیابتی و تروریستی و حامیانشان اعم از حزب الله لبنان، جهاد اسلامی ، حماس، گروه های ترور در عراق و افغانستان و کشورهای عربی که دست ساز وزارت اطلاعات و بیت خامنه ای و یا حامی آنان بودند و گاها از حمایت به اصطلاح اپوزیسیون نیز برخوردار میشدند. این باصطلاح اپوزیسیون در زیر پوش مبارزه با صهیونیسم در مکافون های تبلیغاتی بیت رهبری و وزارت اطلاعات مواضع ضد یهودی خویش را میدمیدند مانند جنگ غزه و یا جنگ لبنان که برای چگورای اسلامیشان( حسن نصرالله) غیر مستقیم سینه میزدند.
افشاگری پیرامون دستان دراز سپاه قدس و سپاه پاسداران در قبای حسن نصرالله یکی دیگر از ضربات سهمگینی بود که جهان را بیدار و کمر رژیم و قاسم سلیمانی ها و سپاهیان قدس را شکست و قراردادن حزب الله لبنان و به به طبع آن سپاه پاسداران در لیست های تروریستی قدرت مانور رژیم اسلامی را به لحاظ اقتصادی سیای و ترانزیت مواد مخدر نه تنها در ایران که در منطقه و سراسر جهان گرفت.
پ: در آوردن قدرت هسته ای و بمب اتم از دستان رژیم رژیم را در بلند مدت بمباران اتمی کرد دقیقا خاطرم هست زمانی که رفسنجانی در نماز جمعه اعلام کرد که با یک بمب اتم میتوانیم اسرائیل را با خاک یکسان کنیم هر چند که ایشان که خودش را طرفدار فلسطنیان میدانست نمیفهمید که با بمباران اسرائیل این کشور کوچک تمام فلسطنیان نیز نابود خواهند شد من در برنامه ای در تفسیر سیاسی رادیو اسرائیل همان زمان اعلام کردم که انرژی هسته ای طناب دار شما خواهد شد و در تقریبا همه تفاسیرم از خطر بمب اتم رژیم سخن ها گفتم تا رژیم در ظرفیت های هسته ای اش سیمان ریخت. اینجا بود که صدای شکستن کمر سیاست های تروریستی و سرکوبگرانه رژیم را که با این نسق گیری در داخل و خارج اعلام موجودیت میکرد شنیدیم.
دال: افشای خطرات موشکهای رژیم که با شعار صلح و آزادی و شعار محمد رسول الله بطرف کشور های عربی شلیک میشد مواضع کشور های عرب منطقه و جهان را که منافعاشان در تهدید مستقیم قرار میگرفت فعال میکرد تا آن نیز در دستور کار جامعه جهانی قرار گرفت.
ذال :پس از شکست رژیم در این سه محور استراتژیک یعنی تحریم و بایکوت و با ایران همچون آفریقای جنوبی زمان آپارتهاید رفتار کنید و افشای گروه های تروریستی منطقه ای مانند حسن نصرالله و حامیانش و نیز پس از شکست پروژه رسیدن به بمب اتم مبارزه با آنانی که پرچم صلح و تسلیم با این رژیم را برافراشته بودند مانند مجاهدین و سازمان چریکهای فدائی عضو شورای ملی مقاومت در پروژه رفرندام کذائی که مایل بودند در زیر سایه سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات و البته سازمان ملل! به ایران تشریف ببرند و رفرندام کنند و رژیم را به اصطلاح با کمک سازمان ملل ساقط نمایند به عنوان مبرم ترین وظیفه مرحله ای ما و من محسوب میشد و تا باز گذشت این نیروها از این ترفند رژیم پسندانه که بر سر در همه خانه ها پرچم سفید علم کرده بودن از پای ننشستیم. جهان به شیرین عبادی (لب سرخک ارتجاع) جایزه نوبل صلح تقدیم کرده بود و آب از لب و لوچه مجاهدین و شورای ملی مربوطه برای صلح جاری شده بود و شیرین جان را مرتب حلوا حلوا میکردند و ایشان جایزه صلح را در زیر قبای آبدار چی ولایت پرزیدنت خاتمی مخفی میکرد . یکی نبود از این اپوزیسیون دانا مجاهدین و شورا سئوال کند شکست رژیم در سه محور مهم تاریخی که در بالا ذکر شد چطور شما را با این نتیجه رساند که باید با این رژیم انقباضی رفرندام راه انداخت؟
رفرندام مجاهدین در آن مقطع من را یاد انشعاب در سازمان مجاهدین در ۴ سال قبل از انقلاب در سال ۵۳ میانداخت که تقی شهرام و بهرام آرام خط عوض کردند و هوادار مارکسیزم شدند.
رفرندام مجاهدین هم که به مبارزه مسلحانه معتقد بودند و ارتش آزادیبخش درست کرده بودند و در عرض کوتاه مدت تبدیل به رفرندام زیر سایه سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات شده بود تمام رشته های چندین ساله مبارزاتی برعلیه رژیم را از هم میگسست.
توجه کنید که رابطه داستان فوق با موضوعات امروزی در کجاست خامنه ای پس از اینهمه تحریم و شکست امروز بفکر باز یک دولت جوان حزب الهی افتاده چه انبساط خاطری گرفتیم از این همه انقباض که دیگران باید ازش درس میگرفتند وقتی بدنباال خاتمی احمدی نژاد حزب الهی جوان از صندوق آرا بیرون کشیده شد.
امروز از کل اپوزیسیون سئوال میکنم در قبال این انقباضی که رژیم روزانه چه با حمله به کشتی های نفتی همسایگان و یا موشک پرانی بسوی سفارت امریکا و یا سرکوب زنان و گشت های متفاوت دستگیری و سرکوب مخصوصا زنان و اعدام در ملاء عام انجام و کمک های نظامی به گروه های ترور منطقه میدهد راهی جز قهر مشروع و تاریخی آزادیخواهانه مردمی در مقابل این انقباض بر جای مانده است؟ و یا نه باز تعدادی فردا گول روباه سیاه حسن روحانی را در مورد رفرندام خواهند خورد و باز حنجره برای رفرندام پاره خواهند کرد. نکند راه سومی هم هست که بفکر این نگارنده نرسیده است؟
نوید اخگر
بیست پنجم ماه می سال ۲۰۱۹ میلادی سوئد استکهلم