شعری از:بنفشه
باشوقی عظیم
باپایی بی تاب
به مهمانی باغچه ات
خواهم شتافت.
به مهمانی باغچه ات
دریک صبح گرم تابستان
باعبورازجاده های
گرم مهربانی
آنگاه که –
شکوفه های نورس بهار
دراوج رویش خویش
حرکتی دوباره را
نویددهند
به دیدارتو
دیداردوست
دردامن ِگرم باغچه ات
باهم
به شادی خواهیم نشست.
باهم
بایادیاران
درمهمانی کوچک ِباغجۀ ات
باهم دنیارا
بانگاهی تازه
ازدریچۀ
باغچه
به تماشاخواهیم نشست
باهم
اَری درباغجۀ کوچک ات.
بنفشه.اپریل ۲۰۰۹