همرزمان، آزادیخواهان! از جانب خود و حزب سوسیالیست انقلابی ایران پیشا پیش فرا رسیدن روز جهانی کارگر را به همه کارگران و انسانهای آزادیخواه و برابری طلب تبریک میگویم. و همچنین برای همه جانباختگان راه آزادی و برابری و سوسیالیسم سر تعظیم فرود می آوریم!
در این روز مهم و جهانی یکبار دیگر اعلام میکنیم که جهان حاکم سرمایه داری، یک جهان ظالمانه ومملو از درد و مشقت و فقر و گرسنگی و تبعیض و نابرابری و جنگ و مرگ و تباهی از جمله برای اکثریت عظیم سازندگان ثروت و سامان همین جهان امروز، یعنی ما کارگران و زحمتکشان است. این جهان ظالمانه را شایسته به زیر کشیدن فوری میدانیم. ما میتوانیم یک جهان آزاد و برابر و انسانی و مرفه و بدون تبعیض را برای همگان بسازیم!
انسانها باید و حق دارند از امنیت، رفاه و همه آزادیهای سیاسی و اجتماعی برخوردار باشند. برعکس هیاهوی بورژواهای رنگا ورنگ و مزدوران و ژورنالیستهای دست پرورده شان، این اهداف نه تنها در هیچ بخش یا گوشه ای از جهان سرمایه داری و از طریق الگوهای نظام طبقاتی و سیاسی حاکم در قالب “دمکراسی، پارلمانتاریستی، “مذهبی”،”قومی”،” فدرالیستی،”سلطنتی”، جمهوری و غیره تا کنون محقق نگردیده و نخواهد گردید، کاملا بر عکس برای اینکه بتوان امنیت ، آزادی، برابری، رفاه همگانی و سعادت بشریت را بدست بیاوریم و متحقق کنیم باید همه این الگوها و اخلاقیات و “راه حل ” های بورژوائی و ایدوئولوژیکی و فرهنگ ضد انسانی و استثمارگرانه را سرنگون کرد و کنار زد. نظام طبقاتی و اجتماعی سرمایه داری حاکم، نظامى که نه فقط با آزادى، برابرى و رفاه همگانی در تناقض قرار دارد و با فلسفه وجودی آن همخوانی ندارد، بلکه برای بقای خود با چنگ و دندان و اسلحه و کشتار و تحمیل فقر و گرسنگی به اکثریت جامعه از آن دفاع میکند، تنها با یک صف متحد میلیونی خود آگاه طبقاتی و ضد سرمایه داری و از راه انقلاب سوسیالیستی و توسل به زور و قهر و قیام کارگری و توده ای میتوان به زیر کشید و یک جامعه شایسته انسان را بنا نهاد!
رفقای کارگر، آزادیخواهان!
ما جشن همبستگی اول مه و اعتراض طبقاتی خود به نظام سرمایه داری را فقط برای انجام صرف “یک تکلیف طبقاتی” برگزار نمیکنیم، هدف تنها سازماندهی صرف چند اعتراض و اعتصاب و یا دادن چند بیانیه نیست، چنانچه همه این اتفاقات و تلاشها و مبارزات به اتحاد و گسترش صفوف مبارزه طبقاتی کارگر منجر نگردد، هر ساله قدمی جلوتر نرود و تناسب قوا را به نفع خود تغییر ندهیم، باید اذعان کرد که هنوز نقش تاریخی-طبقاتی-سوسیالیستی خود را نتوانسته ایم ایفا کنیم. در اول مه طبقه ما باید بتواند در زمین واقعی بورژوازی را چلنچ کند، منفعت کور نظامش را به خطڕ اندازد، و برای یک روز هم شده پوزه اش را به زمین بمالد و به لرزه در آورد! .یک اول مه ساکت و اکسیونی و بی ضرر به حال بورژوازی، اول مه که حتی احزاب و جنبشهای بورژوائی نیز می آیند”راهپیمائی” میکنند،”خیابانها را تصرف میکنند”، سخنران میشوند و پلاتفرم های بی ربط به طبقه کارگر را در تریبون اول مه جار میزنند، پیام طبقاتی ضدیت کارگر علیه نظام سرمایه داری و فراخوانش را برای سرنگونی این نظام ظالمانه را نه تنها نمایندگی نمیکند، که منحرف و بی حاصل خواهد کرد ، همچنانکه متاسفانه در اقص نقاط جهان شاهد آن هستیم. بایدتوجه داشت که تعطیلی روز کارگر در ایران نیز بدوا با تلاش برای خواباندن چند مراکز مھم کارگری می تواند پیام محکم طبقاتی را به همگان به ویژه صدای نفرت طبقاتی کارگری را به گوش دولت و کارفرماها برساند. بر بستر چنین تلاش و اقدام و عمل مستقیم کارگری و قدرتمند اعتراضی طبقه کارگر است که میتوانیم همزمان مارشهای خیابانی و مراسم و جشن های همبستگی کارگری را نیز در ابعاد گسترده و در شهرهای متعدد برگزار کنیم. طبعا تحقق این مهم درگرو تلاش متحدانه رهبران پیشرو طبقه کارگر است.
بورژوازی ایران با جمھوری اسلامی و بدون آن، یکی از نمونه های بارز یک سیستم ضد کارگری تمام عیاراست، که از مجرای سرکوب قھر آمیز، توصل به خرافات ملی و دینی، به گرو گرفتن حق تشکل یابی و آزادی و نان سفره بی رونق طبقه کارگر توانسته بقای ننگین خود را حفظ کند، و از این مجرا زمینه برای یورش به کل جامعه را نیز فراھم نماید. حکومت اسلامی ایران، رژیم جنایت و نماد سرکوب و وحشیگری علیه طبقه کارگر از همان دوره کشتار کارگران نفت در دوره قیام ۵٧ و اعدام جمال چراغ ویسی وعبداڵله بیوسه و به رگبار بستن کارگران خاتون آباد و به قتل رساندن ریاحی، جاویدی، مهدوی و مومنی و دها فعال دیگر در زندانها و حمله مسلحانه به مراسمهای روز کارگر و بازداشت و شکنجه برگزار کنندگان اول مه ها و همچنین در بند نگاه داشتن فعالین کارگری که هم اکنون زیر شکنجه و سرکوب و تحقیر قرار دارند، است. واقعیت این است علیرغم تمام مبارزه و اعتراضات گسترده از جمله در یکسال اخیر اما جنبش ما همچنان نیازمند فوری اتحاد طبقاتی سراسری و روی آوری به اعتصاب و اعتراضات ضد دولتی و ضد سرمایه داری است تا بتواند گام مهمی در تغییر تناسب قوا به نفع خود بردارد. اول مه امسال، چنانچه تلاش بهتری برای تدارک آن صورت گرفته باشد، میتواند چنین نقش مهمی در شرایط حساس و بحرانی کنونی در کشور ایفا نماید. تلاش مستمر برای ایجاد آمادگی طبقه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و برقراری نظام سوسیالیستی یک افق و هدف بی وقفه طبقه کارگر و کمونیستها بوده و باید آنرا با تامین اتحاد و صف مستقل کارگری و سوسیالیستی به سر انجام رساند. روز جهانی کارگر میتواند نقطه عطف مهمی در تامین اتحاد صفوف کارگران برای ایفای نقش پیشرو در این راستا باشد.
مردم آزادیخواه!
از طبقه کارگر ایران و مطالبات بر حق آنها حمایت کنید. در برگزاری متحد و گسترده روز جهانی کارگر و شرکت گسترده تان در آن همراه طبقه کارگر ایران باشید. اجازه ندهید اوباش جمهوری اسلامی فعالین را بازداشت و یا مانع برگزاری روز جهانی کارگر شوند. همراه طبقه کارگر و خانواده های آنها مراسمهای ضد کارگری دولتی تحت عنوان فریبکارانه “هفته کارگر” را تحریم و رسوا کنید. خود را همواره در کنار طبقه کارگر ایران و رهبران و فعالین پیشرو و سوسیالیست آن طبقه ببینید. بدون پیروزی و پیشروی طبقه کارگر در ایران هیچ پیروزی و پیشروی که به نفع اکثریت جامعه باشد متحقق نخواهد گردید. رمز آزادی جامعه از چنگ جنایتکاران جمهوری اسلامی، نه جناحهای رژیم، نه امریکا، نه قومی گرائی و شونیستی، نه هیچ حزب و جنبشی است که به بنیادهای نظام فاسد سرمایه داری و ارکان عقب مانده مذهبی و ملی گرایانه متکی و پایبند هستند. تجربه تا کنونی این واقعیتها را برای همگان به اثبات رسانده است. تنها با پیروزی طبقه کارگر و سوسیالیسم است که میتوان به یک ایران مرفه، آزاد، برابر و انسانی در تحولات پیش رو امیدوار بود. بدون چنین امید و تلاش و چشم اندازی، متاسفانه بجز تکرار”از یک چاه برون آمدن و به چاه دیگر افتادن”، آینده بهتری را نمیتوان تصور کرد.
پیش بسوی اول مه متحد کارگری، با پرچم نه “به دستمزد بردگی سال ٩٨، نه به تعقیب و بازداشت و فشار امنیتی علیه کارگران و فعالین کارگری، نه به دستمزدهای معوقه، نه به تشکلهای ضد کارگری دولتی، نه به سرمایه داری، نه به اخراج و بیکار سازیها، نه به کار کودکان و تبعیض علیه کارگران “مهاجر”،…، زنده باد حق تشکل و تحزب مستقل از دولت، زنده باد حق اعتصاب و اعتراض و آزادی فعالیت سیاسی، زنده باد برابری زن و مرد و دستمزد برابر در ازا کار برابر،. زنده باد اول مه روز جهانی طبقه کارگر!، مرگ بر نظام سرمایه داری با همه شاخه های آن،!مرگ بر نظام فاسد و ضد کارگری جمهوری اسلامی!،زنده باد حکومت کارگری!، زنده باد سوسیالیسم!
منبع: شماره ٩٧ نشریه سوسیالیسم امروز
٧ اردیبهشت ١٣٩٨
٢٧ آوریل ٢٠١٩
Iransocialist2017@gmail.com